(เกมรัก)พิชิต หัวใจนายเย็นชา 2
💔 *อดีตแฟนเก่าของพี่ภีมจะเริ่มมีบทบาทจริงจังขึ้น... และเธออาจไม่ได้มาแค่ทักทาย*
ตอนที่ 5: “แฟนเก่า... อยากกลับมา”
บ่ายวันพุธ — หลังเลิกเรียน
อากาศร้อนอบอ้าวเหมือนพายุฝนกำลังจะมา
แต่มุกกลับรู้สึกว่า อะไรที่หนักกว่าสภาพอากาศ...คือสิ่งที่เธอเพิ่งได้ยินเมื่อครู่
> “เมย์กำลังจะกลับมาเป็นผู้ช่วยวิจัยในโปรเจกต์ของพี่ภีม”
เธอได้ยินจากรุ่นพี่คนหนึ่งที่นั่งเมาท์อยู่ในโรงอาหาร
ข่าวนี้แล่นเข้าสมองเธอเร็วกว่าข่าวสอบกลางภาคเสียอีก
> ‘แฟนเก่า + ทำงานด้วยกัน + อยู่ด้วยกันบ่อย \= หายนะ’
**วันต่อมา / หน้าห้องแลปวิศวะ**
มุกมารอพี่ภีมออกจากห้องทดลองเพื่อจะชวนไปกินข้าว
แต่คนที่เดินออกมาก่อนคือ “เมย์” ในชุดวิจัยดูดีราวนางเอกซีรีส์
เธอเห็นมุก และยิ้มให้อย่างสุภาพแต่แฝงความเหนือกว่า
“อ้าว... มารอพี่ภีมหรือคะ?”
“ค่ะ” มุกตอบสั้น ๆ
“ช่วงนี้เราสองคนต้องทำโปรเจกต์ด้วยกันบ่อยเลย… พี่คงไม่ค่อยมีเวลาให้คนนอกเท่าไหร่นะคะ”
คำว่า *“คนนอก”*
...มันจี้เข้าไปตรงกลางอกมุกแบบไม่ทันตั้งตัว
แต่เธอยังคงยิ้ม
> “ไม่เป็นไรค่ะ มุกถนัดอยู่แล้วกับการเข้าไปเป็นคนนอก แล้วกลายเป็นคนสำคัญทีหลัง :)”
**ค่ำวันเดียวกัน / บริเวณลานจอดรถ**
พี่ภีมยืนรออยู่ข้างมอเตอร์ไซค์ เธอเดินเข้าไปหาด้วยสีหน้าปกติ
“วันนี้ทำงานกับพี่เมย์สนุกไหมคะ?”
“ไม่สนุก”
“เหรอคะ? แต่ดูเธอจะสนุกมากเลยนะคะ”
“มุก…”
“ขอโทษค่ะ ถ้าหนูทำตัวงี่เง่าไปบ้าง แค่… แค่รู้สึกแปลก ๆ”
ภีมเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นเบา ๆ
> “เมย์... เคยมาขอคืนดีเมื่อเดือนก่อน”
มุกเงียบ หัวใจเหมือนหยุดเต้นไปหนึ่งจังหวะ
“แล้ว...พี่ล่ะ?”
“ตอนนั้น...ฉันตอบว่าไม่”
“แต่ตอนนี้...ฉันก็ยังไม่แน่ใจ”
> บอกว่า “ไม่แน่ใจ” กับความรู้สึกของตัวเอง
> หรือ “ไม่แน่ใจ” ว่าจะกลับไป… หรือเดินต่อกับใครอีกคน?
มุกกลืนน้ำลาย ยิ้มจาง ๆ
“โอเคค่ะ… งั้นไว้ถ้าพี่แน่ใจเมื่อไหร่ ค่อยบอกก็แล้วกันนะคะ”
**กลางดึกคืนนั้น / ไฟในห้องของภีมยังเปิดอยู่**
เขานั่งมองมือถือที่เปิดแชทข้อความจากเมย์ไว้
> เมย์: “เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมกันเถอะนะภีม :)”
มือของเขาลังเลจะพิมพ์ตอบ
แต่ไม่ทันได้พิมพ์... ข้อความใหม่จากมุกเด้งขึ้นมา
> มุก: “ขอบคุณที่บอกความจริงนะคะ :) ถึงจะใจหายไปหน่อยก็เถอะ 555”
ภีมหยุดมองจอไปครู่หนึ่ง
ก่อนจะปิดมือถือ แล้วหลับตาพิงพนักเก้าอี้
> เขาไม่อยากให้ใครเจ็บอีก
> แต่ก็ไม่รู้ว่าควรเลือกอะไร... ระหว่าง “คนที่เคยรัก”
> กับ “คนที่อาจกำลังจะรัก”
**จบบทที่ 5**
> เกมที่เคยสนุกเริ่มกลายเป็นความรู้สึกจริง
> และตอนนี้…ความเจ็บปวดเริ่มคืบคลานเข้ามาอย่างเงียบงัน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments