---
[เสียงฝนยังตกต่อเนื่อง เสียงสายฝนกระทบกระจกห้องซ้อมเบาๆ เหมือนกำลังบิวต์สถานการณ์]
ลีโอยังคงนั่งจับเบสในมือแน่นกว่าเดิม
ในขณะที่คิรันยังคงยืนอยู่ใกล้จนลมหายใจแทบจะรดแก้มเขา
ลีโอ (ในใจ):
ไอ้เหี้ยนี่มันคิดจะทำอะไรวะ ทำไมแม่งจ้องเหมือนจะกินหัวกู… ไม่ดิ… ไม่ใช่หัว...
“เลิกมองได้ละ” ลีโอบอกเสียงเข้ม
คิรันยิ้มบางๆ ก่อนเอื้อมมือไปเช็ดหยดน้ำที่ซึมจากผมลงมาถึงขมับอีกฝ่าย
“กูไม่ได้มอง… กูวาดภาพในหัวอยู่”
“แล้วภาพในหัวมึง...กูอยู่ในสภาพไหนวะ?”
“เปลือย”
คำตอบโคตรสั้นโคตรตรง แต่แม่งทำลีโอถึงกับพูดไม่ออก
หัวใจแม่งเต้นแรงเหมือนเครื่องซักผ้า หมุนรอบจัดไม่พักเลยสัด
คิรันขยับเข้ามาอีกนิด ตอนนี้แทบจะนั่งยองตรงหน้าอีกคน
มือซ้ายยันเก้าอี้ไว้ มือขวาวางบนต้นขาลีโอเบาๆ อย่างจงใจ
“มึงรู้มั้ย ลีโอ… กูแม่งไม่ใช่คนดีนะ”
“เห็นอยู่” ลีโอตอบพลางกัดฟัน กลั้นไม่ให้เสียงตัวเองสั่น
“แต่เวลามองคนที่กูอยากได้… กูจะมองแบบนี้แหละ… แบบที่มึงไม่รู้ว่ากูจะจูบหรือจะจับมึงถอดเสื้อก่อน”
ลีโอพยายามยันตัวขึ้น แต่คิรันเร็วกว่า เขาคว้าเบสออกจากมืออีกคน วางมันไว้ข้างๆ ก่อนจะดันลีโอนั่งพิงผนังห้อง
คิรัน:
“ถ้ามึงจะหนี… นี่คือจังหวะสุดท้ายแล้ว”
ลีโอ:
“มึงมันบ้า...”
คิรัน:
“บ้ากับหื่นมันต่างกันนิดเดียวนะลีโอ… แล้วตอนนี้กูเลือกเป็นอย่างหลัง”
เขาโน้มหน้าลงใกล้จนปลายจมูกเกือบแตะกัน
สายตาคิรันมันโคตรจะหิว… หิวแบบที่ไม่ใช่แค่อยากจูบ แต่มันคืออยากจะกลืนคนตรงหน้าทั้งตัว
แต่ทันใดนั้น…
[เสียงประตูห้องซ้อมเปิดผลัวะ!!]
“เฮ้ยยยย!!! ลีโอ!! โอ๊ย กูหาห้องนี้ตั้งนานนนน!”
เสียงตะโกนของเด็กผู้ชายอีกคนดังขึ้น พร้อมกับวิ่งเข้ามาหา
ลีโอรีบผละออกจากคิรันทันที หน้าแดงจนแทบระเบิด
ส่วนคิรัน… ทำเพียงหันไปมองแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
“กูชื่อเติร์ดนะ!” เด็กใหม่ตัวเตี้ยกว่าลีโอเล็กน้อย ยิ้มร่าเริงแถมลากเก้าอี้มานั่งข้างๆ เฉย
“ใครแม่งส่งมึงมาเบรกซีนวะ…” คิรันพึมพำเบาๆ แต่พอเห็นสายตาเติร์ดที่เหมือนกำลังดูสถานการณ์อย่างรู้ทัน
เขาก็ยิ้มกว้างขึ้น… แบบเจตนา
คิรัน (ในใจ):
เอาสิ… สองก็ได้ กูไม่เลือกหรอกถ้าของดีแม่งมาเสิร์ฟถึงมือ
ลีโอ (ในใจ):
เหี้ยแล้ว… คนนี้แม่งหื่น ตัวนั้นก็เหมือนจะเป็นเพื่อน… หรือว่า...เหี้ยจริงวะ
---
“อ้าวเหรอ กูก็นึกว่ามันจ้องแต่กูนะ…”
ลีโอหันขวับไปมอง เติร์ดยิ้มหวานแล้วยักคิ้ว
“หรือมึงหวง?”
“กูไม่ใช่ของมัน”
“แต่ถ้ามึงจะเป็น… ก็ไม่เห็นแย่นี่นา”
ลีโอเงียบ… กัดริมฝีปากแน่น ความรู้สึกแม่งยุ่งเหยิง
คิรันแม่งจ้องจะกินเขาตั้งแต่เจอ เติร์ดก็จู่ๆ เข้ามาแบบสายซัพ(?) หรือสายแย่งก็ไม่แน่
หัวใจมันเต้นเหมือนจะไม่รอด
แต่ที่แน่ๆ คือ… คืนนี้นอนหลับยากแน่นอน
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 10
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments