ข้านี่หรือผู้เป็นอมตะ
เสียงฝนร่วงหล่นจากฟากฟ้า ราวกับโลกกำลังร่ำไห้กับผู้ชายคนหนึ่งที่เดินอยู่เพียงลำพังบนฟุตบาทสายเก่า
เฉินหลงไม่กางร่ม ไม่รีบเดินกลับบ้าน เขาปล่อยให้สายฝนซัดหน้า ปล่อยให้ความเย็นกัดผิวกาย
บางที...การเจ็บปวดภายนอกอาจเบาบางกว่าภายในก็ได้
วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่เขาถูกตำหนิในที่ประชุม ทั้งที่งานที่ทำก็ตรงเวลา
ไม่มีใครปกป้อง ไม่มีใครถามไถ่ ทุกคนจ้องหาแต่จุดผิดราวกับเขาเป็นเครื่องจักรไร้หัวใจ
“งานกองเท่าภูเขา เงินเดือนเท่าหมา…”
“นี่ชีวิตคนจริง ๆ ใช่ไหม?”
เฉินหลงหัวเราะแห้ง ๆ กับตัวเอง พึมพำประโยคที่พูดออกมาเป็นพันครั้งในหัว
เหนื่อยล้าเกินกว่าจะโกรธ เกินกว่าจะร้องไห้
เขาไม่อยากพูด ไม่อยากอธิบาย ไม่อยากเรียกร้อง
เพราะรู้ว่า...ไม่มีใครสนใจอยู่ดี
ระหว่างทางกลับบ้าน เขาเลี้ยวเข้าซอยเล็กที่ไม่เคยเดินผ่านมาก่อน
ซอยนั้นเงียบสงบ มีร้านค้าร้างมากมายจนดูเหมือนเมืองลับแล
แต่มีร้านหนึ่งที่ยังเปิดไฟ และมีกลิ่นกระดาษเก่าลอยออกมาแตะปลายจมูก
“ร้านหนังสือมือสอง...” เฉินหลงพึมพำ
บานประตูไม้บานเล็กเปิดออกอย่างแผ่วเบา เสียงกระดิ่งดังกรุ๊งกริ๊ง
ไม่มีเสียงทัก ไม่มีพนักงาน ไม่มีแม้แต่เงาคน
ชั้นหนังสือสูงเรียงราย เงียบสงบจนราวกับกาลเวลาในร้านแห่งนี้หยุดนิ่ง
เฉินหลงเดินไปเรื่อย ๆ ราวกับมีอะไรบางอย่างดึงดูด
จนเขาหยุดลงตรงโต๊ะไม้ตัวหนึ่งที่ตั้งอยู่ใจกลางร้าน
มีหนังสือเล่มเดียววางอยู่บนโต๊ะนั้น หน้าปกสีดำสนิท ด้านหน้าสลักอักษรโบราณสีทองว่า
《บันทึกเทพเซียน : ข้านี่หรือผู้เป็นอมตะ》
เขาหยิบมันขึ้นมาด้วยความสงสัย
พลิกหน้ากระดาษด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะหลุดปากบ่นแบบไม่ทันคิด
“ชื่อเรื่องก็เกินจริง เนื้อหาก็มั่ว อ่านไม่รู้เรื่อง
นักเขียนคิดได้ยังไงวะ…แบบนี้ไม่ควรตีพิมพ์ด้วยซ้ำ”
คำพูดธรรมดา...ที่กลับกลายเป็นกุญแจเปิดประตูโชคชะตา
ฟึ่บ...
ทันใดนั้นเอง หน้าหนังสือส่องแสงเรืองรอง ลมแรงปะทะในร้านที่ควรจะปิดทึบ
ตัวอักษรในหนังสือเปล่งประกายสีทอง พุ่งออกมาพันรอบมือของเฉินหลง
“เฮ้ย!? อะไรวะเนี่ย! ปล่อย! ปล่อยสิ!!”
เขาตกใจสุดขีด พยายามดึงมือออกแต่กลับถูกดูดลึกเข้าไป
บรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนเป็นมิติสีดำว่างเปล่า
ลมหายใจของเขาถูกกลืน ความรู้สึกเย็นจัดแล่นเข้าทุกเส้นประสาท
📢 [ระบบ: ยืนยันคำวิจารณ์ของผู้ใช้]
[เปิดใช้งานโปรแกรม: การพิสูจน์ด้วยโชคชะตา]
[กำลังเชื่อมต่อมิติเซียน...ดำเนินการ 100%]
เสียงเย็นชาแต่มีพลังบางอย่างก้องอยู่ในหัว
“ถ้าคิดว่าไม่ได้เรื่อง เช่นนั้น...เจ้าก็ลองเขียนเรื่องของตนเองขึ้นใหม่สิ”
ในเสี้ยววินาทีต่อมา แสงสีทองแตกกระจายราวกับดาวหมื่นดวงระเบิดพร้อมกัน
ร่างของเฉินหลงร่วงหล่นสู่ความเวิ้งว้างไร้จุดสิ้นสุด
ก่อนที่ทุกสิ่งจะดับลง เหลือเพียงเงา เสียง และเสียงเต้นหัวใจของตัวเอง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 13
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
มรรคา
เจ็บไรครับ55
2025-07-13
1
สสุกิ ยามะโตะ
🤣🤣
2025-07-11
0
โฟกัส เทพสวรรค์
สนุกมากเลยครับ
2025-07-11
1