ใต้เงาจันทร์นั้นมีเรา
เสียงฝนโปรยลงกระทบกระจกหน้าต่างของร้านกาแฟเล็ก ๆ กลางเมืองกรุงเทพฯ ที่เงียบเหงาในยามค่ำคืน ไม่มีเสียงพูดคุย มีเพียงเสียงคลอเบา ๆ จากเพลงแจ๊สเก่า ๆ ที่หมุนวนซ้ำไปมา
“ลาเต้ร้อนครับ”
เสียงของบาริสต้าหนุ่มวัยยี่สิบปลาย ๆ ดังขึ้นเบา ๆ พร้อมวางแก้วเซรามิกลงบนโต๊ะตรงหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่มุมสุดของร้าน
เขาเป็นลูกค้าประจำ...แต่ไม่เคยพูดอะไรเกินกว่าคำว่า “ลาเต้ร้อน” และ “ขอบคุณ”
ชายคนนั้นนั่งก้มหน้า มองไอน้ำที่ลอยขึ้นจากแก้วอย่างเหม่อลอย
ผมดำสนิทที่เปียกฝนไปเล็กน้อยจากการเดินเข้าร้านเมื่อครู่นั้น ยังหยดลงมาข้างแก้มขาวซีด
บาริสต้าคนนั้นยังคงยืนมองอีกฝ่ายอย่างเงียบ ๆ เขารู้ดีว่าผู้ชายคนนี้กลับมาที่ร้านในช่วงเวลาเดิมทุกวันศุกร์ ตั้งแต่เมื่อสามเดือนก่อน
...หลังคืนเดือนดับ
“วันนี้ก็ฝนตกอีกแล้วนะครับ”
นั่นคือประโยคแรกที่เขากล้าพูดออกไป หลังจากเฝ้าดูชายแปลกหน้าคนนี้นั่งดื่มลาเต้คนเดียวมาหลายเดือน
ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นช้า ๆ ดวงตาสีเข้มสบกับดวงตาคู่ตรงหน้า
มันดูเศร้า...และว่างเปล่า
“อืม...เหมือนทุกคืนเดือนดับ”
“เดือนดับ?” บาริสต้าถามอย่างงุนงง
“วันที่พระจันทร์ไม่ปรากฏน่ะ...บางคนบอกว่ามันเป็นวันที่คนเหงารู้สึกโดดเดี่ยวที่สุด”
เขายิ้มนิด ๆ แต่ดวงตานั้นไม่มีแววแห่งความสุขเลยแม้แต่นิดเดียว
“ผมชื่อภู...คุณล่ะครับ?”
ชายคนนั้นชะงัก ก่อนจะตอบช้า ๆ
“ธีร์”
เพียงชื่อเดียวที่หลุดออกมา แต่มันกลับสั่นสะเทือนบางสิ่งในใจของภูอย่างแปลกประหลาด
เหมือนชื่อของคน ๆ นี้มีความหมายมากกว่าที่ควรจะเป็น
คำโปรย:
เมื่อชายหนุ่มผู้ใช้ชีวิตอยู่กับอดีตอย่าง "ธีร์" ได้พบกับ "ภู" บาริสต้าผู้เชื่อว่าความอบอุ่นเล็ก ๆ จะเปลี่ยนโลกได้
ความสัมพันธ์ที่เริ่มจากความเงียบ เหงา และคำถามธรรมดา ๆ จะค่อย ๆ เปลี่ยนหัวใจของคนสองคนอย่างไร
ขอให้คนอ่านมีความสุขกับการอ่านนิยายนะค่ะ รักคนอ่านมากไปเลย ช่วยกดใจกดติดตามหน่อยนะค่ะ💗
รักๆๆๆที่สุดเลยยย~ ไปแต่งต่อดีกว่าาา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 16
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments