รักในไว้เรียน
---
บรรยากาศในห้องซ้อมดนตรีหลังเลิกเรียน มืดสลัว เสียงฝนตกกระทบหลังคาเบาๆ
"เฮ้ยคิรัน กูฝากดูน้องใหม่ทีนะ กูแม่งต้องรีบไปคุยเรื่องคอนเสิร์ต"
เสียงไอ้กาย มือกลองประจำวงดังมาจากประตู ก่อนมันจะวิ่งออกไปอย่างรีบร้อน
คิรันหันกลับมาอย่างเบื่อๆ ก่อนจะเห็นเด็กผู้ชายคนนึงนั่งก้มหน้าอยู่ตรงเก้าอี้มุมห้อง
ผมสีดำยุ่งๆ เสื้อพละเปียกฝนพอหมาดๆ แถมมือยังจับเบสที่ดูจะหนักเกินตัว
คิรัน (ในใจ):
เด็กเหี้ยไรแม่งน่ากินชิบหาย… ตัวเล็กๆ หน้าใสๆ ปากแดงเหมือนจะด่าได้ทุกเวลา…
“เฮ้ย” เขาเดินเข้าไปใกล้ ยืนค้ำอยู่ตรงหน้า
“ชื่อไร?”
“ลีโอ” เสียงตอบมาแบบห้วนๆ โดยไม่มองหน้า
“ลีโอหรอ…” คิรันโน้มตัวลงเล็กน้อย สายตาจ้องไปที่ปากอีกฝ่าย
“ชื่อมึงแม่งโคตรไม่เข้ากับท่าทางจะดื้อๆ แบบนี้เลยว่ะ”
ลีโอเงยหน้าขึ้นมา สบตาตรงแบบไม่หลบ
“แล้วจะเสือกทำไม?”
คิรันหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเลื่อนสายตาจากหน้าไล่ลงไปยังคอ เสื้อพละเปียกฝนจนเนื้อในแนบผิว
เหี้ยเอ๊ย… ไอ้เด็กนี่แม่งทำกูใจไม่ดี
เขายืนมองอีกฝ่ายอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินไปหลังห้อง คว้าผ้าเช็ดตัวออกมาปาใส่หน้าอีกคน
“เช็ดก่อน เดี๋ยวไม่สบาย แล้วจะไม่มีแรง...คราง”
ลีโอหยุดเช็ดทันที เงยหน้าขึ้นพร้อมขมวดคิ้ว “มึงแม่งโรคจิต”
“เปล่า กูแค่ชอบคนปากเก่ง”
เขาเดินกลับมาหาอีกครั้ง มือจับที่คอเบสแล้วโน้มมันลงให้ลีโอต้องเอนตัวเข้าหาเล็กน้อย
“จับเบสแน่นจังวะ ลองจับของกูมั้ย เดี๋ยวจะรู้ว่ามันแข็งกว่าหลายเท่า”
ลีโอ:
“มึงแม่ง… แค่ได้อยู่ใกล้ๆ ก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นเหยื่อแล้ว”
คิรัน:
“กูก็อยากล่าเหยื่อนะ… โดยเฉพาะถ้ามันทำหน้าเหี้ยๆ แบบมึง”
[เสียงฝนข้างนอกยังตก ละเอียดและสม่ำเสมอ ขัดกับความร้อนแรงที่เริ่มก่อตัวในห้อง]
คิรันเลื่อนมือไปแตะข้อมืออีกฝ่ายเบาๆ
“มึงเคยโดนจ้องแบบจะกินแบบนี้ยังวะ?”
ลีโอพยายามหลบตา แต่รู้สึกว่าหัวใจเต้นโคตรไม่เป็นจังหวะ
ไอ้หน้าหล่อๆ ที่จ้องมาแบบเอาให้มึงระเบิดตรงนั้นเลยเนี่ย… มันไม่ปกติ
“หรือว่ามึงเคยแล้ว… แต่ยังไม่เคยเจอใครที่ทำให้มึงเสร็จด้วยแค่สายตา?”
“กูไม่ใช่คนง่าย” ลีโอกัดฟันพูด น้ำเสียงสั่นเล็กน้อย
“ดีเลย… เพราะกูแม่งชอบล่ะเวลาต้องพังคนแข็งๆ ให้อ่อนตรงหน้า”
-
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 10
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
ไก่เขียว
เขียนยาววมากค่ะะ/Skull//Skull/
2025-07-12
1