...{ วันที่ 4 }...
( หาว... ) หลังจากที่ตื่นขึ้นมาหางตาผมเหลือบไปเห็นสัตว์ประหลาดสีดำที่เดินเพ่นพล่านอยู่ข้างนอกร้าน [ติ๊ง] เสียงข้อความดังเข้ามา ผมคว้ามือถือเปิดขึ้นมาอ่าน
[ พ่อ มีข้อความ 4+ ข้อความ ]
พ่อ : จิน ตอนนี้ลูกได้ไปหลบศูนย์อพยพยัง?
พ่อ : แกคงหาไม่เจอสินะ ให้ไปที่ " เมืองโครอฟ " ที่นั่นจะมีค่าย อพยพอยู่ใกล้ๆน่ะ
พ่อ : พ่อรู้นะว่าลูกอ่านแต่ไม่ยอมตอบข้อความพ่อน่ะ
พ่อ : มีอะไรพ่อจะทักไปหาแล้วกันนะ
ผมอ่านข้อความเสร็จก็ปิดมือถือลงและคว้ากระเป๋าแล้วออกจากร้านทันที เมื่อคืนลองเปิดหาเส้นทางและเสบียงเรียบร้อยแล้ว แต่จะฝ่าออกไปจากเมืองนี้ รอดรึเปล่า....
( อ๊ากก ! ) มีเสียงคนร้องออกมาอย่างทรมาน ผมตามไปดูเสียงนั่นกลับเจอเขาอยู่ในสภาพครึ่งท่อนบนส่วนท่อนล่างถูกกัดขาดออกจากกัน ไส้ในถูกดึง เลือดเต็มถนนและกุญแจรถ
สภาพศพนอนอยู่กลางถนนและรถทหาร ที่จอดทิ้งไว้ ผมค่อยๆเดินไปที่รถทหารบนรถมีเพียง [ ปืนพก,กล่องกระสุน ] หลังจากที่หยิบไปแล้วก็เช็คจำนวนกระสุนมีอยู่ 18 นัด
ระหว่างที่เช็คกระสุนมีเสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้งนึง ( ตูมมม ) ผมหันไปมองควันดำขโมงลอยขึ้นให้เห็นจากระยะตรงนี้คาดว่าตรงนั้นคงเป็น " ปั๊มน้ำมัน "
จู่ๆก็มีเสียงปืนดังขึ้นต่อเนื่อง ผมรีบวิ่งไปตามเสียงเพื่อจะเจอกลุ่มทหารหวังว่าเขาจะพาผมไปยังศูนย์อพยพได้ แต่เมื่อไปถึงกลับเจอซากศพทหารนอนตายเกลื่อน บางก็หัวขาด บางก็เหลือแต่กระดูก ผมได้แต่ยืนมองและอาเจียนออกมา เพราะกลิ่นเลือดที่เหม็นสาบ
( เฮ้...นะ..นายน่ะ ) มีเสียงปริศนาเรียกผมอยู่ด้านหลัง
ทหาร : ทำไมถึงไม่รีบหนีไปละ.... // สภาพกำลังจะตาย
จิน : ผมกำลังจะออกแต่กลับเจอพวกสัตว์ประหลาดเลยต้องคอยหลบซ่อนอยู่น่ะครับ
ทหาร : อย่างงั้นหรอ...ถ้างั้นเอารถไปขับสิ นายต้อง...รอด
จิน : ....หลับให้สบายนะครับ // ยืนไว้อาลัย.
ผมหยิบกุญแจในกระเป๋าเสื้อของเขาแล้วเดินไปที่รถ แต่ว่ากลับมีเสียงขู่มาจาก " ปั๊มน้ำมัน " รูปร่างของสัตว์ประหลาดมีสำดำคล้ายหมาป่า แต่มีปากที่กว้างรอยยิ้มที่น่ากลัว กำลังวิ่งตรงมาที่ผม ผมรีบขึ้นรถและขับออกจากเมืองนี้ทันที....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments