บท 1 ตอนที่ 5 โจเซ่

บนเตียงโรงพยาบาลร่างกายที่บอบบางของโจเซ่ดูเล็กจิ๋วภายใต้ผ้าห่มสีขาวผืนใหญ่ ปี๊บ... ปี๊บ... ปี๊บ...เสียงเครื่องช่วยชีวิตที่เคยเต้นเป็นจังหวะเริ่มแผ่วลง ทีละน้อย จนในที่สุดก็กลายเป็นเสียงยาวเหยียดพร้อมกับคุณหมอหลายคนที่เคลื่อนที่ไปมาไม่หยุดตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว

สายตาของเธอพร่ามัว แต่ภาพความทรงจำทั้งชีวิตกลับชัดเจนราวกับถูกฉายบนหน้าจอ ตั้งแต่แรกเกิดเธอมีร่างกายอ่อนแอและต้องต่อสู้กับโรคร้ายมาโดยตลอด ผ่านการรักษามาไม่รู้กี่ครั้ง กี่หนแต่มันก็ไม่เคยได้ผล เธอโตมากับกลิ่นยาฆ่าเชื้อ เสียงเครื่องมือแพทย์และความเงียบเหงาของห้องผู้ป่วย ต้องใช้ชีวิตอยู่ในโรงพยาบาลมาตลอดความข่มขืนและความเจ็บปวดเป็นเหมือนเพื่อนสนิทที่อยู่เคียงข้างเธอ

"จบแล้วสิน่ะ..." เธอคิดในใจ "แต่ฉันยังมีอีกหลายอย่างที่อยากจะทำ"

"อยากวิ่งเล่นไปกับเพื่อนบนทุ่งหญ้าสีเขียวอยากหายใจให้เต็มปอด อยากหัวเราะจนเจ็บท้อง...อยากมีชีวิตแบบคนธรรมดาแค่ครั้งเดียวก็ดี...’

ก่อนที่สติจะเลือนลางหายไป โจเซ่ได้อธิษฐานครั้งสุดท้ายอย่างสุดใจ "พระเจ้า... ถ้าหากท่านมีจริง ได้โปรดให้โอกาสฉันได้เกิดใหม่อีกครั้ง ไม่ต้องร่ำรวย ไม่ต้องมีชีวิตที่หรูหรา ขอแค่มีร่างกายที่แข็งแรงพอที่จะใช้ชีวิตได้อย่างคนปกติก็พอ"

นั่นคือความคิดสุดท้ายของเธอก่อนที่ทุกอย่างจะดับมืดลง แสงสว่างในดวงตาของโจเซ่ค่อยๆ มอดดับไป พร้อมกับเสียงรอบตัวที่กลายเป็นเบาบางจนเงียบกริบ

ท่ามกลางความเงียบนี้เองที่เสียงสายหนึ่งดังขึ้น มันเป็นเสียงของหญิงสาว ทั้งใสและนุ่มนวลราวกับสายลมยามเช้า ให้ความรู้สึกปลอบประโลมเป็นมิตร ราวกับมีรอยยิ้มแฝงอยู่ในน้ำเสียง

"ได้สิ...เพราะเราชอบโอ้เด็กสาวอย่างเจ้าอยู่แล้ว"

...

ใต้ต้นไม้เด็กสาวร่างเล็กผมสีชมพูอ่อนนอนหลับอย่างสงบแสงอบอุ่นสาดส่องเข้ามา สายลมอ่อนพัดผ่านใบหน้า กลิ่นหอมของดอกไม้ และเสียงนกร้องจางๆ

"ที่นี่..ที่ไหน?"

โจเซ่ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆแต่คราวนี้ไม่ใช่เพดานสีขาวในโรงพยาบาล แต่มันกลับเป็นท้องฟ้าสีครามกับเมฆปุยสีขาว เธอนอนอยู่บนหญ้าเขียวขจี ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่ให้ร่มเงาและความอบอุ่นอย่างประหลาด

ร่างกายที่เคยหนักอึ้ง บัดนี้กลับรู้สึกเบาเธอขยับแขน ขยับขา และลุกขึ้นนั่งได้ด้วยตัวเองเป็นครั้งแรก

"นี่ฉัน... ยังไม่ตายงั้นเหรอ?"

โจเซ่สัมผัสและตรวจสอบร่างกายของตนเองด้วยใบหน้าไม่อยากจะเชื่อสักพักหนึ่งก่อนจะเริ่มร้องไห้ออกมา มันเต็มไปด้วยความรู้สึกปิติยินดีและขอบคุณอย่างสุดซึ้ง

ขอบคุณค่ะพระเจ้า ขอบคุณที่ทำให้ฉันได้มีชีวิต

เธอได้เกิดใหม่แล้วและครั้งนี้เธอสามารถวิ่งเล่นได้เต็มที่หายใจได้เต็มปอดหัวเราะจนกว่าจะเจ็บท้อง

เธอ...สามารถใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาได้แล้ว

ในขณะที่ความคิดของเด็กสาวกำลังล่องลอยออกไปนั้นเองเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในหัว

[ ระบบเสี่ยงโชค — ถูกเปิดใช้งานแล้ว ]

[ ระบบเลเวล — ถูกเปิดใช้งานแล้ว ]

...

ตัดกลับมาในปัจจุบัน

ภายในห้องขังโจเซ่จ้องมองระบบทั้งสองพร้อมกับสูดหายใจลึก

[ ภารกิจ 1 : สละระบบเลเวล ]

[ รางวัล : สุ่มขั้นสุดยอด 1 ครั้งจากระบบเสี่ยงโชค ]

[ ภารกิจ 2 : สละระบบเสี่ยงโชค ]

[ รางวัล : 1,000,000,000 exp จากระบบเลเวล ]

[ ล้มเหลว : เสียระบบทั้งสอง ]

[ โปรดเลือกรับ 1 ใน 2 ภารกิจ ในเวลาที่กำหนด ]

[ เริ่มจับเวลา ]

[ 9 : 59 นาที ]

โจเซ่จ้องมองหน้าจอตรงหน้าอย่างเคร่งเครียด

'ภารกิจแรก การสละระบบเลเวล เพื่อแลกกับการสุ่มขั้นสุดยอด 1 ครั้งจากระบบเสี่ยงโชค '

ระบบเสี่ยงโชคเป็นเหมือนคลังสมบัติที่ลํ้าค้าอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

ครั้งหนึ่งเธอได้ใช้แต้มจากการทำภารกิจมาสุ่มของระดับสูงจากระบบ 1 ครั้งไอเทมที่เธอได้มามันได้เปลี่ยนชีวิตของเธอไป แต่การเสียสละระบบเลเวลที่เป็นตัวหลักในการพัฒนาก็เท่ากับว่าเธอจะต้องพึ่งพาการสุ่มจากระบบเสี่ยงโชคซึ่งมันเต็มไปด้วยความไม่แน่นอนแม้เธออาจจะเคยได้ของดีจากมันมาก่อนแต่นั้นก็เป็นเพียงรอบเดียวแค่ครั้งเดียวที่เหลือจากการสุ่มธรรมดาเธอแทบไม่ได้อะไรดีๆเลยกลับมาเลย

โจเซ่ไม่มีกิฟท์วิธีเพิ่มความแข็งแกร่งส่วนใหญ่ของคนในโลกนี้ช่วยอะไรเธอไม่ได้

ต่อมาคือการสละระบบเสี่ยงโชคเพื่อแลกกับหนึ่งพันล้านค่าประสบการณ์มันเป็นข้อเสนอที่น่าดึงดูดใจมาก

'หนึ่งพันล้านมันเพียงพที่จะทำให้ฉันแข็งแกร่งกว่าผู้ใข้กิฟท์ระดับผู้พิชิต'

ระดับผู้พิชิตแข็งแกร่งแค่ไหน?

ในโลกนี้พวกเขาถือว่าเป็นตัวตนระดับแนวหน้าของโลกเป็นไพ่ใบสำคัญของขั้วอำนาจใหญ่ๆพวกเขาเพียงแค่คนเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะถล่มประเทศเล็กๆประเทศหนึ่งให้หายไปได้

'แต่การสละระบบเสี่ยงโชค...'

เวลาที่ลดลงเรื่อย ๆ กดดันโจเซ่ให้ต้องตัดสินใจ ความคิดมากมายแล่นเข้ามาในหัวของเธอ

ถ้าเลือกภารกิจแรก... เขาจะสูญเสียระบบเลเวลแต่จะได้รับรางวัลที่ยิ่งใหญ่กว่ากลับมา มันคือการเดิมพัน

ถ้าเลือกภารกิจที่สองเธอจะแข็งแกร่งขึ้นเป็นระดับแนวหน้าของโลกนี้ทันทีโดยไม่ต้องใช้เวลาหรือความพยายามเพื่อฝึกฝน แต่มันจะทำให้เธอกลายเป็นคนที่ย่ำอยู่กับที่ในระยะยาว

โจเซ่หลับตาลง พยายามทำใจให้สงบหลังจากคิดอย่างถี่ถ้วนในที่สุดเธอก็ตัดสินใจด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยวเด็กสาวค่อย ๆ เลือนนิ้ว

( คิดว่าโจเซ่จะเลือกอะไรลองเดาๆกันเข้ามาได้เลยครับ :3 )

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***