เรื่องสั้นของฮิโระและอาโอะ

"คลื่นกระซิบรัก"

แสงแดดยามบ่ายอาบไล้ผืนน้ำทะเลเป็นประกายระยิบระยับ สายลมอ่อน ๆ พัดพากลิ่นเกลือทะเลและเสียงคลื่นกระทบฝั่งมาสู่สองหนุ่มที่เดินทอดน่องไปตามแนวหาดทราย

“แดดแรงขนาดนี้ ไม่ร้อนบ้างเหรอ?” อาโอะย่นคิ้วมองคนข้างตัวที่เดินเล่นโดยไม่สนใจแสงแดดเลย

“นิดหน่อย” ฮิโระหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะหันมามองอีกฝ่าย “แต่ถ้ามีเธออยู่ข้าง ๆ ฉันก็ลืมเรื่องแดดไปแล้ว”

“ปากหวานเป็นบ้า” อาโอะเบือนหน้าหนี แต่ใบหูที่แดงก่ำกลับฟ้องความรู้สึกของเขาอย่างชัดเจน

ฮิโระยิ้มมุมปาก รู้ดีว่าอาโอะเป็นพวกปากแข็งแต่ใจอ่อน เขาจึงเอื้อมมือไปจับมืออีกฝ่ายแน่นขึ้น

“ฉันดีใจนะที่เธอยอมมาเที่ยวด้วยกัน”

“นายบังคับฉันต่างหาก” อาโอะกลอกตา แต่ก็ไม่ได้สะบัดมือออก

“ก็รู้ว่าถ้าขอร้องดี ๆ เธอไม่ยอมมาง่าย ๆ หรอก”

“กวนประสาท”

เสียงหัวเราะของฮิโระดังขึ้น ก่อนที่เขาจะดึงมืออาโอะให้เดินต่อไปยังโขดหินที่อยู่ไม่ไกลนัก ทั้งสองนั่งลงเคียงข้างกัน มองดูคลื่นทะเลที่ซัดเข้ามาอย่างไม่มีวันสิ้นสุด

อาโอะลอบมองใบหน้าด้านข้างของฮิโระ แสงแดดยามเย็นที่ตกกระทบทำให้เสี้ยวหน้าของอีกฝ่ายดูอบอุ่นอย่างน่าประหลาด

“…นายอยากมาเที่ยวทะเลขนาดนั้นเลยเหรอ?”

ฮิโระหันมาสบตาเขา ก่อนจะยิ้มบาง ๆ “อืม ฉันอยากให้เธอได้พักผ่อนบ้าง”

“ฉันไม่ได้เหนื่อยอะไรขนาดนั้น”

“แต่ฉันอยากเห็นเธอมีความสุข”

อาโอะนิ่งไปกับคำพูดที่ตรงไปตรงมานั้น หัวใจเต้นแรงขึ้นโดยไม่มีสาเหตุ

“จริง ๆ แล้ว…” ฮิโระเว้นจังหวะก่อนพูดต่อ “ฉันอยากใช้เวลานี้อยู่กับเธอ เธอไม่เบื่อฉันใช่ไหม?”

อาโอะถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนจะเอนศีรษะลงบนไหล่ของอีกฝ่ายอย่างเงียบ ๆ

“…ถ้าฉันเบื่อ ฉันคงไม่มา”

ฮิโระชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ มือที่จับกันไว้แน่นขึ้นกว่าเดิม

เสียงคลื่นกระซิบแผ่วเบา ดวงตะวันลาลับขอบฟ้า ท้องฟ้าย้อมไปด้วยสีส้มแดง

บางครั้ง…ความรักก็ไม่จำเป็นต้องเอ่ยเป็นคำพูดเสมอไป แค่ได้ใช้เวลาร่วมกัน เพียงเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว

...💜...

แสงอาทิตย์ยามเย็นค่อย ๆ ลาลับ เสียงคลื่นซัดเข้าฝั่งเป็นจังหวะสม่ำเสมอ อาโอะยังคงเอนศีรษะพิงไหล่ของฮิโระ ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก ฮิโระเองก็ไม่ได้เร่งเร้าให้ต้องพูด เขาเพียงแค่เงียบฟังเสียงลมหายใจของอีกฝ่ายที่อยู่ใกล้กัน

"นั่งแบบนี้จนฟ้ามืดคงไม่ดีมั้ง?" อาโอะพูดขึ้นเบา ๆ

"ทำไมล่ะ?" ฮิโระหันไปถาม

"ยุงกัด"

ฮิโระหัวเราะ ก่อนจะยกมือขึ้นมาลูบเส้นผมนุ่มของอาโอะเบา ๆ "งั้นกลับที่พักกันเถอะ"

อาโอะพยักหน้า ทั้งสองเดินกลับรีสอร์ตที่อยู่ไม่ไกลกันมากนัก รีสอร์ตแห่งนี้ตั้งอยู่ติดริมทะเล พวกเขาเลือกห้องพักที่มีระเบียงกว้างและสามารถมองเห็นวิวทะเลได้อย่างชัดเจน

เมื่อมาถึงห้อง อาโอะก็เดินไปหยิบผ้าขนหนู ก่อนจะหันมามองฮิโระที่กำลังยืนอยู่ตรงระเบียง ทอดสายตามองทะเลด้วยแววตาอ่อนโยน

"ไม่อาบน้ำหรือไง?" อาโอะถาม

"ไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันอาบทีหลัง"

อาโอะไม่ได้ว่าอะไร เขาเดินเข้าห้องน้ำไป ไม่นานนักเสียงน้ำจากฝักบัวก็ดังขึ้น ฮิโระยืนพิงราวระเบียง มองดูแสงสุดท้ายของวันอย่างผ่อนคลาย

สักพัก อาโอะก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ผ้าขนหนูผืนเล็กพันรอบคอ เส้นผมเปียกหมาด ๆ

"นายไปอาบได้แล้ว"

"อืม" ฮิโระรับคำ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป

อาโอะเดินไปที่ระเบียง มองท้องฟ้าสีดำสนิทที่ประดับด้วยดวงดาว ก่อนจะเผลอยิ้มออกมาเบา ๆ เขาไม่ใช่คนที่ชอบการเดินทางนัก แต่ครั้งนี้กลับรู้สึกว่าการมาเที่ยวทะเลไม่เลวเลย

เสียงน้ำจากห้องน้ำหยุดลง ฮิโระเดินออกมาในชุดเสื้อยืดและกางเกงขาสั้น อาโอะที่กำลังนั่งพิงเก้าอี้ริมระเบียงเงยหน้าขึ้นมอง

"หิวไหม?" ฮิโระถาม

"นิดหน่อย"

"งั้นไปหาอะไรกินกัน"

ร้านอาหารที่พวกเขาเลือกอยู่ไม่ไกลจากรีสอร์ตมากนัก เป็นร้านอาหารริมทะเลที่มีแสงไฟอบอุ่น โต๊ะของพวกเขาตั้งอยู่ใกล้ริมน้ำ ได้ยินเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างชัดเจน

"จะกินอะไรดี?" ฮิโระเปิดเมนู

"อะไรก็ได้" อาโอะตอบ

"งั้นสั่งเผื่อฉันด้วยละกัน"

อาโอะถอนหายใจเบา ๆ แต่ก็ยอมเป็นคนเลือกเมนูแทน อาหารทะเลสด ๆ ถูกเสิร์ฟมาไม่นานนัก ทั้งสองเริ่มลงมือทานกันอย่างเงียบ ๆ

"อร่อยไหม?" ฮิโระถาม

"อืม สดดี"

ฮิโระมองอีกฝ่ายที่กำลังกินด้วยสีหน้าพึงพอใจ ก่อนจะยิ้มออกมา "ถ้าชอบ งั้นคราวหน้ามาอีกไหม?"

อาโอะชะงักไปนิดหนึ่ง เขาไม่ใช่คนที่ชอบเดินทาง แต่การมาเที่ยวครั้งนี้กลับทำให้รู้สึกสบายใจอย่างประหลาด

"...ค่อยว่ากัน"

ฮิโระหัวเราะเบา ๆ "แบบนี้แปลว่ามีโอกาสสินะ?"

"กินไปเถอะ"

มื้อค่ำผ่านไปพร้อมกับบทสนทนาเล็ก ๆ น้อย ๆ พวกเขาเดินกลับที่พักด้วยกัน ทะเลเวลากลางคืนเงียบสงบ แสงจันทร์สะท้อนลงบนผืนน้ำเป็นประกาย