---
☕ ตอนที่ 2 — ข้อเสนอจากคนที่ไม่ควรปฏิเสธ
เวลาผ่านไปเพียงหนึ่งวันนับจากคืนนั้น...
คิณณ์ยังจำแววตาเย็นเฉียบของชายที่ชื่อ “เซร์ริน” ได้ดี — เขาไม่ได้บอกว่าตัวเองเป็นใคร มาจากไหน หรือทำไมถึงมีแผลกลางดึกในคืนฝนตก... และที่สำคัญที่สุด เขาไม่ได้ขอบคุณ
มีเพียงชื่อที่ทิ้งไว้ กับคำพูดประหลาดที่ยังติดอยู่ในหัว
> “ชีวิตของเธอ...จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป”
ไร้เหตุผล ไร้คำอธิบาย...แต่มันกลับทำให้เขาไม่สบายใจอย่างประหลาด
---
คิณณ์ก้มหน้าดูสมุดเลคเชอร์ แต่ก็แทบไม่รับรู้สิ่งที่อาจารย์พยายามอธิบาย
หลังเลิกคลาส เขาเลือกจะเดินกลับหอช้ากว่าปกติ เหมือนต้องการเวลาเคลียร์หัวใจ แต่ขณะเดินผ่านลานจอดรถด้านหลังมหาวิทยาลัย...
> “คิณณ์ กฤตกรกร พัชรเกียรติกุล ใช่ไหมครับ?”
เสียงชายแปลกหน้าดังขึ้นจากด้านหลัง
คิณณ์หันขวับไป — ผู้ชายสองคนในชุดสูทดำยืนตรงข้ามเขา หน้าตาเรียบเฉยและนิ่งผิดปกติ ไม่มีใครในมหา'ลัยแต่งตัวแบบนี้แน่
“ใครถาม?” คิณณ์ถามกลับโดยอัตโนมัติ
“เจ้านายเราต้องการพบคุณครับ...เดี๋ยวนี้”
“เดี๋ยวก่อน ใครคือ—”
เสียงคำถามของเขาถูกกลืนไปกับแรงกระชากเบาๆ ที่แขน
ก่อนที่เขาจะตั้งสติได้เต็มที่ ตัวเองก็ถูกพาเข้าไปในรถ SUV สีดำทึบด้านข้างอย่างแนบเนียนราวกับซ้อมมาหลายครั้ง
---
ภายในรถ SUV
กลิ่นหนังแท้จางๆ ผสมกับความเงียบผิดธรรมชาติในรถ ม่านกันแสงปิดมิด ทำให้ไม่รู้ว่าใครนั่งอยู่เบาะหลังฝั่งตรงข้าม จนกระทั่ง…
เสียงหนึ่งดังขึ้น
> “แปลกดีนะ...คนที่ฉันไม่อยากเจออีก กลับทำให้ฉันอยากรู้จักมากกว่าเดิม”
ม่านเลื่อนลง เผยให้เห็นใบหน้าคมดุที่เขาคุ้น — เซร์ริน ไค ฮาเซล
วันนี้เขาอยู่ในชุดสูทสีดำสนิทแบบไม่เป็นทางการนัก คอเสื้อปลดสองกระดุม สายตาคมเข้มยังคงคมไม่ต่างจากคืนก่อน แต่วันนี้มีบางอย่าง...อันตรายกว่าเดิม
“คุณต้องการอะไรจากผม?” คิณณ์พยายามทำเสียงให้มั่นคง
“หมอประจำตัว” เซร์รินพูดสั้นๆ
“…อะไรนะ?”
“หมอเฉพาะกิจที่จะอยู่ใกล้ฉัน 24 ชั่วโมง เช็คสุขภาพ ทำแผล คุมยา — ทุกอย่างที่หมอส่วนตัวพึงมี”
คิณณ์ขมวดคิ้วทันที “คุณล้อเล่นใช่ไหม?”
“ไม่” เซร์รินตอบเรียบๆ “เธอเป็นนักศึกษาแพทย์หัวกะทิอันดับต้นๆ ไม่ใช่เหรอ? มีความสามารถ แต่ไม่มีใครปกป้อง...ยิ่งน่าสนใจ”
คิณณ์กำมือแน่น “แล้วผมมีสิทธิ์ปฏิเสธไหม?”
เซร์รินสบตาเขาเนิบช้า
“ไม่”
คำตอบนั้นสั้นมาก — แต่กลับหนักกว่าหินพันตัน
คิณณ์นิ่งงัน
“แล้วถ้าผมแจ้งตำรวจ?”
เซร์รินยิ้มมุมปาก — ยิ้มที่ไม่ควรปรากฏบนใบหน้าของคนปกติ
“ตำรวจที่ไหน? คนที่อยู่ในกระเป๋าฉัน? หรือคนที่เดินผ่านเธอเมื่อตอนเที่ยง?”
เสียงของเขาเรียบนิ่งแต่ชัดเจนในเจตนา
“ฉันไม่ได้ขู่...แต่เธอไม่มีทางออก”
---
ความเงียบปกคลุมอยู่ในรถสักพัก
“แล้วถ้าผมยอม...ผมจะได้อะไร?”
คิณณ์พูดขึ้นในที่สุด
เซร์รินชะงักไปนิด...ก่อนยิ้มบางๆ อย่างพึงพอใจ
“ในโลกของฉัน ไม่มีอะไรฟรีหรอกคิณณ์”
“เงิน — ฉันให้เธอมากกว่าที่หมอมือหนึ่งได้เสียอีก”
“อำนาจ — ถ้าเธออยากได้ ฉันมีให้”
“…และความลับของครอบครัวเธอ — ถ้าเธอกล้ารับมันไว้”
คิณณ์สะดุ้ง รู้สึกเลือดเย็นวาบไปทั่วร่าง
“คุณหมายความว่าไง?”
เซร์รินไม่ได้ตอบ
เขาเพียงโน้มตัวเข้ามาใกล้ ห่างกันเพียงไม่กี่นิ้ว กลิ่นน้ำหอมจางๆ จากตัวอีกฝ่ายแตะจมูกอย่างน่าประหลาด และในแววตาคู่นั้น...ไม่มีความล้อเล่นแม้แต่น้อย
> “ตกลงไหม คิณณ์?”
---
และในรถที่ปิดสนิทกลางมหานครแสนสว่าง —
เสียงหัวใจของเขาดังขึ้นเป็นจังหวะหนักหน่วง...
ราวกับคำว่า "ใช่" ที่ยังไม่หลุดจากปาก
...กำลังจะเปลี่ยนโชคชะตาของเขาทั้งชีวิต
---
🖤 จบตอนที่ 2 🖤
-----
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 12
Comments