บทที่ 4 ท่วงทำนองแห่งหัวใจ

สองหัวใจที่สอดประสานกันท่ามกลางความเงียบงันยามค่ำคืน เจมส์ไม่รอช้าที่จะลดระยะห่างระหว่างพวกเขาจนเกือบเป็นศูนย์ ก่อนจะโน้มตัวลงไปมอบจูบที่แสนอ่อนโยนให้แก่คลิโอ

มันไม่ใช่จูบที่เร่งร้อนหรือเต็มไปด้วยความปรารถนา แต่เป็นจูบที่เต็มไปด้วยความทะนุถนอม ความเข้าใจ และความสุขที่กำลังเอ่อล้น จูบที่บอกให้คลิโอรู้ว่าเขาปลอดภัยแล้วและไม่ต้องกังวลกับความรู้สึกของตัวเองอีกต่อไปแล้ว และในขณะเดียวกัน เจมส์ก็รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาที่เคยว้าเหว่มานานกำลังถูกเติมเต็มจนสมบูรณ์

คลิโอตอบรับจูบนั้นอย่างลังเลในตอนแรก ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยให้ความรู้สึกนำทาง เขาเลื่อนมือที่ว่างอีกข้างขึ้นไปโอบรอบลำคอของเจมส์อย่างแผ่วเบา สัมผัสที่บ่งบอกว่าเขากำลังมอบความไว้วางใจให้แก่อีกฝ่ายอย่างหมดใจ

เมื่อผละออกจากกัน เจมส์มองใบหน้าที่แดงก่ำด้วยความเขินอายของคลิโอแล้วก็รู้สึกเอ็นดูจนอยากจะแกล้งให้มากกว่านี้

“ที่บอกว่าผมก้าวข้ามเส้นบางๆ ไปตั้งแต่แรกแล้วไม่ได้หมายความว่าคุณอยากให้ผมจูบคุณตั้งแต่แรกที่เจอเลยใช่ไหมครับ” เจมส์ถามด้วยน้ำเสียงกึ่งล้อเล่นกึ่งจริงจัง

คำถามนั้นทำให้คลิโอรู้สึกเหมือนหัวใจจะระเบิด เขาก้มหน้างุด ไม่กล้าสบตาเจมส์อีก

“คุณเจมส์!” เขาอุทานออกมาเบาๆ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ

เจมส์หัวเราะเบาๆ ก่อนจะเอื้อมมือมาลูบแก้มที่แดงจัดของคลิโออย่างอ่อนโยน

“ผมไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะโชคดีขนาดนี้”

“ผมต่างหากครับที่ต้องพูดแบบนั้น”

คลิโอเงยหน้าขึ้นสบตาเจมส์อีกครั้ง

“ผมคิดว่าผมต้องใช้ชีวิตอยู่กับความรู้สึกที่ซับซ้อนนี้ไปคนเดียวเสียอีก”

เจมส์ส่ายหน้า ก่อนจะกระชับมือที่จับกันอยู่ให้แน่นขึ้น

“ต่อจากนี้ คุณจะไม่ต้องอยู่คนเดียวแล้วครับ ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกซับซ้อนหรือไม่ซับซ้อน ผมจะอยู่ข้างๆ คุณเสมอ”

คำพูดนั้นทำให้ดวงตาของคลิโอเอ่อคลอไปด้วยน้ำตาแห่งความสุข เขาสบตาเจมส์ด้วยความรู้สึกท่วมท้น ก่อนจะพูดออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจว่า

“ขอบคุณนะครับ”

เจมส์ไม่ตอบอะไร เขาแค่ยิ้มให้อย่างอบอุ่นและเข้าใจ

“รีบขึ้นไปพักผ่อนเถอะครับ”

ก่อนที่คลิโอจะเดินเข้าประตู เจมส์ก็มอบจูบเบาๆ อีกครั้งบนหน้าผากของเขาเป็นจูบสุดท้ายของค่ำคืน

ตลอดทางกลับบ้าน

เจมส์รู้สึกราวกับกำลังโบยบินบนท้องฟ้า หัวใจของเขาส่งเสียงบรรเลงดนตรีที่มีความสุขที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา ดนตรีที่เกิดขึ้นจากความรักที่เขาตามหามาแสนนาน

เมื่อกลับมาถึงคอนโด เขาก็นั่งลงที่หน้าเปียโนทันที นิ้วมือของเขาบรรเลงท่วงทำนองที่ไม่เคยเล่นมาก่อน บทเพลงที่เต็มไปด้วยความรัก ความสุข และความผูกพัน บทเพลงที่บอกเล่าเรื่องราวของเขากับคลิโอได้อย่างสมบูรณ์แบบ

เจมส์มองออกไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืนผ่านหน้าต่างกระจกขนาดใหญ่ด้วยความรู้สึกที่เต็มตื้น ในที่สุด เขาก็ได้พบแล้ว บทเพลงของเขาที่ขาดหายไปตลอดชีวิต บัดนี้ได้ถูกเติมเต็มด้วยตัวตนของคลิโออย่างสมบูรณ์แล้วจริงๆ

มันเป็นค่ำคืนที่เขาได้รับในสิ่งที่มีค่าที่สุด มากกว่างานแสดงคอนเสิร์ตที่ประสบความสำเร็จ หรือเงินรางวัลที่มากมายมหาศาล

" มันคือความรักบริสุทธิ์ของอีกคนหนึ่ง และเขาก็จะรักษาความรักนี้ให้ดีที่สุด ตลอดไป "

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***