ภายในถ้ำ เงารากไม้พันกันแน่นราวกับพรมผืนใหญ่จากโลกใต้พิภพ
ทุกก้าวของไนท์คือการผลักผ่านความมืด
เสียงจากพื้นดิน สะท้อนขึ้นสู่ฝ่าเท้า เหมือนดินกำลังเต้นตามจังหวะลมหายใจของเธอ
“เราเคยมาที่นี่จริง ๆ เหรอ?”
เสียงของไนท์แผ่วเบา น้ำเสียงคล้ายถามตัวเองมากกว่าถามโร
“เจ้าจำไม่ได้ แต่ข้าคิดว่า...เจ้าเคยอยู่ที่นี่นานมาแล้ว”
โรเอ่ยขณะถือคบไฟเดินข้างเธอ
“ข้ารู้สึกได้…ในแบบที่อธิบายไม่ได้”
ทันใดนั้น...
เสียงกึกก้องก็ดังขึ้นจากส่วนลึกของถ้ำ
พื้นใต้เท้าเริ่มสั่นเล็กน้อย
สายลมอุ่นแปลกประหลาดพัดออกมาจากโพรงเบื้องหน้า ทั้งที่ไม่มีทางลม
ไนท์เงยหน้าช้า ๆ
เบื้องหน้าคือ “บานประตูหิน” ที่ถูกแกะสลักลวดลายต้นไม้ พันธุ์ไม้และสัตว์เวทมนตร์เต็มพื้นผิว
และตรงกลางประตู...มีอักษรโบราณที่เรืองแสงอ่อน ๆ
เธอยกมือขึ้นแตะลงตรงกลาง — โดยไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้ว่าจะต้องทำอย่างนั้น
ทันใดนั้น...
เปรี้ยง!
ทั้งถ้ำกลายเป็น “ความว่างเปล่า”
ไร้แสง ไร้เสียง ไม่มีแม้แต่ร่างของโรข้างกาย
เธอยืนอยู่คนเดียว ท่ามกลางความมืดสนิท
“ไนท์…”
เสียงผู้หญิงลึกลับดังขึ้น
ช้าและก้อง เหมือนมาจากทุกทิศทาง
“เจ้า...ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าเชื่อว่าเจ้าเป็น”
“จงดู…ความจริง”
ภาพเบื้องหน้าเริ่มปรากฏ
เด็กหญิงผมยาวสีดำในชุดผ้าป่าธรรมชาติ กำลังวิ่งเล่นกับสัตว์ป่าท่ามกลางป่าลึก
เธอยิ้ม หัวเราะ ไร้ความหวาดกลัว
แต่สิ่งที่สะดุดตาคือ...
นัยน์ตาของเด็กหญิงคนนั้น...คือดวงตาของไนท์
“นั่น...คือเรา?”
ไนท์กระซิบ
ภาพเปลี่ยนอีกครั้ง
เด็กหญิงคนนั้นถูกพาตัวเข้าเมือง
มีคนทรง คนแก่ และนักเวทล้อมรอบเธอ
ชายแก่ผู้หนึ่งเอ่ยขึ้น
“เลือดแห่งราชินีป่า...ไหลเวียนในร่างนี้”
“หากหลุดออกไป จะมีผู้ตามล่าทั้งฝ่ายแสงและเงา”
จากนั้น…ทุกอย่างถูกปิดเป็นความลับ
เธอถูกเปลี่ยนชื่อ กลายเป็น “ไนท์”
กลายเป็นเจ้าหญิงของลูเมเรีย
และลืมทุกอย่างในอดีต — ด้วยเวทสะกดที่ “แม่บุญธรรม” ของเธอลงไว้
“เราคือ...ลูกของราชินีป่า?”
“เราคือ…ผู้สืบสายเลือดเวทมนตร์?”
เสียงในความมืดยังดังต่อ
“และเจ้า...คือดวงตะวันคืนจันทร์”
“ผู้เดียวที่จะคืนสมดุลให้โลก...หรือทำลายมันลงทั้งหมด”
ทันใดนั้น...
แสงสว่างจ้าพุ่งจากพื้นดิน
และเธอก็ลืมตาขึ้น — กลับมาอยู่ในถ้ำอีกครั้ง
โรจับไหล่เธอแน่น ดวงตาเขาเต็มไปด้วยความกังวล
“ไนท์! เจ้าเป็นอะไรไหม!”
เธอกะพริบตาถี่ ๆ ก่อนจะพึมพำ
“เรา...จำบางอย่างได้แล้ว”
ไนท์หันไปหาโร
มือของเธอกำแน่นกับอก
“โร เรา...ไม่ใช่แค่เจ้าหญิงธรรมดา”
“ข้ารู้...”
โรตอบทันที น้ำเสียงเขาหนักแน่น
“ข้ารู้มาตลอดว่าเจ้าคือคนที่ต่างออกไป
แต่ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใคร...ข้าก็ยังจะปกป้องเจ้าเหมือนเดิม”
เธอมองเขานิ่ง
หัวใจเต้นช้าลง คล้ายจะเชื่อ…แต่ลึก ๆ ยังไม่อาจแน่ใจ
เพราะถ้าทุกอย่างที่เธอเห็นเป็นจริง…
“เรานี่แหละ...อาจกลายเป็นหายนะของโลกใบนี้”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments