ตอนที่3 นางเอก

ตัวผมนั้นรู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่จู่ๆก็เงียบขึ้นมา ทั้งๆที่ตะกี้นี้ยังครึกครื้นอยู่เลย และแล้วผมก็พบกับที่มาของสิ่งที่ทำให้บรรยากาศเปลี่ยนไปเมื่อหันหน้าไปมองที่หน้าประตู...

ใช่แล้ว...เป็นเธอจริงๆด้วย เธอได้เดินตรงเข้ามาหาผม

เธอคือ "ธิดาทิพย์" ถ้าเป็นเพื่อนเฉยๆก็จะเรียกว่า "ธิดา" แต่ถ้าเป็นเพื่อนสนิทก็จะเรียกว่า "ทิพย์" แต่อย่างผมน่ะไม่มีสิทธิ์เรียกเธอว่า "ธิดา" หรือ "ทิพย์" หรอก เธอคือดาวของห้อง...ไม่สิ ดาวของโรงเรียนเลยล่ะ ด้วยรูปร่างที่เหมือนกับนางเอกจากนิยายเรื่องหนึ่งเลย ถึงคนวาดจะวาดได้ห่วยแตกหน่อยก็เถอะ โอย...ออร่าแสบตาสุดๆ เอาจริงๆแล้วผมไม่ควรจะมีสิทธิ์มองเธอด้วยซ้ำ ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้เห็นเธอ แต่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นเธอใกล้ๆแบบนี้...สวยโคตรๆเลยวุ้ยยยย!! ตรงเสป็คแบบเป๊ะๆ

"อรุณสวัสดิ์นะ ทิพย์" นภากล่าวสวัสดี ดูเหมือนว่าธิดาทิพย์กับธิดาจะดูสนิทกันน่าดู "อื้ม อรุณสวัสดิ์นะ ฟ้า" ธิดาทิพย์ตอบกลับ อา...เสียงของเธอราวกับเทพีแห่งเสียงเพลงเลย... "ฟ้า" ก็คือชื่อเล่นของนภาสำหรับคนที่สนิทกับนภาที่ถึงจะเรียกได้ ถ้าเรียกโดยพละการก็อาจจะโดนอัดได้ ก็ยัยนี่มันเล่นยูโดนี่นะ

"ขอโทษนะ นี่ที่นั่งฉันน่ะ ช่วยหลบหน่อยได้ไหม?" เธอเอ่ยถาม ทว่าเสียงของเธอนั้นมันทำให้ผมเคลิ้มจนไม่ได้สนใจในสิ่งที่เธอต้องการจะสื่อเลย...

ในชีวิตที่โคตรแสนจะไร้ค่านี้ ทันใดนั้นก็มีแสงสว่างสอดส่องลงมา ราวกับเป็นแสงที่นางฟาประทานให้ ทำให้ผมอยากจะอยู่ต่ออีกสักพักหนึ่ง ใครจะไปคิดไปฝันกันว่าตัวประกอบฉากหลังอย่างผมจะมีนางเอกในนิยายมาทักแบบนี้กัน?

"นี่ พวกนายสองคนไม่ได้ยินฉันเหรอ?" เธอถาม ซึ่งผมนั้นก็ไม่ได้ตอบกลับไปเพราะมัวแต่เคลิ้มอยู่ แต่เดี๋ยวนะ? แล้วศักดิ์ล่ะ? ถ้าหากว่าศักดิ์ไม่ได้ตอบล่ะก็หมายความว่า...เอาจริงดิ!? ศักดิ์ขึ้นชื่อว่าเป็นโอตาคุที่ติดสาว2Dที่สุดเลยนะ นี่เสน่ห์ของเธอทำให้ไอ้หมอนี่ที่ไม่สนใจสาว3Dหลงขนาดนี้ เธอคนนี้ไม่ธรรมดาแล้ว

"นี่พวกเขาเป็นอะไรกันเนี่ย?" เธอถามนภา "ไม่รู้สิ คงจะหลงเสน่ห์ของเธอแล้วล่ะมั้ง" นภาตอบกลับแบบประชดประชัน ในที่สุดผมก็ตั้งสติได้ "อะ..เอ่อ..." แทนที่ผมจะหลบให้เธอ กลับพูดตะกุกตะกักซะงั้น

"โถ่...อ๊ะ?" หลังจากที่เธอตัดพ้อ เธอก็ได้มองมาที่มังงะที่ผมถืออยู่ "เอ๋? นั่นหนังสืออะไรน่ะ? ขอดูหน่อยสิ" เธอขอดูด้วยความสงสัย

"อะ.." ในขณะผมยังไม่ทันที่จะเอ่ยคำซักคำ ร่างกายของผมก็ได้ยื่นมังงะของศักดิ์ให้กับธิดาทิพย์โดยทันที

" หืม...? 'ดาบพิฆาตเทพ การช่วยเหลือเนซูโกะ ผู้เป็นน้องสาวของทันจูโร่ ให้รอดพ้นจากคำสาปของเทพ ตำนานดาบพิฆาตเทพได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว...' " หลังที่เธออ่านตัวหนังสือบนหน้าปกเสร็จนั้น บรรยากาศรอบห้องก็ได้เปลี่ยนไปอีกครั้ง...

"ไอ้โอตาคุ" "น่าขยะแขยง" "น่าขนลุก" "แกทำให้นางฟ้าของเราต้องแปดเปื้อน" ต่อให้ไม่ต้องพูดออกมาผมก็รู้สึกได้ถึงคำพูดเหล่านี้ที่ออกมาจากคนรอบข้าง แค่ติดอนิเมะนิดหน่อยก็โดนว่าแหะ สังคมนี่มันน่ากลัวจริงๆ

"อะไรเนี่ย...นายอ่านของที่น่าขนลุกแบบนี้เหรอ?" นภากล่าวพลางทำท่าขยะแขยง ถ้าเธอรู้ว่ามังงะที่เธอเกลียดนักเกลียดหนาเป็นของศักดิ์คงจะไม่มีท่าทีแบบนี้หรอก เหยียดกันชัดๆแบบนี้

"โห...น่าสนใจดีนะ ฉันขอยืมอ่านหน่อยได้ไหม?" ธิดาทิพย์เอ่ยถาม แต่ว่านะ...ศักดิ์มันหวงมังงะของมันมากๆเลยน่ะสิ

"ตะ.."

"เดี๋ยว!" ในขณะผมกับนภากำลังจะพูดบางอย่างนั้น ศักดิ์ก็ตัดบทและพูดขึ้นมาทันที

"ชะ..เชิญตามสบายเลยครับ...ผะ..ผมอ่านจบแล้วไม่มีปัญหาครับ แหะๆ" ศักดิ์พูดแบบตะกุกตะกักพร้อมกับขำแห้งๆ

"แล้วนายจะพูด แทนรัตน์ทำไมเนี่ย?" นภาถามเพราะคิดว่ามังงะที่ "น่าขนลุก" นี่เป็นของผม

แต่ว่านะ แต่ว่านะ...ไอ้ศักดิ์!!! ทำไมแกหักหน้ากันง่ายแแบบนี้ฟระ!? แกลืมช่วงเวลาที่เรามีให้กันไปหมดแล้วเหรอ??? ขนาดผมที่เป็นเพื่อนสนิทของมัน เพราะในตอนนั้นอยากอ่านมาก ขอยืมแทบตายกว่าจะใจอ่อนให้ เพียงแค่ผู้หญิงที่สวยๆหน่อยจากโลก3Dขอก็ให้เลยรึ?

"ดีจัง~ ขอบคุณนะ" ธิดาทิพย์กล่าวขอบคุณพร้อมกับรอยยิ้ม เพียงแค่รอยยิ้มรอยยิ้มเดียวนั้น ผมก็หายโกรธทันที ในหัวเต็มไปด้วยความเคลิ้มกันเลยทีเดียว

"ฉันไปเขาห้องน้ำแปปเดียวนะ!!!" ศักดิ์ตะโกนออกและวิ่งหนีออกจากห้องเรียน

"เดี๋ยวสิศักดิ์ ใกล้จะเคารพธงชาติแล้วนะ!" และนภาก็ได้ไล่ตามศักดิ์ไป โดยมีที่ผมก็ธิดาทิพย์ที่มองตามทั้งสองคนนั้นจนพวกเขาหายไป

และผมก็คิดได้ว่าที่ที่ผมยืนอยู่เป็นที่นั่งของเธอ ผมตั้งสติและกำลังเดินออกไปข้างนอกเพื่อรอกริ่งดัง

"เดี๋ยวสิ" แต่ทันใดนั้นเสียงของธิดาทิพย์ก็ได้ฉุดรั้งผมไว้ "นายชื่ออะไรเหรอ?" เธอกล่าวถาม "ธะ..ธนารัตน์ครับ" ผมตอบไปด้วยความตะกุกตะกัก

"นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะ ไม่ต้องสุภาพก็ได้ จะขอเรียกว่ารัตน์แล้วกัน ขอบคุณที่ให้ยืมอ่านนะ" เธอกล่าวขอบคุณอีกครั้งบวกกับรอยยิ้มเบาๆอีกหนึ่งที

"แล้วนายเล่นเฟสหรือพวกอินสตราแกรมรึเปล่า?" เธอเอ่ยปากถาม เอาแล้ว...นี่ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหม? สาวที่สวยที่สุดของโรงเรียนกำลังขอเฟสตูด้วยโว้ยยยยยย!!! ในเฟสของเรามีเพื่อนแค่คนเดียวคือศักดิ์ แต่ในที่สุด..ก็ได้มีผู้หญิงซักที แถมเป็นดาวโรงเรียนซะด้วย...

"มะ...."

"กริ๊งงงงงงงง" ไม่ทันที่ผมจะได้พูด เสียงกริ่งก็ได้ดันขึ้นมาก่อน

"หวา...นี่กริ่งดังแล้ว รีบไปเข้าแถวดีกว่า ไว้ว่ากันทีหลังนะ ฉันไปเข้าแถวก่อนนะ" สิ้นสุดเสียงของเธอ เธอก็รีบวิ่งไปเข้าแถว ทิ้งไว้เพียงตัวผมที่ยืนเหวอรับประทานอยู่ในห้อง ไอ้กริ่งบ้าเอ้ย...

ไปเข้าแถวดีกว่าเรา....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***