ตอนที่ 3 : เงาแค้นในคืนมืด

ลมค่ำพัดกรู เสียงใบไม้เสียดสีกันเบา ๆ ราวกับกระซิบความลับของสวรรค์

ในห้องนอนของ หลี่หมิงจู โคมไฟน้ำมันยังคงลุกสว่าง ร่างบางในชุดคลุมสีแดงเข้ม นั่งอยู่ข้างโต๊ะเขียนหนังสือ สายตาหม่นลึกทอดลงบนแผ่นกระดาษที่ขีดเขียนเป็นแผนการอย่างเงียบงัน

ในชาติที่แล้ว เวลานี้นางยังคงมัวฝันหวาน วาดภาพวันแต่งงานกับ อ๋องเฉิงหง และเชื่อในคำสัญญาลมปากว่าเขาจะพานางสุขสมบูรณ์ตลอดชีวิต

แต่บัดนี้... ความทรงจำแห่งการทรยศและเลือดนองพื้นได้ฉีกทึ้งภาพฝันเหล่านั้นจนไม่เหลือชิ้นดี

“เฉิงหง... ครั้งนั้นเจ้าฆ่าข้าและทั้งตระกูลหลี่อย่างเลือดเย็น... ครั้งนี้ข้าจะให้เจ้าลิ้มรสความพินาศทีละน้อย!”

หมิงจูบีบพู่กันในมือแน่นจนปลายไม้สั่น ดวงตาดำมันวาวดุจหินน้ำแข็ง ภายในอกเต็มไปด้วยเพลิงที่เผาผลาญ

คืนนั้นนางเรียก หลี่เหวิน พี่ชายคนรองที่นางรักและเคารพยิ่งมาที่ห้องโดยไม่ให้ผู้ใดล่วงรู้

ในชาติที่แล้ว หลี่เหวินถูกสังหารทันทีในคืนวันวิวาห์ นางยังจำเสียงร้องของเขาที่พยายามปกป้องนางไว้ได้ไม่ลืม

ครั้งนี้… นางจะไม่ยอมให้เขาต้องตายไปเช่นนั้นอีก!

“ท่านน้อง เรียกข้ามามีเรื่องใดหรือ?” หลี่เหวินเดินเข้ามา ใบหน้ายังเต็มไปด้วยความอ่อนโยนที่นางคุ้นเคย

หมิงจูสูดหายใจลึก กัดฟันแน่นก่อนจะเงยหน้ามองพี่ชาย “ท่านพี่... หากวันหนึ่งข้าบอกว่า อ๋องเฉิงหงมิใช่บุรุษที่ควรฝากชีวิต ท่านจะเชื่อหรือไม่?”

คำพูดนั้นทำให้หลี่เหวินชะงักไปเล็กน้อย เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วเอื้อมมาลูบผมน้องสาว “เจ้าช่างวิตกเกินไป... เฉิงหงรักเจ้าออกปานนั้น เขายอมทำทุกสิ่งเพื่อเจ้า...”

หมิงจูยกยิ้มเย็นในใจ—รอยยิ้มที่ไม่เคยปรากฏในชาติที่แล้ว “รักหรือ? ข้าหวังว่าท่านพี่จะไม่ต้องเสียใจภายหลัง”

หลังหลี่เหวินกลับไป หมิงจูยังคงนั่งจ้องแผนการในใจ นางรู้ดีว่าการแก้แค้นจำเป็นต้องใช้ความอดทนยิ่งกว่าการต่อสู้ตรงหน้า

เพราะคู่ต่อกรคือบุรุษที่ทั้งโหดเหี้ยมและฉลาดเป็นกรด

แต่ในขณะที่หมิงจูกำลังดำดิ่งอยู่กับความคิด เสียงเคาะประตูเบา ๆ ก็ดังขึ้น

“คุณหนู... มีจดหมายส่งมาถึงเจ้าค่ะ” สาวใช้เอ่ยเสียงสั่นเล็กน้อยราวกับเกรงกลัว

หมิงจูรับมา พลันพบว่าซองจดหมายประทับตรามังกร—เครื่องหมายของราชสำนัก!

หัวใจนางเต้นแรงทันที...

“สวีเหลี่ยนหยาง...”

ชื่อของจักรพรรดิหนุ่มผุดขึ้นในความคิด รอยยิ้มลึกลับผุดขึ้นที่มุมปากนางอย่างมิอาจห้าม

> “แม้เจ้าจะสูงศักดิ์เหนือผู้คน แต่หากเจ้ามีเจตนาจะยื่นมือช่วย... เช่นนั้นเรามาดูกันเถิด ว่าจะเป็นสวรรค์หรือนรกที่รออยู่เบื้องหน้า”

หมิงจูค่อย ๆ เปิดซองจดหมาย กลิ่นหมึกสดใหม่แตะจมูก อักษรเพียงประโยคเดียวก็ทำให้หัวใจนางสั่นสะท้าน—

“หากเจ้าไม่อยากแต่งงาน จงมาพบข้าที่สวนหลวง คืนพรุ่งนี้”