เพราะเธอเด็ก...เลยทำให้ลุงหวั่นไหว
แอบมองเธออยู่นะรู้ไหม
พายกำลังนั่งอ่านหนังสือสอบที่มุมนั่งเล่น ใส่แว่นสายตาแบบกลม ๆ กับเสื้อยืดตัวโคร่ง
บรรยากาศในบ้านเงียบสงบ มีแค่เสียงนกร้องจากสวนหน้าบ้าน กับเสียงกระดิกปากกาบนกระดาษ
ลุงแทนเดินถือแก้วกาแฟผ่านเข้ามาเงียบ ๆ แล้วหยุดมองอยู่ตรงมุมห้องโดยไม่ให้เจ้าตัวรู้ตัว
ลุงแทน(พระเอก)
(ในใจ) ตั้งใจจังว่ะ…เด็กอะไร จะอ่านหนังสือเฉย ๆ ยังดูดีขนาดนี้
เขายืนมองสักพัก ก่อนจะยิ้มมุมปากแล้วเดินเข้าไปใกล้ ทำเป็นวางแก้วกาแฟบนโต๊ะข้างโซฟา แล้วแกล้งเอ่ยเสียงเบา ๆ ข้างหู
ลุงแทน(พระเอก)
“แว่นตกจมูกแล้วนั่น เดี๋ยวจะหล่นลงหนังสือนะคุณพาย”
พาย(นายเอก)
(สะดุ้งเล็กน้อย รีบจับแว่นขึ้นแล้วหันไปทางลุงแทน)
“พี่แทน! แอบมองผมเหรอครับ?”
ลุงแทน(พระเอก)
(ยิ้ม) “ก็แค่เดินผ่านมา…แล้วบังเอิญเห็นเด็กคนหนึ่งตั้งใจจนไม่รู้ว่าโลกหมุนไปกี่รอบ”
พาย(นายเอก)
(กลั้นยิ้มแล้วก้มหน้ากลับไปอ่านต่อ) “ผมไม่ได้ตั้งใจขนาดนั้นหรอกครับ แค่อยากสอบให้ติดเฉย ๆ”
ลุงแทน(พระเอก)
(หย่อนตัวลงนั่งข้าง ๆ) “แล้วถ้าติดได้จริง อยากได้รางวัลอะไร?”
พาย(นายเอก)
(คิดนิดนึง) “งั้น…ขอไปเที่ยวทะเลกับพี่แทนได้ไหมครับ?”
คำถามนั้นทำเอาลุงแทนชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ
ลุงแทน(พระเอก)
ทะเลเหรอ...ได้สิ ถ้าเด็กตั้งใจขนาดนี้ จะพาไปทั้งสัปดาห์เลยก็ยังได้
(ยิ้มดีใจแต่ไม่พูดอะไรต่อ หัวใจเต้นรัวขึ้นเล็กน้อย)
หลังจากนั้น ลุงแทนก็แกล้งเดินวนแถว ๆ นั้นอยู่หลายรอบ พายรู้ตัวทุกครั้งแต่ไม่พูดอะไร แค่แอบอมยิ้มอยู่เงียบ ๆ
ช่วงเย็น ลุงแทนยืนอยู่ตรงระเบียงบ้าน พายเปิดประตูออกมาพร้อมแก้วน้ำสองแก้วแล้วยื่นให้หนึ่งแก้ว
พาย(นายเอก)
นี่ครับ พี่แทนเฝ้าผมทั้งวันน่าจะเหนื่อย
ลุงแทน(พระเอก)
(รับมาแล้วยิ้ม) “รู้อีกแล้วเหรอว่าเฝ้า?”
พาย(นายเอก)
ก็มองมาทุกครึ่งชั่วโมงแบบนั้น…จะไม่รู้ได้ยังไงครับ
ลุงแทน(พระเอก)
(ในใจ) งั้นแปลว่าพายก็แอบมองพี่อยู่เหมือนกันสินะ...
ก่อนนอนคืนนั้น พายเดินออกมาดื่มน้ำแล้วพบลุงแทนยังไม่ขึ้นห้อง พี่แทนนั่งดูซีรีส์อยู่ในชุดลำลอง ผ้าห่มคลุมไว้บาง ๆ
ลุงแทน(พระเอก)
ถ้านอนไม่หลับ มานั่งดูเป็นเพื่อนได้นะ
พาย(นายเอก)
(ลังเลนิดนึงก่อนจะพยักหน้า แล้วนั่งข้าง ๆ ห่างกันแค่คืบเดียว)
ลุงแทน(พระเอก)
ระวังตัวด้วยนะ…
พาย(นายเอก)
หืม? ระวังอะไรครับ?
ลุงแทน(พระเอก)
(หันมายิ้มบาง ๆ แล้วพูดเสียงเบา)
“ระวังใจพี่น่ะ…เผื่อวันไหนมันเผลอเต้นแรงจนพายจับได้”
พาย(นายเอก)
(เงียบไป ไม่พูดอะไร…แต่หัวใจกำลังตอบแทนคำพูดทุกอย่างแทนอยู่แล้ว)
Comments