ตอนที่ 5 ตกหลุมพราง

พาคิน//พระเอก

ผมและเธอพากันมาเดินถึงร้านอาหารแห่งหนึ่งไม่ใกล้ไม่ไกลจากรีสอร์ทของผมจะเท่าไหร่ ซึ่งแน่นอนแล้วครับ คนเลี้ยงก็คือคนเลือกร้าน ร้านนี้เป็นร้านเล็กๆ และแน่นอนว่ามันก็ค่อนข้างไร้คน จากนั้นผมได้เธอก็เลือกมุมนึง ที่มองเห็นมุมทะเลสวยๆแล้วนั่งลง

พาคิน: น้องยังไม่ได้ตอบผมเลยนะครับ ว่ามากับเพื่อนแล้วเพื่อนหายไปไหน

ต้นหลิว: อ๋อ อืมพอดีว่าฉันมากับ เพื่อนฉันแฟนเพื่อนฉัน สองคนนั้นก็คงไปสวีทกันสักที่ไหนที่นึงละมั้ง

พาคิน: ว่าแต่น้องชื่ออะไรครับผมชื่อพาคินนะ เรียกเฉยๆก็ได้

ต้นหลิว: ชื่อต้นหลิวค่ะ ยังไงก็เจอกันแล้วก็ขอบคุณที่ช่วยเมื่อคืนด้วยนะคะ ถึงแม้จะขอบคุณช้าไปหน่อย

พนักงานร้าน: ขอโทษที่ให้รอนานนะคะมีเมนูอาหารค่ะ

หลังจากที่เรานั่งพักกันอยู่สักพักมีน้องพนักงานคนหนึ่ง เดินเข้ามาหาเราสองคนพร้อมกับยื่นเมนูแนะนำของทางร้าน เอิ่มอันที่จริงน้องเขาคงไม่ได้มาเพราะมารับเมนูอาหารอย่างเดียวหรอกครับ แหมก็เข้าใจอ่ะนะครับ ว่าผมมันหล่อยินเด่นผมมันเยอะ ก็ดูจากสาวพนักงานเสิร์ฟสิครับไม่ใช่ว่าผมมองไม่ออก สายตา เธอชวนผมเหลือเกินแต่ก็นั่นแหละอย่างที่รู้ๆกัน ถ้าผมไม่สน ก็คือไม่สน

ต้นหลิว//นางเอก

หลังจากที่ฉันและเขามานั่งคุยกันสักพักอันที่จริง การเจอกับเขาอีกครั้ง มันก็ทำให้ฉันคิดได้ว่าเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร ฉันควรขอโทษเขาด้วยซ้ำ ที่พูดจาแย่ๆกับเขาเมื่อเช้า หลังจากพนักงานยื่นเมนูอาหารให้เราสองคนพูดก็พูดเถอะ แหมขนาดฉันยืนอยู่ตรงนี้ทั้งคน โอ้แม่เจ้า พนักงานผู้หญิงคนนี้ช่างกล้าจริงๆสายตาที่เธอมองเขา เป็นผู้หญิงด้วยกันก็ดูออก นี่ถ้าฉันไม่อยู่ตรงนี้ คุณหลอดคงลากเขาไปกินไหนถึงไหนแล้วมั้งคะเนี่ย

ต้นหลิว: อะแฮ่ม น้องคะพี่ขอปูนิ่มชุบแป้งทอด 1 ที่ค่ะ ขอกุ้งย่างอีก 1 ที่นะคะทั้ง 2 อย่าง เอาไซส์กลางก็พอค่ะ ข้าวสวย 1 โถต้มยำกุ้ง อีก 1 หม้อไฟเอาแค่นี้แหละค่ะ

ฉันหันไปบอกพนักงานสาวเสิร์ฟ แล้วจึงหันมามองชายหนุ่มตรงหน้าที่นั่งตรงข้ามกับฉัน

ต้นหลิว: คุณคิมจะสั่งอะไรเพิ่มไหมคะสั่งได้เลยนะคะมื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง โอ๊ยลืมไปเย็นๆแบบนี้มันก็ต้องมีเบียร์สักหน่อยใช่ไหมคะ น้องคะขอเบียร์ 2 ขวดด้วยนะคะ

พาคิน: อันที่จริงผมก็เคยมากินร้านนี้อยู่ครั้งนึงนะครับงั้นเอาอย่างนี้ เมนูนี้ผมแนะนำเลย น้องครับพี่ขอห่อหมกมะพร้าวอ่อนทะเล 1 ที่นะครับ

ต้นหลิว: แหมพูดอย่างนี้คงต้องขอชิมบ้างแล้วแหละค่ะ แค่นี้ค่ะน้อง(หันไปบอกพนักงาน)

ว่าแต่คุณคินมาที่นี่บ่อยหรอคะ หมายถึงที่เกาะช้างเนี่ยค่ะ

พาคิน: อ๋อ ผมก็มาบ่อยนะครับ ส่วนใหญ่มาเรื่องงานนะครับ

ต้นหลิว: ดีจังเลยนะคะได้มาเที่ยวที่สวยๆแบบนี้บ่อยๆ หลิวเองก็อยากมาบ่อยๆน่ะค่ะ

พาคิน: งั้นถ้าไม่รังเกียจเราแลกไลน์แลกเบอร์กันไว้ไหมครับเผื่อครั้งหน้าผมได้ชวนคุณมาเที่ยว

หึหึๆเข้าแผนต้นหลิวแล้วค่ะหล่อๆนี้คงปล่อยไปไม่ไหว อกหักแล้วไงหาคนดำใจดีกว่าค่ะ ใจจริงไม่เห็นใจตรงหน้า คิดไปคิดมาลองดูอย่างที่ยายบอกก็คงไม่ผิดแล้วมั้ง อีกอย่างเอาจริงๆการที่ได้คุยกับเขาก็รู้สึกสบายใจขึ้นเหมือนกัน มันจะคุยกันจบสักพักเราสองคนจึงทำการแลก LINE กัน คุยกันไปได้ไม่นานอาหารก็ทยอยมาเสิร์ฟ เราสองคนจีนกินอาหารด้วยอาการเขินอายกันไป

พาคิน: อิ่มจังเลยนะครับ กินฟรีตังค์อยู่ครบเลยครับผมอ่ะ ไปครับเราจะกลับรีสอร์ทกันเลยไหม

ต้นหลิว: คุณกินจะกลับไปก่อนก็ได้นะคะต้นหรือว่าต้นหลิวจะขอไปดื่มต่ออีกสักหน่อย อยู่ในห้องก็เหงาอ่ะค่ะ

พาคิน: คุณหลิวคงไม่ไปชุดนี้หรอกใช่มัยครับ

ต้นหลิว: อุ้ยลืมตัวเลยค่ะสงสัยเดี๋ยวต้องไปเปลี่ยนชุดที่รีสอร์ทก่อน

พาคิน: ครับ งั้นเราไปเปลี่ยนชุดกันก่อนดีกว่าไหมครับ แล้วเดี๋ยวเจอกันที่หน้ารีสอร์ทไปคนเดียวมันอันตรายนะครับ

ต้นหลิว: คืออันที่จริง หรือไม่ได้จะไปคนเดียวหรอกค่ะเดี๋ยวก็คงไปกับยายไหมแล้วก็แฟนของมัน ยังไงก็ไว้โอกาสหน้านะคะ

พาคิน:อ่อ ไม่เป็นไรครับไว้โอกาสหน้าก็ได้งั้นไปเถอะครับเรากลับรีสอร์ทกัน

หลังจากที่พูดคุยกันเสร็จ จะจ่ายเงินค่าอาหารตอนแรกก็ต้องเป็นฉันและที่จ่ายแต่ก็นะสุดท้ายคุณพาคิน ก็เป็นคนจ่ายให้ฉันอยู่ดี แล้วเมื่อไหร่จะได้ตอบแทนเขาแล้วเนี่ยเราสั่งคนเดินขนาบคู่กันมา จนมาถึงหน้ารีสอร์ทและแยกย้ายกันไป

... --------ติดตามตอนต่อไป--------...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***