บันทึกของหญิงสาวผู้โดดเดี่ยว
วันที่13 เดือนมกราคม ปี2003
ฉันชื่อ "กาฬ "
แน่นอนว่า"กาฬ"นี้ไม่ใช่ชื่อที่มีความหมายที่ดีเลย แต่มันมาจากคำว่า"กาฬโรค"เป็นชื่อที่แย่สุดๆ ว่าไหมล่ะ
เกิดวันที่13เดือนมกราคมปี2003
ฉันถูกขังอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมที่มืดมิด ไม่แม้แต่จะได้เห็นเดือนเห็นตะวัน ไม่รู้วันเวลาทำได้เพียงใองนสฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังในทุกๆวัน ทุกๆวัน ทุกๆวัน
ฉันจะได้รับอาหารที่ตั้งอยู่ที่โต๊ะตัวหนึ่งตั้งอยู่ในส่วนที่สว่างที่สุดของห้อง ฉันจะได้รับอาหารตรงเวลาทุกวัน จะต้องทำกิจกรรมต่างๆอยู่แต่ในห้องนี้ ไม่เคยมีเพื่อน ไม่เคยเห็นหน้าพ่อและแม่ ไม่เคยสัมผัสชีวิตที่ได้รับความรัก ทั้งชีวิตไม่เคยพบปะกับผู้คน คงจะมีแต่ตอนที่แม่คลอดฉันออกมาล่ะมั้ง ที่ได้เห็นหน้าหมอที่ทำคลอดฉันน่ะ หึๆๆ นั้นมันเป็นเพราะอะไรล่ะ อยากรู้ไหม ฉันจะเล่าให้ฟัง
"ฉันเป็นเด็กที่เกิดมาพร้อมกับคำสาป ไม่ว่าฉันจะใกล้ชิดกับใคร คนๆนั้นจะติดโรคประหลาดที่ไม่มีทางรักษา และตายภายใน 13 วัน ซึ่งแต่ละคนจะมีอาการที่ไม่เหมือนกัน สิ่งเดียวที่เหมือนกันคือจะตายในเวลาเพียง 13 วัน ในตอนที่ฉันเกิดมา "ฝ้าย"แม่ของฉันเองแหละ เธอได้มีอาการประหลาดเกิดขึ้น และได้ตายลงภายใน 13 วัน หลังจากการชันสูตรไม่มีใครหาสาเหตุการตายของแม่ฉันได้เลย หลังจากนั้นอีก 13 วัน คนพี่เลี้ยงที่ดูแลฉันตั้งแต่เกิด เธอเกิดอาการประหลาดขึ้นและได้ตายภายใน 13 วัน ซึ่งก็ไม่มีใครหาสาเหตุการตายของพี่เลี้ยงฉันได้เช่นเดียวกันกับแม่ของฉันที่ได้ตายไป หลังจากนั้น ทุกคนเลยเชื่อว่าฉันเป็น ตัวอันตราย ที่จะนำพา"กาฬโรค"มาแพร่เชื้อใส่คนอื่น เลยไม่มีใครเข้าใกล้ฉันอีกเลย แม้แต่"คณิน"ผู้เป็นพ่อของฉัน"
วันเกิดอายุครบ10ปีของฉัน ไม่มีการฉลอง ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ไม่มีใครอยู่เคียงข้าง มีเพียงเค้กก้อนหนึ่งที่ตั้งอยู่บนโต๊ะตัวเดิม ตั้งอยู่ที่เดิม เทียนที่ปักอยู่บนเค้กนั่นคือสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันรู้ว่าเวลาได้ล่วงเลยมาแล้วกี่ปี คืนนั้นฉันได้เข้านอนตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ ฉันฝันว่า มีคนมาเรียกฉันไป เรียกให้ออกไปจากห้องสี่เหลี่ยมนี้ นั่นคือเวลาที่ฉันคิดว่านี้คือความฝันที่มีความสุขที่สุด แต่มันไม่ใช่
มันคือ"ความจริง"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 11
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments