สำรวจพื้นที่

ฉันเดินออกมาจากห้องนอนของเธอหลัังจากพักฟื้นมานานก็ได้รู้ว่าเธอเป็นลูกสาวคนเดียวจของงบ้านเธอชอบอะไรที่มันดำมืดเเละชอบดออกลินลิ่สีขาวมากที่สุดเธอมีคนรักคนนึงเเ่จะะเรียกว่าคนรักกเลอาจะไม่ได้้เพราะเธอรักเขาข้างเดียวมาตลอดจนเขาได้เเต่งงงานกกับคนที่เขารักทำให้เธอเสีียใจจนขาดใจตายภายในที่ห้องนอนของเธอเเม้ในห้องนอนจะสวยเเต่ดำมืดมากจนขนลุกไปเลยเเเต่ว่านะฉันก็ไม่เปรียนความมืดมนอันนั้้นออกมาหลอกเพราะฉันก็ชอบความมืดเหมือนกันนะ.... ทีนี้ก็เเค่ตามหาคนที่นางรัก

"คุณหนูท่านจะไปไหนะเพคะ!!.. "

".. ข้าว่าข้าจะออกไปเดินเล่นสักหน่อย.." ดีหน่่อยทีี่เจจ้าของร่างที่ฉันอาศัยอยู่มักพูดเย็นชชทำให้อะไรมันง่ายไปหมดรวมถถึงรสนิยยมในการเเต่งตัวด้วยของเธอก็เช่นกัน

"เเฮกๆๆ..."

"....."

".. คุณหนูด้านนอกมันหนาวใส่เสื้อคลุมด้วยเจ้าคะ" นางว่าพรางส่งเเสื้อคลุมสุดหรูสีดำมาให้ฉัน

" อือไปได้เเล้ว"

" เจ้าคะคุณหนู"

เมื่อนางห่างออกไปเเล้วฉันเเทบจะยืนร้องไห้เลยทีเดียวก็นะไม่มีใครเคยดีกับฉันขนาดนี้เลยนี่นี่ไม่นับพ่อเเม่ของนางเลยนะ

โลกนี้มันช่างกลมจริงๆนางมีครบเเทบทุกอย่างเเค่ผู้ชายคนเดียวถึงกับทำให้นางขาดใจตายได้ฉันว่านางโง่มากเป็นฉันจะเที้ยวเล่นไปทั้วหาผู้ชายคนใหม่ก็ยังได้....

"... เเต่จะว่าพอถึงเวลานั้นฉันอาจจะขาดใจตายเเบบเดียวกับนางก็ได้..." ฉันเดินมาจนถึงกลางเมืองลันเว็นเลยตัดสินใจซื้ออะไรกินสักหน่อย..

"แม่ค้าข้าขอซื้อขนมอันนี้หน่อย"

"จา..."

"ได้เเล้วจ้า"

"กี่บาทคะ"