บท 1 ตอนที่ 4 หาทางหลบหนี

นอร์นมองเด็กสาวคนนั้นด้วยสายตาสงสัย ก่อนจะเหลือบมองกุญแจมือที่หลุดออกมา เขายังไม่เข้าใจตัวเองว่าทำได้อย่างไร แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาคิดมาก

“ก็แค่…ดึง” นอร์นตอบเสียงแผ่วเบา พร้อมมองตรวจสอบเด็กหญิงเบื้องหน้า

เด็กสาวจ้องมองเขาอย่างพิจารณาเพราะนอร์นดูจะไม่ได้โกหกและกระบวนการเมื่อกี้เธอเองก็ดูอยู่ด้วย"นายชื่ออะไร?"

"นอร์น" เขาตอบพลางกวาดสายตามองไปรอบๆ กรงขังที่พวกเขาอยู่ มันเป็นกรงเหล็กขนาดใหญ่ ดูเหมือนถูกสร้างขึ้นมาอย่างเร่งรีบ มีเด็กคนอื่นๆ นอนขดตัวอยู่ตามมุมต่างๆ บ้างก็หลับ บ้างก็สะอื้นเบาๆ

"ฉันโจเซ่"

"เธออยู่ที่นี้มานานแค่ไหนแล้ว" นอร์นถาม

"สองวันได้"โจเซ่ตอบขณะสังเกตเด็กหนุ่มเธอรู้สึกประหลาดใจที่เห็นว่านอร์นดูไม่รู้สึกหวาดกลัวเหมือนเด็กคนอื่นกลับกันเขาดูใจเย็นมาก

"นายดูสบายใจจังนะทั้งที่ถูกลักพาตัวมาแท้ๆ"โรเซ่พูดยิ้มลองเชิง

"เธอเองก็ด้วยนี้"นอร์นย้อน

รอยยิ้มของโจเซ่เลือนหายไป เธอจ้องมองนอร์นอย่างเงียบ ๆ

...

'ทำไหมกันน่ะ'

'ทั้งที่ก่อนหน้านี้กลัวจนขยับตัวยังทำไม่ได้แต่ตอนนี้กลับรู้สึกสงบได้ถึงขนาดนี้กัน'นอร์นก้มมองมือที่เคยสั่นแต่มันกลับมาสงบแล้วเขาส่ายหัวสลัดความคิดออกไปและเริ่มคิดหาวิธีหนี

ชายในหน้ากากตัวตลกนั่งบนเก้าอี้ตัวหลัก เขากวาดสายตามองลูกน้องทุกคนอย่างสงบ “เครื่องสังเวยพร้อมแล้ว เราจะเริ่มพิธีในวันพรุ่งนี้ มีใครอยากพูดอะไรไหม?”

สิ้นสุดเสียงพูดของเขาหญิงสาวคนหนึ่งยกมือขึ้น

เธอมีเส้นผมสีขาวอยู่ในชุดเดรสสีดำใบหน้าถูกปิดไว้ด้วยหน้ากากสีขาวไร้ลาย

"เมื่อวันก่อนฉันเจอยูเซอร์สามกลุ่มพวกลูกน้องไม่เท่าไหร่แต่ผู้นำสองคนอยู่ระดับก้าวข้ามส่วนอีกหนึ่งระดับผู้บรรลุ"

สิ้นสุดคำพูดของเธอเสียงของผู้เข้าร่วมประชุมดังขึ้นด้วยความตื่นตระหนกทันที

"สองคนระดับก้าวข้ามและยังมีระดับผู้บรรลุ!"

"พวกมันหาเราเจอได้ยังไง"

"มันต้องมีคนทรยศในหมู่พวกเรา"

สาเหตุที่พวกเขาตื่นหนกขนาดนี้เพราะว่ามีผู้ใช้กิฟต์ระดับบรรลุ

ผู้ใช้กิฟต์นั้นเมื่อได้รับพลังมาพวกเขาจะเริ่มต้นกันอยู่ในจุดเดียวกันแม้จะมีพลังที่ต่างกันแต่เมื่อต่อสู้ฝึกฝนหรือเผชิญหน้ากับสถานการณ์ปางตายพวกเขาก็จะสามารถเพิ่มระดับความสามารถของตน

เรียงจากตํ่าสุดไปสูงดังนี้

ตื่นพลัง ก้าวข้าม ผู้บรรลุ และ ผู้พิชิต

มีคนเคยพูดไว้ว่าหากระดับก้าวข้ามสามารถถล่มตึกได้ด้วยมือด้วยผู้บรรลุก็สามารถล่มเมืองได้ด้วยนิ้วเดียว!

"ทุกคนใจเย็นลงก่อน"ชายหน้ากากตัวตลกพูดเขาไม่ได้ตะโกนแต่ด้วยพลังระดับกึ่งผู้บรรลุของเขาทำให้เหล่าคนในที่ประชุมเริ่มสงบลง

เมื่อทุกคนเงียบชายหน้ากากตัวตลกจึงเริ่มกล่าว

"เราจะเริ่มพิธีกันตอนนี้เลย"

"หากมันสำเร็จพวกเราจะแข็งแกร่งขึ้นพวกนั้นจะไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป"

"ทุกคนแยกย้ายได้"

สิ้นสุดคำกล่าวของเขาผู้ร่วมประชุมเริ่มลุกขึ้นยืนและเดินออกไป

“เธออยู่ต่อก่อน” เขาพูดกับหญิงสาวผมขาว เธอไม่ได้แสดงท่าทีอะไรเป็นพิเศษ เพียงแต่พยักหน้านิ่ง ๆ

เมื่อทุกคนออกไปหมดแล้ว ชายหน้ากากตัวตลกก็พูดขึ้น

“ทำไมถึงไม่รีบแจ้งข้อมูลนี้ อยากตายรึไง”

น้ำเสียงของเขาเย็นชา แต่ไม่เท่ากับเจตนาฆ่าที่มุ่งตรงมายังหญิงสาว

ภายใต้แรงกดดันระดับกึ่งผู้บรรลุ หญิงสาวเพียงตอบด้วยน้ำเสียงที่ปราศจากอารมณ์ นิ่งใส และนุ่มนวล

“หัวหน้าไม่อยู่ และฉันไม่กล้าไปบอกคนอื่น เพราะกลัวว่าจะเป็นสายลับ”

เจตนาฆ่ายังไม่หายไปแต่มันกลับรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆหากเป็นคนธรรมดาคงล้มลงไปแล้วแต่หญิงสาวนั้นไม่ใช่เธอยืนอย่างสงบนิ่ง

จนในที่สุดชายหน้ากากตัวตลกก็ยอมแพ้เจตนาฆ่าหายไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"เข้าใจแล้วเธอไปได้"

หญิงสาวพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกจากห้องไป

ในขณะเดียวกันนี้ในห้องขังที่นอร์นอยู่

โจเซ่นั่งนิ่งเธอจ้องมองไปในอากาศที่ว่างเปล่า

ในมุมมองของเธอนั้นหน้าต่างสีฟ้ากำลังล่องลอยอยู่อย่างเงียบๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***