ชายแปลกหน้าโต๊ะตรงข้าม

เคนกลับมาที่ร้านอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น

แม้เขาจะไม่แน่ใจว่าเหตุผลคืออะไรกันแน่

เพราะร้านนี้ไม่มีชื่อ ไม่มีป้าย และไม่มีทางรู้เลยว่ามันจะยังอยู่ที่เดิมหรือไม่

แต่…เขาก็ลองเดินไปตามตรอกเดิม

และมันก็อยู่ตรงนั้น—เงียบ ๆ

เหมือนกำลังรอใครบางคนกลับมา

เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้นเบา ๆ

กลิ่นหอมละมุนของกาแฟยังคงต้อนรับเขาอย่างอบอุ่นเหมือนเมื่อวาน

และ…เธอคนนั้น

หญิงสาวผมยาวในชุดเรียบง่าย

ก็นั่งอยู่ที่โต๊ะมุมหน้าต่าง…เหมือนเดิม

เคนเผลอยิ้ม

“เธอมาอีกแล้ว…” เขาคิดในใจ

เขาเลือกนั่งที่เดิม โต๊ะตรงข้ามแต่ห่างกันสองช่วง

มุมที่มองเห็นเธอได้ชัดเจนที่สุด โดยที่เธอไม่รู้ตัว

วันนี้ละมุนใส่เสื้อแขนยาวสีขาว และกระโปรงสีเทาอ่อน

เธอดูเหมือนเดิม… แต่ก็ไม่เหมือนเดิม

เหมือนบางวันเธอดูเศร้ากว่าเดิม

และบางวันก็เหมือนมีแววตาอ่อนโยนที่กำลังรออะไรบางอย่าง

เขาไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร

ไม่รู้ชื่อ ไม่รู้ที่มา

แต่สิ่งหนึ่งที่เขาเริ่มแน่ใจ—คือเขาอยากรู้จักเธอ

“ลาเวนเดอร์ฮันนี่ เหมือนเดิมค่ะ”

เสียงของเธอเอ่ยอีกครั้งเมื่อเจ้าของร้านเดินผ่านมา

เคนยิ้ม

แม้แต่คำสั่งเครื่องดื่มของเธอก็ยังเหมือนเดิม…อบอุ่น นุ่มนวล ไม่เปลี่ยนแปลง

“สำหรับคุณล่ะคะ?” เจ้าของร้านหันมาถามเขา

“แบบเดิมครับ” เขาพูดทันที

แม้ในใจจะรู้สึกแปลก ๆ

เขาไม่ได้รู้สึกดีกับรสชาติของถ้วยเมื่อวานมากนัก

แต่กลิ่นนั้น… กลับยังติดอยู่ในความรู้สึก

ในขณะที่เจ้าของร้านกำลังชงเครื่องดื่ม

แมวสีเทาตัวเดิมก็กระโดดขึ้นมานั่งข้างเขาอีกครั้ง

“ยังมองเธออยู่สินะ”

เสียงนั้นดังขึ้นอย่างนุ่มนวล แต่เฉียบคม

เคนสะดุ้ง “นี่มัน…จริงเหรอเนี่ย”

“ไม่ใช่ทุกคนจะได้ยินฉัน” นานะพูด

“แสดงว่าคุณยังมีอะไรบางอย่างในใจที่ยังไม่คลี่คลาย”

“แล้ว…เธอคนนั้นล่ะ” เคนถาม

“เธอเป็นใคร? ทำไมถึงมาร้านนี้ทุกวัน?”

แมวเงียบไปครู่หนึ่ง

ก่อนจะเอียงคอ

“เพราะเธอกำลังรอ…บางอย่าง ที่หายไปจากหัวใจเธอ”

“บางอย่าง?” เคนขมวดคิ้ว

“บางคน…เรียกมันว่า ‘ความทรงจำ’

บางคน…เรียกมันว่า ‘ความหวัง’

แต่สำหรับเธอ…มันอาจเป็น ‘ใครบางคน’ ก็ได้”

เครื่องดื่มถูกวางลงตรงหน้าเคน

พร้อมกลิ่นที่คุ้นเคยในแบบที่ทำให้หัวใจเขาอุ่นขึ้นเล็กน้อย

เจ้าของร้านเดินผ่านไปยังโต๊ะของละมุน

วางแก้วสีอำพันไว้เบื้องหน้าเธอ

ละมุนยิ้มบาง ๆ ขอบคุณเจ้าของร้าน

ก่อนจะยกแก้วขึ้นจิบช้า ๆ

ดวงตาเธอเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง

ข้างนอกไม่มีอะไรน่าสนใจ

เพียงแค่ซอยแคบเงียบ ๆ กับต้นไม้เก่าแก่หนึ่งต้น

แต่เธอกลับจ้องมันเหมือนกำลังมองโลกทั้งใบ

เคนถอนหายใจเบา ๆ

“อยากรู้จักเธอจัง…”

เขาเปิดสมุดเล่มเล็กที่พกติดตัวเสมอขึ้นมา

เขียนข้อความลงไปในหน้าใหม่

“หญิงสาวโต๊ะริมหน้าต่าง —

คุณเป็นเหมือนบทกวีในโลกที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย”

เขาเขียนมันไว้…เงียบ ๆ

โดยไม่มีใครเห็น

เหมือนกับที่เธอเขียนสมุดของเธอในแบบที่ไม่มีใครได้อ่าน

เวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่มีใครรู้

เพราะที่นี่ไม่มีนาฬิกา

และไม่มีใครถามถึงเวลา

ละมุนเก็บสมุดของเธอลงกระเป๋า

ก่อนจะลุกจากเก้าอี้

เดินออกไปเงียบ ๆ เหมือนทุกครั้ง

ทิ้งกลิ่นหอมของชาและรอยยิ้มบาง ๆ ไว้เบื้องหลัง

แต่ครั้งนี้

เธอลืมอะไรบางอย่างไว้บนโต๊ะ

สมุดปกแข็งเล่มเดิม

ที่เธอไม่เคยให้ใครเห็นเนื้อหาด้านในมาก่อน

เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!