ไนท์ยังคงเหมือนเดิม
สุภาพ น่ารัก มีไมตรี
แต่ไม่เคยปล่อยให้โร “ก้าวข้ามเส้น” เข้ามาได้จริง ๆ
เธอยังเว้นระยะ
ยังไม่เคยทักไปก่อน
ยังไม่เคยตอบไลน์ด้วยคำที่เกินกว่า “ค่ะ” หรือ “ขอบคุณนะคะ”
เพื่อนร่วมงานของไนท์เริ่มพูดถึงโรแบบขำ ๆ ระหว่างกินข้าวกลางวัน
“เธอจริงจังเหรอไนท์? แบบนั้นมันก็แค่ช่างซ่อมรถนะ”
“ฉันเห็นนะ เขามารอเธอที่หน้าคอนโดวันก่อน สภาพเสื้อช่างเปื้อนคราบน้ำมันเลย…”
ไนท์หัวเราะกลบเกลื่อน
แต่ข้างในก็รู้สึกจุก
เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายอะไรได้—เพราะแม้แต่ตัวเธอเอง…ก็ยังไม่แน่ใจว่า “เขา” คืออะไรในชีวิตตอนนี้
วันพฤหัสบดี
บ่ายแก่ ๆ โรถือกล่องเค้กเล็ก ๆ กับช่อดอกไม้เล็ก ๆ ที่เขาซื้อจากร้านข้างทาง
มันไม่ใช่ของแพงหรูหรา แค่เค้กช็อกโกแลตกับช่อดอกเดซี่
แต่เขาเลือกเอง…ด้วยหัวใจ
เขามาหยุดอยู่หน้า คาเฟ่ใต้ออฟฟิศของไนท์
ก่อนจะชะงัก
ภายในร้าน
เขาเห็นไนท์นั่งอยู่กับผู้ชายคนหนึ่ง
ใส่เสื้อเชิ้ตขาว รีดเนี้ยบ ใส่นาฬิกาหรู วางโน้ตบุ๊กไว้ข้าง ๆ
และที่สำคัญ…ชายคนนั้นคือหัวหน้าฝ่ายของไนท์
เขายิ้มให้เธอ
ไนท์หัวเราะเบา ๆ พลางเอามือแตะไหล่เขาเบา ๆ ตอนเล่าเรื่องอะไรบางอย่าง
ภาพตรงหน้า
ทำให้โรไม่กล้าแม้แต่จะก้าวเข้าไป
เขายืนอยู่ตรงกระจก
จ้องเข้าไป
เหมือนตัวเองเป็นคนภายนอกโลกของเธออีกครั้ง
เขาหันหลังกลับ
กล่องเค้กยังอุ่น
แต่หัวใจเขาเย็นลงอย่างช้า ๆ
ค่ำวันเดียวกัน
ไนท์กลับถึงคอนโด พบว่ามี "ถุงขนม" แขวนอยู่ที่หน้าประตูเหมือนเคย
แต่ไม่มีโน้ต
ไม่มีชื่อ
ไม่มีคำอวยพร
เหมือนทุกครั้งก่อนหน้า
เธอรู้ได้ทันทีว่าเป็นฝีมือใคร
และก็รู้เช่นกันว่า…วันนี้เขาคงเห็นอะไรบางอย่างเข้า
สองวันต่อมา
ไนท์ออกมาซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อ
ระหว่างกำลังเลือกไอศกรีมในตู้แช่
เสียงทุ้ม ๆ ดังขึ้นจากด้านหลัง
“…เลือกนานเลยนะครับ”
เธอหันไป
โรยืนอยู่ตรงนั้น
แต่ไม่ยิ้มเท่าทุกครั้ง
แววตาของเขา…หม่น
“คุณโอเคไหมคะ?” ไนท์ถามเบา ๆ
“ก็...โอเคครับ แค่เห็นอะไรบางอย่างแล้วรู้สึกว่า
บางที...ผมอาจกำลังเดินเข้าไปในโลกที่ไม่ควรเป็นของผม”
ไนท์นิ่ง
หัวใจเธอกระตุกนิด ๆ
“อย่าพูดแบบนั้นเลยค่ะ…”
“แต่ผมเป็นแค่ช่างซ่อมรถนะครับไนท์
ไม่ใช่ผู้ชายใส่สูทที่คุณหัวเราะด้วยตอนนั่งคาเฟ่”
เธอเงียบไปครู่หนึ่ง
“…เขาเป็นหัวหน้าฉันค่ะ
เราแค่นั่งคุยเรื่องงานกัน”
โรพยักหน้าช้า ๆ
แต่ในใจมันยังขมอยู่
ก่อนจากกัน
เขายื่นไอศกรีมรสเดียวกับเธอมาให้
“ยังชอบรสนี้เหมือนตอนปี 2 อยู่ไหมครับ?”
ไนท์รับไว้โดยไม่ตอบ
และเขาก็ยิ้มบาง ๆ
แม้จะรู้ว่ารอยยิ้มของเขาตอนนี้
ไม่สว่างเท่าตอนที่เจอเธอวันแรกอีกต่อไปแล้ว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 29
Comments