ตอนที่ 2: จุดเริ่มต้นของหัวใจที่แน่ชัด

หลังจากวันนั้น วีนัสก็กลายเป็นแขกประจำของออฟฟิศ *ธาราเทค*

แม้ไม่มีนัดหมาย แม้ไม่มีธุระใดที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจ

แต่ทุกคนในตึกต่างรู้ดีว่า เธอมาเพราะ “คุณธาม”

เธอไม่ได้มาแค่ถือขนมหรือดอกไม้ใส่กล่องน่ารัก ๆ อย่างเดียว แต่บางวันยังเอารายงานวิจัยมานั่งอ่านหน้าโต๊ะเลขาธิการ บ้างก็มาเพื่อ "ทดสอบระบบ AI" ที่บริษัทเพิ่งเปิดตัว ซึ่งเธอก็ไม่มีความรู้ทางเทคโนโลยีเลยสักนิด

เธอไม่ได้พยายามปิดบังความรู้สึกของตัวเองอีกต่อไป

ในห้องทำงานกระจกใส ธามนั่งทำงานต่อเนื่องเป็นชั่วโมง เสียงเคาะประตูเบาๆ ดังขึ้น ก่อนที่เลขาจะโผล่หน้าเข้ามา

“คุณวีนัสมาอีกแล้วค่ะ”

“ไม่ว่าง” เขาตอบทันควันโดยไม่เงยหน้าขึ้น

“เธอบอกว่ามีเรื่องสำคัญเกี่ยวกับโปรเจกต์...เทคโนโลยีอะไรสักอย่างที่คุณพูดถึงวันก่อน”

ธามถอนหายใจ รู้ทันทีว่าเธอคงมั่วขึ้นมา แต่ก็พยักหน้าช้าๆ

ไม่นานนัก วีนัสก็เดินเข้ามาด้วยท่าทางเหมือนเจ้าของห้อง เธอวางกล่องขนมลงบนโต๊ะ แล้วนั่งลงบนโซฟาหน้าธาม

“กินบ้างไหมคะ? วันนี้ฉันทำเองเลยนะ”

“คุณไม่เบื่อหรือ?” เขาถามด้วยน้ำเสียงเนือย ๆ

“ไม่เบื่อค่ะ สนุกดีที่ได้เห็นคุณทำหน้าแบบนี้ทุกครั้งที่ฉันมา”

ธามวางปากกาอย่างอ่อนล้า “คุณรู้ว่าผมไม่เล่นด้วย แล้วจะรุกทำไม?”

“เพราะฉันไม่เคยจริงจังแบบนี้กับใคร” วีนัสตอบทันควัน เธอมองเขาตรงๆ ด้วยแววตาที่ไม่มีการล้อเล่นใด ๆ “คุณเป็นคนแรกที่ทำให้ฉันอยากรู้จัก อยากเข้าใจ และอยากเข้าไปอยู่ใกล้ๆ”

เขาเงียบไป และเป็นความเงียบที่หนักหน่วงจนได้ยินเสียงลมหายใจของเธอชัด

“ฉันไม่ได้มาจีบเพราะคุณหล่อ หรือเพราะฉันอยากเอาชนะอะไรทั้งนั้น” เธอกล่าวต่อ “แต่เพราะเวลาฉันกลับบ้าน ฉันเอาแต่คิดถึงคุณ มองหน้าใครก็รู้สึกว่าน่าเบื่อหมด แล้วฉันก็รู้ว่ามันไม่ใช่แค่ความหลง...มันเกินกว่านั้นแล้ว”

ธามไม่ตอบทันที แต่สายตาเขาสั่นไหวเพียงน้อย ก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่ว

“แล้วถ้าผมไม่มีวันรักคุณล่ะ?”

“ฉันไม่กลัวคำตอบหรอกค่ะ ฉันแค่กลัวว่า...จะไม่มีโอกาสได้รู้คำตอบเลยต่างหาก”

วีนัสลุกขึ้น ยิ้มให้เขาอย่างคนที่ตัดสินใจแล้ว เธอหยิบกล่องขนมกลับไปหนึ่งกล่อง วางไว้อีกกล่อง “อันนี้ฝากไว้ เผื่อเปลี่ยนใจ...อย่าทิ้งนะ มันหวานน้อยแบบที่คุณชอบ”

เสียงรองเท้าของเธอดังแผ่วเบาขณะเดินจากไป ทิ้งให้ธามนั่งเงียบงันกับความรู้สึกที่เริ่มไม่เป็นระเบียบในใจของเขาเอง

---

คอนโดหรูใจกลางเมือง ยามค่ำคืน

วีนัสเดินเข้าห้องด้วยใบหน้าสดใสในชุดเดรสลายลูกไม้ เธอวางกระเป๋าลงข้างโซฟาก่อนจะทรุดตัวลงอย่างอ่อนล้า

“วันนี้ก็ไปหาธามอีกแล้ว?” เวหาเอ่ยขึ้นจากห้องครัวขณะกำลังชงกาแฟ

วีนัสเงยหน้ามองพี่ชาย ยิ้มอย่างรู้ทัน “พี่ส่งสายสืบตามหนูเหรอ?”

“ไม่จำเป็น” เขาเดินมานั่งข้างๆ “ข่าวลือในวงการว่า ‘น้องสาวซีอีโอเวหา’ กำลังตามจีบ ‘เจ้าชายน้ำแข็ง’ ดังยิ่งกว่างานแถลงข่าวเปิดตัวบริษัทร่วมทุน”

วีนัสหัวเราะคิก แต่เวหาไม่ได้หัวเราะด้วย

“หนูจริงจังกับเขาเหรอ?”

“ค่ะ” วีนัสตอบเรียบง่าย ไม่มีการหลบตา ไม่มีการหลอกตัวเอง “หนูตกหลุมรักเขาแล้ว”

เวหานิ่งไปนาน ก่อนจะพูดด้วยเสียงนุ่ม แต่แฝงไปด้วยความห่วงใยทุกคำ

“ธาม...ไม่ใช่คนง่าย ๆ เขาเคยเจ็บมาก่อน และเขาก็ไม่เปิดใจง่าย ๆ กับใคร”

“หนูรู้ค่ะ”

“แล้วถ้าเขาไม่เลือกหนูล่ะ?”

“ก็จะไม่เสียใจที่ได้พยายาม”

เวหามองหน้าน้องสาวนิ่ง ๆ เขาเห็นความดื้อรั้นในดวงตาคู่นั้น—แบบเดียวกับที่เธอมีมาตั้งแต่เด็ก แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่แค่ความเอาแต่ใจ...มันคือความรู้สึกจริง

“วีนัส ฟังพี่นะ…” เขาวางมือบนไหล่เธอ “คนอย่างธาม ถ้าเขาไม่รักใครจริง ๆ เขาจะไม่ลังเลที่จะปฏิเสธ...และมันจะเจ็บมากกว่าอะไรทั้งหมด ถ้าหนูไปฝากใจไว้กับคนที่ไม่เคยรับมัน”

ดวงตาวีนัสสั่นไหวเพียงน้อย ก่อนจะจับมือพี่ชายแน่น

“หนูรู้ค่ะพี่เวหา...แต่หนูพร้อมจะเสี่ยง เพราะหนูไม่อยากใช้ชีวิตแบบครึ่งใจอีกต่อไป”

เวหาเงียบไปนาน เขาหลุบตาลงและถอนหายใจ

“งั้นก็ขอแค่...อย่าทำให้ตัวเองเจ็บจนลุกไม่ขึ้นนะ”

“สัญญาค่ะ” วีนัสยิ้มบาง ๆ แต่มือที่กำอยู่กลับสั่นน้อย ๆ อย่างที่เธอไม่รู้ตัว

ในใจลึก ๆ เธอรู้ว่าเส้นทางที่เธอเลือก...อาจไม่ได้มีแสงสว่างรออยู่เสมอ

แต่ถ้าปลายทางนั้นคือ “เขา”

ต่อให้ต้องเสี่ยงให้หมดหัวใจ เธอก็จะเดินต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***