ตอนที่5 โอสถชำระล้างไข้กระดูก

เฉินฮวาที่ตอนนี้อยู่ในห้องของตนเองพลางมองไปที่ตำราเทพโอสถเธอคิดว่าหากเธอได้รับการสืบทอดของเทพโสสถ เธอก็ได้กลายเป็นเทพโอสถองค์ต่อไปเฉินฮวาตัดสินใจหยิบขึ้นมาและเปิดอ่านทันทีที่เมื่อเธอเปิดอ่านความรู้ทุกอย่างในตำราเทพโอสถต่างทยอยเข้ามาในหัวสมองทำใฟ้เธอถึงกับมือกุมศรีษะของตัวเอง

ณ ตอนนี้เองที่ประกายสายฟ้าลากผ่านหมู่บ้าน5ธาตุจุดร่วมตัวคือเฉินฮวาที่ตอนนี้กำลังทำความเข้าใจตำราเทพโอสถเขารู้เกี่ยวกับวิธีการรักษาและยาต่างๆ เข้ามาอยู่ในหัวสมองของเธอขณะเดียวกันก็เป็นช่วงเวลาที่เธอจะตัดผ่านเขตแดนปราณแท้จริงจึงทำให้ม่านฟ้าเกิดการสั่นไหวสายฟ้าเหนือน่านฟ้าทำให้ชาวบ้านต่างออกมาดู

เฉินฮวาตอนนี้ก็กำลังอยู่บนความตายในการตัดผ่านปราณแท้จริง การตัดผ่านปราณแท้จริงนั้นร่างกายจะเกิดการเปลี่ยนแปลงทำให้กล้ามเนื้อแข็งแรงขึ้นเธอต้องอดทนกับความเจ็บปวดนี้

ตู้มมมม!!!!

ตูม!!

เสียงของการตัดผ่านปราณแท้จริงประกายสายฟ้าเหนือน่านฟ้าตอนนี้ได้หายไปแล้วของเสียเหนียวเนอะน่ะก็ได้เปื้อนเต็มตัวของเธอเต็มไปหมดในการตัดผ่านแต่ละครั้งร่างกายจะขับของเสียออกมาเฉินฮวาตอนนี้ตนเองได้ตัดผ่านแล้วแต่พื้นฐานยังไม่มั่นคงเธอจึงเดินลมปราณเพื่อปรับสมดุล

ความรู้ทั้งหมดของเทพโอสถได้ได้หลอมรวมเข้ากับเฉินฮวาโดยสมบูรณ์แล้วพลังตอนนี้ก็อยู่ที่ขอบเขตปราณแท้จริงขั้น1ขั้นกลางเฉินฮวาลืมตาขึ้นเกิดกระแสปราณสั่นระลอกหนึ่งดังผู้สำเร็จเซียนพลังเธอเพิ่มขึ้นชีพจรสรรค์เองตอนนี้ก็พัฒนาไปไม่น้อย

"อี๋.....แหวะสกปรกชะมัดถ้ารู้แล้วว่าจะมีแต่ของเสียแบบนี้ออกมาอ่ะนะ"

เธอบ่นเสร็จก็ลุกออกจากห้องนอนไปที่ลำธารของหมู่บ้าน5ธาตุเป็นบริเวรที่เงียบสงบไม่มีผู้คนผ่านไปผ่านมาทำใฟ้เฉินฮวาสบายใจและเริ่มเปลื้องผ้าออกทีละชิ้น คนผู้หนึ่งที่ตอนนี้กำลังมองดูเฉินฮวากำลังเปลื้องผ้าอยู่ซึ่งเธอเองก็ไม่สามารถสัมผัสเจอใครเลยในบริเวรนี้

"นางทำอะ....ไรขะ..ของนาง"

ชายหนุ่มชุดดำที่เดินเล่นที่ลำธารกำลังหาอะไรทำดันเจอกับหญิงสาวที่ทำท่าทางลับๆ ล่อเขาจึงตามออกมาดูพบว่านางกำลังเปลื้องเสื้อผ้าทีละชิ้นเพื่ออาบน้ำ

เฉินฮวาตอนนี้เธอเองไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นบนร่างกายเผยให้เห็นผิวสีขาวซีดเนินอกที่อวบอิ่มดั่งซาลาเปา ชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายและมองดูเธอกำลังชำระล้างร่างกายทำให้กะบี่หยกของเขาชี้ใส่ศัตรู

ชายหนุ่มที่เห็นท่าไม่ดีแล้วก็กระโดดออกไปจากตรงนั้นเพื่อห้ามใจไม่ให้มองอีก

"คนบ้าอะไรอาบน้ำตอนกลางคืน"

ชายหนุ่มคนนี้มีนามว่า จ้าวเฟิ่ง เป็นศิษย์สายตรงของสำนักปฐพีมีพลังปราณแท้จริงขั้น7ทำให้ปกปิกกลิ่นอายพลังของเขาไม่ให้เฉินฮวารู้ได้ เฉินฮวาหันไปมองทางด้านหลังเธอรู้สึกว่าเหมือนมีใครแอบมองเธอมันเป็นสันชาตยานของคนถ้ารู้สึกว่ามีใครแอบมองหรือมองจะรู้สึกทันที

เฉินฮวารีบหยิบเสื้อของตัวเองขึ้นมาจากผิวน้ำและสวมใส่เสื้อผ้าเป็นอย่างเดิมและเดินไปทางออกของหมู่บ้านเพื่อหนีงานแต่งที่กำลังเกิดขึ้นเพราะเรื่องไร้สาระเฉินฮวาใช้พลังสถิตจากเส้นชีพจรหยินสวรรค์ทำให้หายตัวหายไปจากหมู่บ้านอย่างไร้ร่องรอย

รุ้งเช้า

"ท่านผู้นำขอรับ!!! เกิดเรื่องใหญ่แล้วขอรับนางหายตัวไป"

ท่านผู้นำตระกูลที่ได้ยินก็ไม่ได้แปลกใจอะไรแค่แตะเนื้อต้องตัวกันถึงกับต้องตบแต่งกันเลยทีเดียวผู้นำหมู่บ้านและผู้อาวุโสต่างพากันส่ายหัวและมองไปที่อาเปา

อาเปาที่รู้ว่าเฉินฮวาหนีไปก็รู้สึกเสียใจมากเหตุอาจจะเกิดเพราะตนเองเข้าไปจูบนางเลยทำให้นางต้องหนีไปแต่ความเป็นจริงเฉินฮวาหนีไปเพราะได้สิ่งตัวต้องแล้วก็ไม่จำเป็นต้องอยู่อีกเธอมาอยู่หมู่บ้าน5ธาตุได้3วันแล้วการเดินทางแต่ละครั้งต้องใช้เวลาถึง15วันกว่าจะถึงสำนักวารีสวรรค์ระหว่างทางเฉินฮวาไม่พบเจอปัญหาใดๆ เลย

แต่ยังไม่ทันที่จะพูดจบกลุ่มโจรจำนวนหนึ่งก็ได้มาขวางรถม้าเธอเป็นกลุ่มชายฉกัณฑ์ราวๆ 50คนมีปราณอยู่ที่ปราณพื้นฐานขั้น6-7เท่านั้นทำให้เฉินฮวาไม่สนใจ

เธอปลดปล่อยแรงกดดันของปราณแท้จริงออกมาทำให้เหล่าโจรต่างวิ่งหนีหายกันไปหมดเฉินฮวามองดูกลุ่มโจรที่วิ่งหนีไปก็เข้าใจอะไรบ้างอย่างโจรพวกนี้ถึงเป็นโจรก็ไม่ใช่พวกเลวร้ายเพราะสัมผัสไม่ได้ถึงกลิ่นอายสังหารเลยเหมือนกับพวกเขาไม่เคยฆ่าคนเลย

เธอได้ก้าวออกมาจากรถม้าและใช้ใช้ทักษะแรงโน้มถ่วงทำให้โจร50คนถึงกับขยับไม่ได้เฉินฮวาเดินออกมาอย่างสงางามและค่อยๆ เดินิข้าไปหาหัวหน้าโจร

"นี่คือสิ่งที่เจ้าต้องการ"

เฉินฮวาไม่พูดพร่ำทำเพลงโยนเงินให้พวกโจรเหล่านี้ถุงหนึ่งและก็ออกเดินทางต่อระหว่างการเดินทางเป็นระยะเวลา15วันผ่านไปเธอก็มาถึงสำนักวารีสวรรค์ตอนนี้ศิษย์ทุกคนต่างฝึกซ้อมเพื่อเป็นตัวแทนในการเข้าร่วมสุสานโบราญ โดยกติกาจะสามารถนำศิษย์ไปได้แค่10คนเท่านั้นต่อหนึ่งสำนัก

"เจ้าว่าศิษย์สายตรงเจ้าสำนักมีพลังเพียงขั้น8ก็ถูกนำเสนอให้เข้าร่วมสุสานโบราณแล้ว"

"ใช่ๆ ข้าเห็นด้วยกับเจ้านางแค่เป็นศิษย์เจ้าจำสำนักหาไม่แล้วคงไม่ได้เข้าร่วมเพราะศิษย์สายตรงแต่ละคนต่างมีพลังอยู่ขั้นปราณแท้จริง"

เฉินฮวาที่ได้ยินเสียงซุบซิบนินทาก็ไม่ได้สนใจพลางเดินผ่านกลุ่มที่นินทาเธอพลางปล่ดปล่อยแรงกดดันระดับปราณแท้จริงๆ อ่อนถึงกับทำให้ศิษย์สายในคนนั้นเข่าทรุดเธอก็ไม่สนใจอะไรอีกและเข้าพบเจ้าสำนัก

"ท่านอาจารย์เจ้าขาาาา"

"ฮวาเอ๋อเจ้ากลับมาแล้วรึ"

เสียงของเฉินฮวาเรียกผู้เป็นอาจารย์เจ้าสำนักเองที่ได้ยินเสียงก็หันมายิ้มให้พลางขมวดคิ้ว

"ผ่านมาไม่กี่วันเจ้าอยู่ปราณแท้จริงแล้วรึ"

"ใช่แล้วค่ะท่านอาจารย์ความสามรถของข้านั้นเท่ากับสัตว์ประหลาดแต่ถ้าเทียบกับอาจารย์อาจารย์แล้วข้ายังห่างไกลนัก"

ความสามารถของเจ้าสำนักวารีสวรรค์ผู้คนต่างรู้กันทั่วอาณาจักรว่านางทลวงขอบเขตนิรันด์ก่อนอายุ30 ทำให้กลายเป็นเจ้าสำนักที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ เฉินฮวาตอนนี้ได้ทำกิจวัตประจำอย่างเคยหลังจากที่ไม่ได้ทำมานาน

เฉินฮวาคิดว่าวันนี้ต้องไปหาซื้อสนุนไพรเพื่อกลั้นยาในการเลื่อนระดับพลังปราณและหบอมโอสถทั่วไปเช่น ยาถอนพิษ เธอได้ออกมาตลาดแล้วแล้วมุ่งหน้าไปหอการค้าเหลียงที่มีการขายสินค้าทุกอย่าง อย่างถูกต้องอละยุติธรรมต่อลูกค้า

เฉินฮวาตอนนี้เธอก็คิดเรื่อยเปื่อยเธอเคยคิดว่าถ้าหากเธอทำให้ไปจีฉี่ออกจากเหตุการณ์นั้นได้เนื้อเรื่องก็จะเปลี่ยนแปลงไปเองเฉินฮวาเลยไม่สนใจเนื้อเรื่องอีกต่อไปแล้ว

"ข้ามาหาซื้อสมุนไพร"

"เอาว่านดารา เห็ดสวรรค์ บัวอัคคี แกนสัตว์อสูรระดับ1จำนวน10อัน ดอกเบจธาตุ"

เฉินฮวาร่ายยาวรายการที่ต้องซื้อในการหลอมยาทำให้เงินเก็บตอนนี้ต่างหร่อยหรอ

"ทั้งหมด50,000เหรียญทอง"

เฉินฮวาที่ได้ยินราคาถึงกับขนน่าแข้งแทบร่วงแต่ถ้าเธอสามารถหลอมโอสถได้เงินก็หาไม่อยากอีกต่อไปความสามารถของเธอตอนนี้จัดว่าอยุ่ในระดับต้นๆ ของนัหหลองยาชั้นแนวหน้าของอาณาจักร

ในห้องส่วนตัวของเธอตอนนี้ เธอได้หยิบเอาเตาหลอมยาจากแหวนมิติเพื่อทำการทดสอบในการหลอมโอสถ โอสถที่เธอจะกลั้นก็คือโอสถชำระล้างเหมาะะแก่ผู้ฝึกยุทธ์ชั้นลมปราณที่แท้จริงจะทำให้ยามีประสิทธิภาพมากขึ้น

ในขั้นตอนการหลอมโอสถคนคนนั้นจำเป็นจะต้องมีพลังจิตสูงมากทำให้การหลอมยาจึงจะง่ายดายมากยิ่งขึ้นแต่สำหรับเฉินฮวาที่ดวงจิตสองดวงหลอมรวมเข้าด้วยกันทำให้มีพลังพลังจิตมากกว่าอัจฉริยะหลอมโอสถถึง2เท่า

เฉินฮวาเอาสมุนไพรทั้งหมดโยนเข้าไปและเริ่มปรับแต่งสมุนไพรเพื่อให้มีความบริสุทธ์มากและเริ่มขึ้นรูปโอสถก็จะเป็นอันเสร็จสิ้นเฉินฮวาเปิดเตาออกเผยให้เห็นโอสถชำระล้างระดับ1ขัั้นสูงความบริสุทธิ์เต็ม10ส่วนมีทั้งหมด5เม็ดต่อสมุนไพร1ชุดเธอใช้เวลาไปแค่เพียง1เค่อเท่านั้นในการหลอมแต่ก็ทำเธอเสียพลังจิตไปมากเหมือนกัน

ตอนแรกเธอกะว่าจะหลอมสัก2ชุดเพื่อเอาไปขายแต่ก็นะพลังจิตไม่พอในตำราเทพโอสถมีวิชาบ่มเพาะพลังจิตอยู่เรียกว่าทักษะ รากวิณญาณทำให้มีพลังวิญญาณมากและแข็งแกร่งสามารถหลอมโอสถได้หลายครั้งต่อวัน

เฉินฮวาที่ตอนนี้หมดแรงแล้วก็เก็บโอสถเข้าไปไว้มนแหวนมิติและออกไปข้างนอกตอนนี้เธิได้อยู่บนนอดเขาแห่งหนึ่งที่บรรยากาศดีมากมีกระแสลมพัดผ่านอ่อนๆ ทำให้เย็นสบาย เธอได้นอนรอบกับพื้นหญ้ามองดูดวงดาวพลางคิดถึงอดีตคิดถึงพ่อของตัวเองแต่ตัวของรสเองเป็นคนที่เข้มแข็งตลอกเวลาไม่ว่าจะเจอปัญหาอะไรก็ตาม

ในระหว่างที่เฉินฮวานอนราบอยู่บนพื้นหญ้าอยู่นั้นเธอได้ฝันเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่มีหน้าตาเหมือนเธอทุกประการรสคิดว่าเธอคือเฉินฮวาตัวจริงเฉินฮวาได้เดินมารสที่ตอนนี้กำลังยืนมองร่างตัวเองที่กำลังเข้ามาหาเฉินฉวาเอานิ้วจิ้มหน้าผากรสทำให้รสเห็นความทรงจำบางอย่างที่ไม่ได้ติดตัวมาด้วยตั้งแต่แรก

ในความทรงจำที่เฉินฮวาตัวจริงให้มานั้นก็คือ "ข้าไม่ได้ชอบเจ้าแม่นางเฉินฮวาหยุดตามรังควานข้าเสียที ข้าไม่ได้ชอบเจ้าข้ามีคนที่ข้ารักอยู่แล้ว เจ้ากับข้าอย่าได้เจอกันอีกเลย"

เฉินฮวาตอนนี้ที่มีน้ำใสๆ ไหลออกมาจากตาพลางมองไปบนท้องบ่นพึมพัมออกมาคนเดียว

"ปล่อยให้มันเแ็นแบบที่มันควรจะเป็นเถอะ เปลี่ยนไม่ได้ก็ทำลายเนื้อเรื่องส่ะ!!! "

เฉินฮวาที่ตอนนี้ตั้งสติได้แล้วก็หลับตาสักพักรู้สึกว่าเฉินฮวาตัวจริงได้หายไปจากโลกนี้แล้วเฉินฮวาเองก็รู้สึกเสียใจอย่างมากที่เธอเป็นตัวละครที่พระรองไม่ชอบ

"ไม่ชอบก็แค่มูฟออนละวะ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***