เสียงฝีเท้าของขบวนทหารลาดตระเวนดังก้องในตรอกเมืองยามค่ำ
ที่มุมหนึ่งของจวนเจ้าเมือง ท่ามกลางความมืดที่ถูกแต่งแต้มด้วยกลิ่นควันธูปจาง ๆ ชายผู้หนึ่งในชุดคลุมดำลายมังกรยืนหันหลังอยู่
“องค์ชายหรงอี้...รอดตายงั้นหรือ?”
เสียงของชายคนนั้นทุ้มต่ำ ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา สะท้อนเงาของเปลวเทียนในห้อง
“โชคร้ายจริง ๆ ที่เจ้าตายไม่ขาด...”
เขาหยิบแผ่นพับรายชื่อหน่วยรบฝ่ายปฏิวัติขึ้นมา ชื่อเจิ้งห่าวปรากฏอยู่บรรทัดแรก
“แต่ช่างเถอะ...ข้าจะทำให้เจ้าหายไปจากประวัติศาสตร์จริง ๆ คราวนี้
ตัดฉากกลับมาที่จวนขององค์ชาย
หรงอี้นั่งเหม่อริมหน้าต่าง แผลที่บ่าถูกพันไว้แน่นหนา แต่ในใจเขารู้สึกหนักกว่าเดิม
“มีบางอย่าง...ที่มันไม่ปลอดภัยเลยว่ะ เหมือนข้าโดนจ้องอยู่ตลอดเวลา”
เจิ้งห่าวเดินเข้ามาด้านหลัง เขาเงียบจนหรงอี้สะดุ้งเล็กน้อย
“คิดอะไรอยู่?”
“กูรู้สึกไม่ดีว่ะ...” หรงอี้พูดตรง ๆ แบบไม่อ้อม “ไม่รู้สิ เหมือน...แม่งจะมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้”
เจิ้งห่าวมองเขานิ่ง ๆ ก่อนจะเอ่ยเสียงต่ำ
“เพราะเจ้าถูกลอบฆ่าเมื่อคราวก่อน...ข้าจึงย้ายหน่วยคุ้มกันให้เข้มงวดยิ่งกว่าเดิม”
“แล้วคนพยายามฆ่าข้า...คือใครกันแน่?” หรงอี้ถามอย่างจริงจัง
เจิ้งห่าวชะงักเล็กน้อย “อาจเป็นคนจากราชสำนักเก่า...หรือไม่ก็…”
เขาเงียบไป ก่อนจะพูดต่อเสียงเบา
“อาจเป็น ‘องค์ชายเฟิงเหยียน’ พี่ชายร่วมอุทรของเจ้าเอง”
“หา!?” หรงอี้เบิกตากว้าง “หมายความว่า...คนในครอบครัวข้าจะฆ่ากันเอง?”
เจิ้งห่าวไม่ได้ตอบ แต่สายตาของเขาแน่นิ่งจริงจัง
ตัดภาพสู่อีกมุมของเมือง
เฟิงเหยียน นั่งจิบชาช้า ๆ ในศาลาหลังจวนหลวง ดวงตาเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง
“เจ้ากลับมามีชีวิตได้ยังไง...หรงอี้”
เขาวางถ้วยชาลงแรงเล็กน้อย
“แต่ไม่เป็นไร...พอเจ้าจำอะไรไม่ได้ ข้าก็จะ ‘ปั้นเจ้าใหม่’ ให้เป็นเครื่องมือของข้าเอง...ฮึ”
ตัดกลับมาที่จวนองค์ชาย (ตอนกลางคืน)
หรงอี้นอนพลิกไปพลิกมาอยู่บนเตียงอย่างกระสับกระส่าย เหงื่อเต็มตัว ฝันร้ายซ้อนทับเสียงกรีดร้องในสนามรบ
ทันใดนั้น เขาสะดุ้งตื่น หอบหายใจแรง
ประตูเปิดออกช้า ๆ
เจิ้งห่าว เข้ามาพร้อมโคมไฟในมือ
“ได้ยินเสียง...เจ้าฝันร้ายอีกแล้ว?”
หรงอี้หลบตา ไม่กล้าสบตา
“มัน...มันเหมือนกับภาพอะไรบางอย่างที่ข้าจำไม่ได้ แต่มันน่ากลัวชิบ...”
เจิ้งห่าวเดินเข้ามาช้า ๆ แล้วนั่งลงข้างเตียง มือหนาแตะลงบนไหล่ของหรงอี้เบา ๆ
“ข้ายังอยู่ตรงนี้...เจ้าจะไม่เป็นไร”
หรงอี้เงยหน้ามอง “...ขอบใจนะ”
เจิ้งห่าวยิ้มจาง ๆ แต่แววตาแน่นิ่ง
“ข้าสัญญา...จะไม่ยอมให้ใครทำร้ายเจ้าอีก ไม่ว่าใครก็ตาม”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments