---
แสงแดดอ่อนยามเช้าส่องลอดผ่านผ้าม่านสีครีมเข้ามาในห้องนอนใหญ่ ร่างเล็กบนเตียงขยับตัวเล็กน้อย ดวงตาแดงช้ำจากการร้องไห้เมื่อคืนค่อย ๆ ลืมขึ้นอย่างเชื่องช้า
เธอรู้สึกได้ถึงอ้อมแขนอุ่นที่ยังโอบกอดเธอเอาไว้แน่น ร่างสูงของเอเดนนอนอยู่ข้างเธอ ไม่ห่างแม้แต่คืบ… เหมือนกลัวว่าเธอจะหนีหายไปอีก
“ทำไมเขาถึงรักเลอา... ขนาดนี้”
อลิสาถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตั้งแต่ที่ย้อนมาอยู่ในร่างนี้ เธอก็ได้รู้ว่า... เลอาเคยทำร้ายเขาทางใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า
แต่เขาก็ยังอยู่... ยังคอยดูแล... ยังเรียกเธอว่า 'เมีย'
เสียงโทรศัพท์เมื่อคืนจาก ‘เซียร์’ ยังฝังอยู่ในหัวเธอ
ผู้ชายคนนั้น... ตัวร้ายที่เลอาหลงรักจนแทบบ้า
ผู้ชายที่เธอเอง... ยังไม่เคยเห็นหน้า
เอเดนค่อย ๆ ขยับตัวตื่นขึ้น ดวงตาคมปลาบสบตาเธออย่างรวดเร็วเมื่อเห็นว่าเธอลืมตาแล้ว
“ตื่นแล้วเหรอ หืม?” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน
อลิสายิ้มจาง ๆ พลางพยักหน้าเบา ๆ
“เมื่อคืนนาย... ไม่กลับห้องเหรอ”
“อืม ไม่กล้า” เขาตอบเรียบ ๆ “กลัวตื่นมาแล้วไม่เจอเธออีก”
คำพูดนั้นทำให้เธอรู้สึกผิดอย่างประหลาด
เธอพยายามเปลี่ยนเรื่อง “เมื่อคืน... มีใครโทรมาหรือเปล่า?”
เอเดนเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า “เซียร์... ทำไมเหรอ?”
หัวใจเธอกระตุกเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อเต็ม ๆ “เขาโทรมาทำไม?”
“อยากเจอเธอ” น้ำเสียงของเอเดนเย็นลงในทันที “บอกว่ามีเรื่องสำคัญ”
อลิสาเบนสายตาหนี มือเล็กบีบผ้าห่มแน่น
“เธอไม่ต้องไปเจอเขา” เสียงของเขาจริงจังขึ้น
เธอเงียบ ไม่กล้าพูดว่าจริง ๆ แล้วเธอก็ไม่อยากเจอ…
แต่ก็รู้ดีว่า หากเธอไม่สะสางเรื่องราวที่เลอาทิ้งไว้ มันคงไม่จบง่าย ๆ
“ฉันต้องเจอเขา…” เธอพูดช้า ๆ “เพื่อจบเรื่องทุกอย่าง”
เอเดนสบตาเธอแน่นิ่ง ก่อนจะถอนหายใจ
“งั้นฉันไปด้วย”
เธอเบิกตากว้าง “ไม่ต้องก็ได้ ฉัน—”
“ฉันไม่ไว้ใจเขา” น้ำเสียงนั้นเย็นเยียบจนน่าขนลุก
“เขาไม่ใช่คนดี เขาเข้าหาเธอเพราะเงิน... ไม่ใช่เพราะรัก”
คำพูดนั้นแทงเข้ากลางอกอย่างแม่นยำ เธอรู้ดีว่าเซียร์เป็นคนแบบไหน
และเธอก็เริ่มเข้าใจแล้วว่า ทำไม 'เลอา' ถึงได้วิ่งตามเขาไม่หยุด... เพราะความว่างเปล่าในใจที่ไม่มีใครเติมเต็มให้ นอกจากเอเดน... ที่เธอเคยผลักไส
“ฉันจะไปเจอเขา... แล้วตัดทุกอย่าง” เธอพูดหนักแน่น “เพราะฉันไม่ใช่เลอาอีกต่อไปแล้ว”
เอเดนมองเธออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะลูบผมเธอเบา ๆ แล้วพยักหน้า
“ตกลง... แต่ฉันจะอยู่ด้วยตลอด”
---
ร้านกาแฟหรูในมุมสงบของเมืองใหญ่… สถานที่นัดหมายที่เซียร์ส่งมาด้วยข้อความสั้น ๆ
อลิสานั่งอยู่ในร้านพร้อมเอเดนข้างกาย ชายหนุ่มร่างสูงในชุดสูทสีดำเรียบหรูส่งรังสีเย็นยะเยือกออกมาอย่างชัดเจน ใคร ๆ ก็รู้ว่าเขาไม่ต้อนรับ ‘เซียร์ แฮร์ริส’
ประตูร้านเปิดออก ชายหนุ่มเจ้าของนามนั้นเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มมั่นใจในแบบที่ไม่เคยเปลี่ยน
ผมสีบลอนด์ทอง ตาคมร้ายที่กวาดมองมาอย่างจดจำได้แม่น
เซียร์นั่งลงตรงข้ามทั้งสองคนโดยไม่แม้แต่จะทักทายเอเดน
“เลอา... เธอดูเปลี่ยนไปนะ”
อลิสายิ้มบาง ๆ ก่อนตอบกลับอย่างเรียบเย็น
“เพราะฉันไม่ใช่ผู้หญิงโง่ ๆ คนนั้นอีกต่อไปแล้ว”
เซียร์ชะงักเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ “ฉันก็แค่... อยากมาขอโทษ”
“หรืออยากมาเรียกเงินเพิ่ม?” เอเดนสวนทันที ดวงตาวาวโรจน์
เซียร์ยักไหล่ไม่ใส่ใจ “มันก็เคยได้อยู่แล้ว จะมาเสียดายทำไม?”
อลิสาหยิบซองเอกสารบาง ๆ ออกจากกระเป๋าถือ วางมันตรงหน้าเซียร์
“นี่คือเช็คฉบับสุดท้าย... ที่เธอเคยให้เขาไว้” เธอพูดช้า ๆ “ฉันไม่ต้องการอะไรจากนายอีก และนายก็ไม่ต้องการฉัน”
“หรือเธอเปลี่ยนไปเพราะหมอนี่?” เซียร์หันมองเอเดนด้วยแววตาเยาะ
เอเดนลุกขึ้นอย่างช้า ๆ ก่อนจะพูดเสียงเรียบ
“ถ้านายแตะต้องเมียฉันอีกแม้แต่ปลายเล็บ ฉันจะทำให้นายหายไปจากวงการธุรกิจทั้งเมือง... ภายใน 48 ชั่วโมง”
เซียร์นิ่งงัน แม้จะยิ้ม แต่ในดวงตากลับมีความหวาดกลัวแวบผ่าน
“เข้าใจแล้ว...” เขาพยักหน้า “แต่เธอจะเสียใจ เลอา... ฉันคือรักแรกของเธอ”
อลิสาลุกขึ้นเช่นกัน มองเขาด้วยแววตาเด็ดขาด
“แต่เขาคือคนสุดท้ายของฉัน และจะเป็นคนเดียวที่ฉันรักต่อจากนี้ไป”
เซียร์เงียบงัน ไม่มีคำพูดใดออกมาจากปาก
เอเดนเดินมาคว้ามือเธอไว้แน่น แล้วพาเธอเดินออกจากร้านโดยไม่แม้แต่หันกลับไป
เธอรู้สึกเหมือนปลดโซ่ตรวนของอดีตออกได้ในที่สุด…
เมื่อประตูร้านปิดลง ความเงียบในหัวเธอก็จางหายไป และแทนที่ด้วยความอบอุ่นจากมือของเขา
“ขอบคุณที่อยู่ข้างฉัน” เธอเอ่ยเบา ๆ
เอเดนหันมายิ้ม ดวงตาของเขาอ่อนโยนราวกับสายลมฤดูใบไม้ผลิ
“ฉันจะอยู่ตรงนี้เสมอ… ไม่ว่าจะเลอาหรือไม่ เธอก็คือผู้หญิงของฉัน”
หัวใจของเธอสั่นไหว… ไม่ใช่จากความกลัวอีกต่อไป
แต่เพราะเธอกำลังตกหลุมรักเขาเข้าเต็มเปา... อย่างไม่มีทางย้อนกลับ
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments