บทที่ 4 ร่องรอยที่ถูกซ้อนเร้น

หลังจากลิซ่ากลับไป โซเฟียก็ยังคงนั่งทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นซ้ำไปซ้ำมาในหัว เธอไม่สามารถลบภาพดวงตาสีแดงก่ำของอาเทอร์ออกจากความคิดได้ ความรู้สึกหวาดกลัวยังคงมีอยู่ แต่ในขณะเดียวกัน ความสงสัยก็เริ่มก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ

ทำไมปีศาจถึงมาที่โลกมนุษย์? ภารกิจที่เขาพูดถึงคืออะไรกันแน่? และทำไมเขาถึงเลือกที่จะเข้าใกล้ฉันในร่างของสุนัข?

โซเฟียตัดสินใจว่าเธอจะไม่ยอมจมอยู่กับความกลัว เธอต้องหาคำตอบ เธอต้องรู้ความจริงเกี่ยวกับอาเทอร์และภารกิจลึกลับของเขา

เช้าวันรุ่งขึ้น โซเฟียเริ่มสังเกตสิ่งผิดปกติรอบๆ ตัวมากขึ้น เธอจำได้ว่าสโนว์มักจะแสดงท่าทีสนใจสิ่งของบางอย่างในบ้านของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัตถุโบราณชิ้นเล็กๆ ที่เธอได้รับมาจากคุณยาย

เธอเดินไปยังตู้โชว์ที่เก็บของเหล่านั้นไว้ พลางกวาดสายตามองอย่างละเอียด ก่อนหน้านี้เธอไม่เคยสังเกตมาก่อน แต่ตอนนี้เธอรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ มีวัตถุชิ้นหนึ่งที่วางอยู่ในตำแหน่งที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย

มันคือจี้หินสีดำสนิท รูปทรงคล้ายหยดน้ำ มีลวดลายแปลกประหลาดสลักอยู่ โซเฟียจำได้ว่าคุณยายเคยบอกว่ามันเป็นของเก่าแก่ที่สืบทอดกันมาในตระกูล แต่เธอก็ไม่เคยรู้ถึงความสำคัญของมัน

ทันใดนั้นเอง ความทรงจำบางอย่างก็แวบเข้ามาในหัวของโซเฟีย เธอจำได้ว่าคืนที่อาเทอร์ปรากฏตัวในร่างปีศาจ เขามักจะมองจี้หินชิ้นนี้ด้วยสายตาที่แปลกประหลาด ราวกับกำลังตามหาอะไรบางอย่าง

หัวใจของโซเฟียเต้นแรงขึ้น เธอรู้สึกว่าจี้หินชิ้นนี้อาจมีความเกี่ยวข้องกับภารกิจของอาเทอร์

ด้วยความสงสัย โซเฟียตัดสินใจที่จะลองสวมจี้หินนั้น เธอค่อยๆ หยิบมันขึ้นมา สัมผัสเย็นเยียบของหินทำให้เธอรู้สึกขนลุกเล็กน้อย เมื่อคล้องมันไว้ที่คอ ความรู้สึกแปลกประหลาดก็เกิดขึ้น มันเหมือนมีกระแสพลังงานบางอย่างไหลผ่านร่างกายของเธอ

ทันใดนั้นเอง ภาพบางอย่างก็ปรากฏขึ้นในความคิดของโซเฟีย มันเป็นภาพของดินแดนที่มืดมิดและน่าสะพรึงกลัว ปราสาทสีดำทะมึนตั้งตระหง่านอยู่บนยอดเขาสูง มีสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดบินวนเวียนอยู่ในอากาศ และที่สำคัญที่สุด... เธอเห็นดวงตาสีแดงก่ำคู่คุ้นเคยกำลังจ้องมองมาที่เธอจากเงามืด

โซเฟียรีบถอดจี้หินออกด้วยความตกใจ ภาพในความคิดก็พลันหายไป เธอหอบหายใจถี่ๆ ด้วยความหวาดหวั่นและประหลาดใจ

นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมฉันถึงเห็นภาพพวกนั้นได้? แล้วจี้หินชิ้นนี้มันเกี่ยวข้องอะไรกับโลกของอาเทอร์?

ความสงสัยนำพาโซเฟียไปสู่การค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับจี้หินโบราณชิ้นนี้ เธอเริ่มค้นคว้าจากหนังสือเก่าแก่ที่บ้านของคุณยาย และลองหาข้อมูลจากอินเทอร์เน็ต

ในที่สุด เธอก็พบข้อมูลที่น่าตกใจ จี้หินสีดำที่มีลวดลายแปลกประหลาดนั้น ถูกเรียกว่า "ดวงตาแห่งรัตติกาล" ว่ากันว่ามันเป็นกุญแจสำคัญที่เชื่อมต่อระหว่างโลกมนุษย์และโลกปีศาจ และผู้ที่ครอบครองมันจะสามารถควบคุมพลังอำนาจของทั้งสองโลกได้

โซเฟียตกตะลึงกับสิ่งที่ค้นพบ เธอเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมอาเทอร์ถึงมาที่โลกมนุษย์ และทำไมเขาถึงสนใจจี้หินชิ้นนี้ ภารกิจของเขาอาจเป็นการตามหาดวงตาแห่งรัตติกาล เพื่อนำกลับไปยังโลกปีศาจ

แต่คำถามที่สำคัญที่สุดคือ... ทำไมเขาถึงไม่เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขาตั้งแต่แรก? ทำไมเขาถึงเลือกที่จะเข้าใกล้เธอในร่างของสุนัข?

ในขณะที่โซเฟียกำลังครุ่นคิดอยู่นั้นเอง เธอก็สังเกตเห็นร่องรอยบางอย่างบนพื้นห้องนอนของเธอ มันเป็นรอยเท้าเล็กๆ ที่จางหายไป เธอจำได้ว่าคืนที่อาเทอร์หายตัวไป เธอไม่ได้สังเกตเห็นรอยเท้าเหล่านี้

ด้วยความสงสัย โซเฟียจึงลองเดินตามรอยเท้าเหล่านั้น มันนำเธอไปยังหน้าต่างที่เปิดแง้มอยู่เล็กน้อย เธอจำได้ว่าเธอปิดหน้าต่างสนิทก่อนเข้านอนเมื่อคืน

หรือว่า... เขาไม่ได้หายตัวไป แต่เขากลับออกไปทางหน้าต่าง?

โซเฟียเปิดหน้าต่างกว้างขึ้น แล้วก้มลงมองไปยังพื้นดินด้านล่าง เธอสังเกตเห็นร่องรอยบางอย่างบนพื้นดินที่ปกคลุมไปด้วยฝุ่น มันเป็นรอยเท้าที่ใหญ่กว่ารอยเท้าของสุนัข แต่ก็ไม่ใช่รอยเท้าของมนุษย์

หัวใจของโซเฟียเต้นระรัว เธอรู้สึกเหมือนกำลังเข้าใกล้ความจริงบางอย่างที่ถูกซ่อนเร้นไว้

เธอตัดสินใจที่จะตามหาร่องรอยเหล่านั้น โซเฟียออกจากบ้าน เดินตามร่องรอยประหลาดที่นำทางเธอไปตามถนนและตรอกซอยต่างๆ ในที่สุด ร่องรอยเหล่านั้นก็นำเธอไปยังสวนสาธารณะที่เธอพบกับสโนว์เป็นครั้งแรก

ที่นั่นเอง โซเฟียได้พบกับสิ่งที่ทำให้เธอต้องตกตะลึง ร่องรอยประหลาดนั้นนำไปสิ้นสุดที่ประตูมิติเล็กๆ ที่ซ่อนอยู่ในพุ่มไม้รกทึบ มันเป็นวงแหวนเรืองแสงสีม่วงอ่อนๆ ที่ส่องสว่างอยู่ท่ามกลางความมืดมิด

โซเฟียยืนตัวแข็งทื่อ มองไปยังประตูมิติด้วยความหวาดหวั่นและประหลาดใจ เธอไม่เคยเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้จะมีอยู่จริง แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอกลับพิสูจน์ว่าโลกที่เธอรู้จักนั้นยังมีสิ่งลึกลับอีกมากมายที่เธอไม่เคยสัมผัส

นี่คือ... ประตูสู่โลกของเขาใช่ไหม? โซเฟียคิดในใจ เธอไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป แต่ความอยากรู้และความต้องการที่จะรู้ความจริงเกี่ยวกับอาเทอร์ก็มีมากกว่าความกลัว

ด้วยความลังเล โซเฟียค่อยๆ ก้าวเข้าไปใกล้ประตูมิติ เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่รอเธออยู่ข้างหน้าคืออะไร... อาจจะเป็นอันตราย หรืออาจจะเป็นคำตอบที่เธอต้องการ

เป็นอย่างไรบ้างคะกับตอนที่ 4? โซเฟียเริ่มค้นพบร่องรอยที่ถูกซ่อนไว้ และได้พบกับประตูมิติที่จะนำเธอไปสู่โลกที่ไม่รู้จัก คุณคิดว่าเธอจะตัดสินใจอย่างไรต่อไปคะ? 😊

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***