![กลิ่นลมฝนไม่เคยจางหาย.[You Are The Rain]](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/cartoon-posters/50034418e8f.webp)
กลิ่นลมฝนไม่เคยจางหาย.[You Are The Rain]
เสียงฝนกระทบกระจกหน้าต่างเป็นจังหวะสม่ำเสมอ
โซระนั่งอยู่ตรงขอบหน้าต่าง หัวพิงกับกรอบไม้ มือข้างหนึ่งยื่นออกไปลองรับละอองฝนเย็น ๆ จากบรรยากาศเทาอ่อน
“โลกนี้นี่...ใจร้ายจังเลยนะ” เขาพึมพำเบา ๆ “แต่ฉันก็ควรสร้างสีสันให้มัน และชาร์จพลังให้กับตัวเองบ้าง...”
เสียงประตูเลื่อนด้านหลังเปิดออกอย่างแผ่วเบา
“พูดอะไรอยู่คนเดียวอีกแล้ว?” เสียงหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับน้ำเสียงคุ้นเคยที่เขาไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าใคร
ยูโตะเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ กลิ่นหอมสะอาดติดฝนของอีกฝ่ายลอยมาแตะจมูก โซระไม่ตอบ แค่ยิ้มบาง ๆ แล้วยื่นมือที่เปียกฝนไปจ่อหน้าเขา
“จับดูสิ เย็นดีนะ”
ยูโตะมองมือนั้น ก่อนจะเอื้อมมาจับไว้เบา ๆ แทนที่จะหลบ
“มือเย็น แต่ใจร้อน...” ยูโตะพูดกลั้วหัวเราะพลางกุมมือไว้ไม่ปล่อย “ถ้าโลกมันใจร้าย ฉันก็จะเป็นที่ใจดีให้เธอเองนะ”
โซระชะงักไปเล็กน้อย มองดวงตาของยูโตะที่สะท้อนแสงฝน ก่อนหัวเราะเบา ๆ
“งั้นขอฝากใจไว้ตรงนี้หน่อยได้ไหม...”
ยูโตะไม่ได้ตอบอะไรในทันที แค่ขยับเข้ามาใกล้ขึ้นเล็กน้อย มือของเขายังคงกุมมือของโซระไว้อย่างแน่นหนา ราวกับกลัวว่าอีกฝ่ายจะหลุดลอยไปตามเสียงฝน
"ถ้าจะฝากใจไว้..." เขากระซิบเบา ๆ ใกล้พอให้ได้ยินเพียงแค่สองคน "ก็ฝากไว้ทั้งดวงเลยก็ได้นะ ฉันไม่คิดจะคืนมันหรอก"
คำพูดนั้นทำเอาโซระใจเต้นแปลก ๆ อยู่ในอก ความเงียบจากฝนข้างนอกกลับยิ่งขับให้เสียงหัวใจของเขาดังชัดขึ้น
"บ้าเอ๊ย..." เขาเผลอหลุดเสียงเบา ๆ พลางเบือนหน้าหนีออกไปทางหน้าต่าง แต่ยูโตะกลับยิ้ม
"เวลาเขิน ทำไมถึงน่ารักขนาดนี้นะ..." ยูโตะพูดพลางเท้าคางกับขอบหน้าต่าง ใบหน้าหันมาดูโซระชัด ๆ โดยไม่หลบสายตา
โซระพยายามจะประชดอะไรกลับไป แต่คำพูดที่คิดไว้หายไปหมด—โดนดวงตาสีน้ำตาลเข้มคู่เดิมจ้องเอาไว้ไม่ให้ขยับ
"ยูโตะ..."
"อืม?"
"ขอบคุณนะ ที่ยังอยู่ตรงนี้"
"และจะอยู่ตรงนี้ไปเรื่อย ๆ ด้วยล่ะ"
ฝนยังคงตกต่อไปไม่หยุด
แต่ภายในห้องเล็ก ๆ แห่งนั้นกลับอบอุ่นยิ่งกว่าผ้าห่มหนาในฤดูหนาว
.......
TBC.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments