บ้านหลังนี้มีฉัน…แต่ใจเขามีเธอ
เจ้าสาวที่ไม่มีงานแต่ง
บรรยากาศในบ้านหลังใหญ่ของตระกูลวัฒนาวงศ์เงียบสงบเกินปกติ ทั้งที่วันนี้ควรจะเป็นวันแห่งความสุขของขวัญข้าว วัฒนาวงศ์ ลูกสาวเพียงคนเดียวของนักธุรกิจพันล้าน แต่ห้องจัดเลี้ยงที่จองไว้ทั้งโรงแรมกลับว่างเปล่า ไม่มีเสียงแตร ไม่มีเค้ก ไม่มีแขก ไม่มีงานเลี้ยง ไม่มีเจ้าบ่าว…
ขวัญข้าวนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น สวมชุดเจ้าสาวสีงาช้างที่แม่เธอเลือกให้ แต่อย่างเดียวที่เธอเลือกเอง…คือการอดทนอยู่ตรงนี้
ขวัญข้าว (นางเอก)
(เสียงสั่น) “แม่…เขาไม่มาใช่ไหมคะ…”
คุณศรีจันทร์มองลูกสาวที่พยายามฝืนยิ้ม ทั้งที่ในตาเต็มไปด้วยน้ำตา
คุณศรีจันทร์ (แม่ของขวัญข้าว)
“เขาอาจจะติดธุระ...หรืออาจจะมีปัญหาอะไรบางอย่าง แม่ว่าเรารออีกหน่อยนะลูก”
ขวัญข้าว (นางเอก)
“แต่แม่…นี่มันควรเป็นวันแต่งงานของหนูนะคะ ไม่ใช่งานศพความรู้สึกตัวเองแบบนี้...”
เธอพูดพลางหัวเราะเบา ๆ ทั้งน้ำตา เป็นการหัวเราะที่เจ็บปวดที่สุดที่ผู้เป็นแม่เคยได้ยิน
เสียงประตูเปิดออกเบา ๆ ก่อนที่ “ธันวา ทศธนาธร” จะก้าวเข้ามาในบ้านโดยไม่แม้แต่จะสบตาเจ้าสาวของตัวเอง
ธันวา (พระเอก)
(พูดด้วยน้ำเสียงนิ่ง) “ขอโทษที่มาช้า รถติด”
ธันวา (พระเอก)
(ลุกขึ้น ยิ้มจาง ๆ) “มาสายเกือบ 6 ชั่วโมง…คุณรู้ไหมคะว่าทุกคนในงานรอกี่ชั่วโมง?”
ขวัญข้าว (นางเอก)
“ผมไม่ได้อยากให้มีงานนั้นแต่แรกอยู่แล้ว”
คำพูดของเขาเหมือนใบมีดบางเฉียบที่กรีดลึกเข้าไปในใจเธอ
วีระ(พ่อของขวัญข้าว)
(พูดเข้ม) “ธันวา! พ่อคิดว่าการที่ครอบครัวเราร่วมทุนกัน มันก็ต้องมีความรับผิดชอบมากกว่านี้!”
ธันวา (พระเอก)
“ผมแต่งครับ…ผมไม่ได้ปฏิเสธการแต่งงาน แต่ผมไม่จำเป็นต้องยิ้มในสิ่งที่ผมไม่ได้เลือก”
ธันวา (พระเอก)
(นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนพูดเบา ๆ) “คุณไม่ต้องยิ้มก็ได้ค่ะ ฉันก็ไม่ได้คาดหวังรอยยิ้มจากคนที่ใจไม่อยู่ที่ฉันอยู่แล้ว…”
ทุกคนในห้องเงียบลง ขวัญข้าวเดินเข้าไปใกล้เขา เงยหน้ามองชายที่ตอนนี้กลายเป็น "สามี" บนกระดาษ
ขวัญข้าว (นางเอก)
“คุณแค่เซ็น…แต่หัวใจคุณยังอยู่กับเธอ…คนที่ฉันไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเรียกชื่อ”
ธันวา (พระเอก)
(นิ่งไม่ตอบ)
ขวัญข้าว (นางเอก)
(เสียงเบาลง) “คุณธันวา…ขอบคุณที่อย่างน้อยก็ยังมา…แม้จะมาช้า…แม้จะไม่มีงานเลี้ยง…แม้จะไม่มีแขก ไม่มีคำอวยพร และไม่มีความรัก”
เธอยิ้ม พลางถอดมงกุฎเจ้าสาววางไว้บนโต๊ะ
ขวัญข้าว (นางเอก)
“ยินดีด้วยค่ะ…เราคือสามีภรรยากันแล้ว อย่างถูกต้องตามกฎหมาย...แต่ไม่ถูกต้องตามหัวใจ”
Comments