บท 1 ตอนที่ 2 เพื่อนสนิท

เสียงจอแจในโรงเรียนประถมดังระงมยามเที่ยงนอร์นนั่งอยู่ตรงมุมในโรงอาหารที่คุ้นเคยกำลังตักข้าวเข้าปากอย่างเงียบๆเมินเฉยต่อความวุ่นวายรอบตัวตรงข้ามกับเขาคือลุคเด็กชายผมแดงตาสีแดงอ่อนดูเย็นชาและไม่ค่อยสุงสิงกับใครแต่ถึงอย่างนั้นลุคก็เป็นเพื่อนสนิทเพียงไม่กี่คนของนอร์น

"นอร์น ไม่กินผักเหรอไง?" ลุคเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงเรียบๆเมื่อเห็นนอร์นเขี่ยผักออกจากจานนอร์นได้แต่ส่ายหน้าเบาๆตอบ "มันไม่อร่อย"

ลุคจ้องมองอย่างนิ่งๆก่อนจะตักผักขึ้นมาชิม เขาเคี้ยวมันด้วยใบหน้าเรียบนิ่งจนยากจะคาดเดาความรู้สึก "ก็จริง" ลุคยอมรับแต่ถึงจะกล่าวงั้นเขาก็ยังคงกินมันทั้งหมดอยู่ดี

"เฮ้ยพวกนาย ไปสำรวจป่าท้ายหมู่บ้านกันไหม!" เสียงของเด็กชายคนหนึ่งจากกลุ่มมุมห้องดังขึ้นมา

"ที่อาจารย์เตือนในตอนเช้านะเหรอ?" อีกคนถามอย่างไม่แน่ใจ

"เอ็งเอาจริงดิ?"

"เออ ถ้าใครไม่ไปฉันจะเรียกว่าไอ้ขี้ขลาดไปตลอดเทอมนี้เลย!" จากนั้นเสียงหัวเราะก็ดังตามมาอย่างสนุกสนาน

นอร์นเหลือบมองเพียงครู่เดียว เขาไม่ได้ใส่ใจกับบทสนทนานั้นมากนักก่อนจะก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ

"เจ้าพวกนั้นชอบหาเรื่องใส่ตัวกันจริงๆ" ลุคหันมองกลุ่มเด็กชายพร้อมกล่าวเสียงเรียบก่อนจะหันกลับมา

แต่ในจานข้าวที่เคยว่างเปล่าของลุคบัดนี้กลับปรากฏผักจำนวนมากกองรวมกันอยู่

"นอร์น อย่าตักผักของนายโยนมาใส่จานฉันสิ" ลุคมองนอร์นด้วยคิ้วที่กระตุกอย่างเห็นได้ชัดแต่นอร์นก็ยังคงทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

ไม่นานนักเสียงออดบอกเวลาเรียนคาบบ่ายก็ดังขึ้นนักเรียนต่างทยอยกันกลับเข้าห้องเรียน นอร์นกับลุคเดินเข้าห้องเรียนวิชาต่อไปซึ่งเป็นวิชาหลักของที่นี่ทุกคนต่างจับจองที่นั่งเงียบ ๆเพื่อรออาจารย์เข้ามาสอน

อาจารย์เอลล่าสาวใหญ่ท่าทางใจดีและเปี่ยมด้วยความรู้เดินเข้ามาในห้องพร้อมรอยยิ้ม "สวัสดีนักเรียนทุกคน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เรื่อง กิฟต์กันต่อซึ่งเป็นสิ่งที่ทุกคนมีอยู่ในตัว"

อาจารย์เอลล่าเดินไปที่กระดานดำและเริ่มสอน

กิฟต์หรือพลังวิเศษต้นกำเนิดของมันไม่มีใครรู้แน่ชัดว่ากิฟต์เกิดขึ้นได้อย่างไร แต่ทฤษฎีที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดคือกิฟต์เป็นผลจากการเปลี่ยนแปลงทางวิวัฒนาการของมนุษย์ที่เกิดจากคลื่นพลังงานลึกลับที่แผ่กระจายไปทั่วโลกเมื่อหลายร้อยปีก่อนคลื่นพลังงานนี้ได้ปลุกศักยภาพที่ซ่อนอยู่ในยีนส์ของมนุษย์บางคนและทำให้พวกเขาสามารถใช้พลังพิเศษได้

โดยกิฟต์จะแบ่งออกเป็น 3 ประเภท

ประเภทกายภาพ เป็นกิฟต์ที่เกี่ยวข้องกับการเสริมสร้างความสามารถทางกายภาพของผู้ใช้ เช่น ความแข็งแกร่ง ความเร็ว ความทนทาน หรือการเปลี่ยนแปลงร่างกายให้มีลักษณะพิเศษ เช่นงอกปีกเพื่อใล้บิน เสริมผิวหนังให้แข็งแกร่งหรือแขนที่ยืดยาว

ประเภทพลังงาน เป็นกิฟต์ที่เกี่ยวข้องกับการสร้าง ควบคุม หรือเปลี่ยนแปลงพลังงานต่าง ๆ บนโลก เช่น ไฟ น้ำ ลม ดิน สายฟ้า หรือแม้กระทั่งพลังงานที่มองไม่เห็นอื่นๆ

อย่างสุดท้ายก็คือกิฟต์ประเภทพิเศษ

กิฟต์ประเภทนี้ไม่สามารถประเมินได้ตามสามัญสำนึกความสามารถของมันจะเป็นอะไรก็ได้

...

เมื่อเสียงกริ่งเลิกเรียนดังขึ้นประตูโรงเรียนก็เปิดออกนักเรียนต่างพากันเดินออกมาจับกลุ่มกันหน้าประตูโรงเรียนเสียงเจื้อยแจ้วของการพูดคุยและเสียงหัวเราะดังระงมไปทั่วลุคกับนอร์นเดินกลับบ้านด้วยกันตามปกติบรรยากาศเงียบสงบในแบบของพวกเขา

"วันนี้เหนื่อยชะมัด" นอร์นพึมพำกับตัวเองเบาๆ

"โทษทีนะที่วันนี้ต้องกินผักเยอะขนาดนั้น" ลุคพูดประชดประชันเล็กน้อยขณะที่พวกเขาเดินผ่านพุ่มไม้ข้างทาง

นอร์นทำแค่ส่ายหน้ายิ้มไม่ได้ตอบโต้ใดๆ ซึ่งเป็นปกติของเขาแต่เพียงชั่ววินาทีต่อมาเขากลับขมวดคิ้วมุ่นและหยุดเดิน

ลุคที่เห็นนอร์นหยุดหันมองด้วยความสงสัยและกำลังจะถามแต่เด็กชายกลับทำนิ้วเป็นสัญญาณให้เงียบ

ปราศจากเสียงเดินของทั้งสองทุกอย่างกลายเป็นเงียบกริบไม่มีแม้แต่เสียงลม

สถานที่ที่เคยพลั้งพูไปด้วยผู้คนตอนนี้กลับมีเพียงเด็กชายสองคน

ลุคเองก็เริ่มสังเกตเห็นเขาเริ่มรู้สึกกังวลแต่นอร์นนั้นยิ่งกว่า

เขามีสัมผัสที่ไว้ต่ออันตรายกว่าคนอื่นๆสถานการณ์ในเวลานี้มันทำให้หัวใจของเขารู้สึกหล่นวูบ

เพียงพริบตาเดียวที่เขาเริ่มมองเห็นภาพต่างๆกลายเป็นบิดเบี้ยวสติเริ่มหลุดลอย

ตุบ...ลุคล้มลงหมดสติก่อนนอร์นพยายามคงสติแต่สุดท้ายเขาก็ล้มลง

แต่ก่อนที่เขาจะหมดสติเขาได้ยินเสียงเอ้อระเหยสายหนึ่งดังขึ้น

"ถ้าจะลักพาตัวเด็กมันก็ต้องโรงเรียนนี้ล่ะน่า~"

ชายชุดดำส่วมสวมหน้ากากตัวตลกเดินเข้ามาพร้อมกับพรรคพวกของเขาอีกสองคน

คลายภาพหลวงตา

ชายหน้ากากตัวตลกดีดนิ้วภาพทางเดินโล่งๆเปลี่ยนไปในเวลานี้ทั่วทั้งทางเดินเต็มไปด้วยเหล่าเด็กๆที่กำลังนอนหลับไหลอยู่บนพื้น

หนึ่งในนั้นคือลุคและนอร์น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***