ตอนที่ 4 - สัญญาเงา...และมือของปีศาจที่แตะต้องหัวใจ

บาดแผลถูกเย็บเรียบร้อยแล้ว

ชายที่คิณณ์ช่วยชีวิตถูกพาออกจากห้องอย่างเงียบเชียบ ไม่มีคำพูด ไม่มีการขอบคุณ มีเพียงสายตาของลูกน้องที่แฝงความสงสัยระคนระวังใส่เขา

เขาถอดถุงมือยาง โยนลงถังขยะชีวภาพอย่างใจเย็น แต่ภายในกลับเต็มไปด้วยคำถาม

> นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะ...

ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้อง เซร์รินยืนพิงผนังอยู่เงียบๆ ข้างประตู

“เธอทำได้ดีเกินกว่าที่ฉันคาดไว้”

คิณณ์ปรายตามองเขา ไม่พูดอะไร

“นี่คือครั้งแรกของเธอในการ ‘ช่วยชีวิตนอกระบบ’ สินะ”

“ครั้งแรกของผมคือผู้หญิงท้องเสียกลางซอยตอนปีหนึ่งครับ”

เสียงคิณณ์นิ่ง เรียบ เยาะเย้ยเบาๆ — แต่ไม่ถอย

เซร์รินหัวเราะในลำคอ รอยยิ้มบางผุดขึ้นที่ริมฝีปาก

> มันไม่ใช่รอยยิ้มแบบ ‘มาเฟีย’ ที่ควรจะมี แต่มันคือรอยยิ้มแบบ...ผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังพอใจอะไรบางอย่าง

“คืนนี้ พักให้เต็มที่ พรุ่งนี้ฉันจะพาเธอไปทำสัญญา”

“สัญญาอะไร?”

“สัญญาว่าเธอ...จะเป็น ของฉัน”

กลางดึก — ห้องของคิณณ์

เขาอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าและทิ้งตัวลงบนเตียง

แม้จะเหนื่อยแทบขาดใจ...แต่สมองกลับไม่ยอมหลับ

ภาพใบหน้าเย็นชาของเซร์ริน ภาพเลือด ภาพห้องใต้ดิน และภาพของตัวเขาเองที่ยืนอยู่กลางโลกสีเทาเหล่านั้นหมุนวนไม่หยุด

เขามองเพดาน พลางกุมข้อมือข้างซ้าย — ตรงนั้นมีแผลเป็นเล็กๆ รูปครึ่งวงกลมซีดๆ ที่อยู่มาตั้งแต่เด็ก

> ปู่กับพ่อแม่ตายเพราะอุบัติเหตุ...หรือเปล่า?

หรือมันมีอะไรมากกว่านั้น...อย่างที่เซร์รินพูด

เขาไม่รู้ว่าคำว่า "ครอบครัว" ยังเหลืออะไรให้เขาอยากรู้

แต่แค่เพียงสายตาคู่นั้น...ที่จ้องตรงเข้ามาในคืนแรก

เขารู้สึกได้ว่า เซร์รินอาจรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับตัวเขา มากกว่าที่ตัวเขารู้เสียอีก

เช้าวันต่อมา

รถเบนซ์สีดำพาคิณณ์มายังอาคารสำนักงานเงียบหรูแห่งหนึ่งกลางสุขุมวิท ไม่มีป้ายบริษัท ไม่มีชื่อเจ้าของ มีเพียงลิฟต์ที่ต้องสแกนม่านตา และบัตรเข้าหลายชั้น

ภายในห้องประชุมสีขาวเทา ตรงปลายโต๊ะยาว มีเอกสารชุดหนึ่งวางอยู่

เซร์รินนั่งไขว่ห้าง รอเขาอยู่ก่อนแล้ว

“อ่านให้ครบก่อนเซ็น”

คิณณ์หยิบเอกสารขึ้นอ่าน —

มันคือ สัญญาการเป็น “ที่ปรึกษาทางการแพทย์และผู้ดูแลเฉพาะตัว” ให้แก่บุคคลหนึ่งในเครือแอชรา

ค่าตอบแทนมากเกินจะเชื่อสายตา — หลักล้านบาทต่อเดือน พร้อมที่พักและการดูแลเต็มรูปแบบ

เงื่อนไขมีอยู่หนึ่งข้อสำคัญเท่านั้นที่ทำให้คิณณ์หยุดชะงัก

> “ผู้ว่าจ้างขอสิทธิ์ในการควบคุมและเข้าถึงตัวผู้รับจ้างทุกเมื่อ ทั้งในเวลาทำงานและนอกเวลาทำงาน หากอยู่ในสถานการณ์คุกคามหรือมีความจำเป็น”

คิณณ์เงยหน้ามองเขา “นี่มัน…สัญญาทาสดีๆ นี่เอง”

“จะมองแบบนั้นก็ได้” เซร์รินตอบง่ายๆ

“แต่ในโลกนี้ ไม่มีใครเป็นอิสระหรอก — แค่เลือกว่าจะแพงหรือถูกแค่นั้นเอง”

“แล้วถ้าผมไม่เซ็น?”

เซร์รินเอนหลัง มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋า อีกข้างเคาะโต๊ะเบาๆ

“เธอช่วยชีวิตคนของฉันไว้...ฉันจ่ายบุญคุณเสร็จไปแล้ว”

“ถ้าตอนนี้เธอเดินออกไป — ฉันจะไม่ยุ่งกับเธออีก”

คิณณ์เลิกคิ้วอย่างไม่เชื่อหู

“…แล้วมันคือกับดักตรงไหน?”

เซร์รินยิ้มเย็น

“ไม่มีใครในโลกนี้...รอดพ้นจากสิ่งที่ ‘ตัวเองเลือกจะอยากรู้’ หรอก”

เขาหยิบแผ่นกระดาษบางเฉียบออกมาวางลงบนโต๊ะเบาๆ

ภาพถ่ายเก่าๆ ซีดจาง ปรากฏรูปของผู้ชายวัยกลางคนยืนข้างเด็กชายผอมบาง — และสิ่งที่ทำให้หัวใจของคิณณ์หยุดเต้นไปชั่วขณะคือ...

> เด็กคนนั้นคือเขาเอง — แต่เขาไม่เคยเห็นภาพนี้มาก่อนในชีวิต

คิณณ์มองเซร์ริน รู้สึกได้ถึงคำตอบบางอย่าง...แฝงอยู่ในดวงตาเย็นชาแต่ลึกซึ้งคู่นั้น

“...คุณเป็นใครกันแน่?”

เซร์รินมองเขาเงียบๆ สักพัก ก่อนจะพูดเสียงต่ำ

> “ฉันคือคนที่จะเปลี่ยนโลกของเธอทั้งใบ — ถ้าเธอกล้าเซ็น”

🖋 คิณณ์หลับตาลง — แล้ววางปลายปากกาลงบนกระดาษ

โลกทั้งใบหยุดหายใจชั่วขณะ...

🖤 จบตอนที่ 4 🖤

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***