หลังจากกลับมาเเล้วก็ไม่มีอะไรให้ทำเลยนอกจากกินข้าวเเล้วเข้าห้องของตัวเองวันนี้น่าเบื่อมากจริงๆ... ฉันว่าเเล้วเดินเข้าไปในห้องนํ้าเพื่อที่จะอาบนํ้า
".... เห้ยวันนี้น่าเบื่อจริงๆ..."
ไม่มีอะไรให้ทำเลย
นอกจากจับโจนชุดกระเป๋า
"ฮะ... ว่าเเต่เรายังไม่ได้ถอดเเหวนเลย"
ฉันว่าพรางถอนหายใจเล็กน้อยื
"ช่างมันเทอะเดี้ยวค้อยถอด"
หลังจากฉันอาบนํ้าเสร็จก็หยิบชุดนอนในตู้ออกมาฉันเลือกเอาตัวที่คิดว่าโป้น้อยที่สุดออกมาชุดน้อนตัวนั้นทำมาจากผ้าลินิลชันเลิดเลยก็ว่าได้เเต่ว่าโป้ไปนิด...
"... จริงสิยังไม่ได้ถอดเเหวนเลย"
ฉันพูดก่อนจะถอดเเหวนไว้ที่หมอนอีกข้างข้างก่อนจะนอนหลับไป.....
" ฮือ....."
ฉันรู้สึกตัวขึ้นตื่นขึ้นมาอีกทีในตอนเช้าเพราะ
รู้สึกเหมือนมีใครบางคนกำลังกอดฉันอยู่อย่างนั้น....
"หืม...."
เมื่อฉันหันไปก็เท่านั้นเหละ
"กรี๊ดๆๆๆ!!"
ฉันกรี๊ดออกไปสุดเสียงด้วยความตกใจ
ตึกๆๆ
"ฮะ.. เเย่เเล้ว..." มีคนเดินมาไอหมอนี้มาทางไหนกันต้องรีบซ้อนเเล้วละ
ตุบ!!
"เกิดอะไรขึ้นนะคะคุณหนู!!!"
เเย่จริงฉันดันทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่จนได้...
"....เออเเค่ตกใจกับเเมลงสาบนะ...เเฮๆๆ"
ไม่รู้ว่าจะรอดไหมคิดคำเเก้ตัวไม่ออกเเล้ว
"เข้าใจเเล้วคะไว้ข้าจะหาคนมาทำความสะอาดให้นะคะ"
"ฮือ..." ไม่คิดว่าคำๆนี้จะใช้เเก้ตัวได้รอดไปที
ตุบ!!
ออกไปเเล้วสินะ
".. หะ.. หายไปไหนนะ"
นี่ฉันเป็นอะไรไปเเน่เมื่อกี้ยังเห็นอยู่นี่
ให้ตายฉันเป็นอะไรไปนะไปอาบนํ้าหน่อยเเล้วกัน....
"อะคุณหนูจะไปไหนะคะ"
"ข้าจะไปเที่ยวเล่นสักหน่อยนะ"
" คุณหนูท่านไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหมคะ"
"ข้าไม่เป็นไรจริงๆ"
"เช้านี้คุนหนูไม่เย็นชามากมันทำให้ข้าเป็นห่วงนะคะ"
" ข้าไม่เป็นไร"
แปลกคนจริงๆ
"คะ"
วันนี้ฉันเป็นอะไรไปนะ.... เเล้วนายเป็นใครกันเเน่....
เอเดน
" องค์ชายวันนี้ท่านตื่นเช้าจนเเปลกนะพะยะคะ"
" อะไรกันนานๆทีข้าจะตื่นเช้ากับเขาบ้างไม่ได้หรือไงกัน"
เจ้านี่หนิ
" ครับๆกระห่อมทราเเล้วพะยะคะ"
" ออกไปได้เเล้ว"
ตุบ!
" วันนี้ฝันเเปลกจริงๆเเต่อย่างกับความจริงเลยนะสิเจ้าเป็นใครกันเเน่"
เจ้าช่างงดงามเเต่ข้าดันไม่รู้จักเจ้าเลย...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 8
Comments