วันที่14 เดือนมกราคม ปี2013
ฉันตื่นมาและพบว่า ฉันอยู่ในที่ที่ไม่รู้จัก ไม่เคยเห็น ฉันทอดสายตาไป และพบว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งอายุราวราว 20 ปี สวมชุดกาว สวมหน้ากาก เอ่ยถามขึ้นมาว่า
"หนู หนูชื่ออะไรน่ะ"
"กาฬค่ะ"ฉันตอบเขา
"ชื่อน่ารักดีนะ"หญิงพูดพร้อมกับยิ้มไปด้วย
"ไม่หรอกค่ะ ตัวสะกดมันคือ ฬ จุฬา"
ฉันบอกเขาด้วยแววตาที่เศร้าหมอง
"ทำไมถึงชื่อนี้ล่ะ"เขาถามต่อ
"หนูแปลประหลาดกว่าคนอื่น หนูมีคำสาปติดตัวตั้งแต่เกิด ใครเข้าใกล้ก็จะติดกาฬโรคจากหนูแล้วก็ตายภายใน 13 วัน" ฉันตอบเขาด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ
"ไม่ต้องเศร้าไปหรอก ที่นี่น่ะทุกคนก็มีคำสาปติดตัว แต่เรามองว่าเป็นพลังพิเศษ หนูไม่ได้แปลกประหลาดหรอกนะ แค่พิเศษกว่าคนอื่น" หญิงสาวตอบกลับมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
ฉันงงและรู้สึกดีใจไปพร้อมๆกัน ทั้งงงว่าที่นี่คือที่ไหน ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
และรู้สึกดีใจที่ตนเองไม่ได้แปลกประหลาดไปกว่าคนอื่น
"เด็กๆ ที่นี่ล้วนแล้วแต่เป็นเด็กที่ถูกมองว่าแปลกประหลาด มีความรู้สึกที่ไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว ท่านเค จึงรับเลี้ยงไว้ ชื่อเต็มของท่านคือ_เดวิล เค_" หลังจากที่หญิงสาวพูดจบ
"แล้วพี่ชื่ออะไรคะ"ฉันได้ถามหญิงสาว
"พี่ชื่อ_เดวิล คิง_จ๊ะ"หญิงสาวตอบกลับ
"ทำไมถึงเป็น_เดวิล_เหมือนกันล่ะคะ"
ฉันถามด้วยความสงสัย
"พี่เป็นลูกสาวของเขาน่ะ หนูเรียกพี่ว่าคิงก็ได้นะ"หญิงสาวพูดด้วยท่าทีที่เป็นมิตร
"ค่ะ"ฉันตอบและยิ้มให้
หลังจากนั้นเขาได้พาฉันไปทำความรู้จักกับเด็คนอื่นๆ และแนะนำสถานที่ต่างๆ พร้อมทั้งพาฉันไปดูสถานที่ที่ฉันจะต้องอาศัยอยู่ หญิงสาวทำกับฉันเหมือนเป็นดั่งครอบครัวที่รุู้จักและสนิทสนมกันมานาน ทั้งๆที่เราเพิ่งรู้จักกันไม่ถึงวัน มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าฉันมีครอบครัว มีคนที่สามารถพึ่งพิง มีคนที่จะอยู่เคียงข้างฉันตลอดเวลา มันเป็นความรู้สึกที่จะหาจากไหนไม่ได้อีกแล้ว ในตอนนั้นฉันมีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน หลังจากนั้นฉันก็ได้ทำความค้นชินกับที่นี่ ได้รู้จักเพื่อนมากมาย ฉันรู้สึกว่าจะไม่เหงาอีกต่อไปแล้ว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 11
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments