เพราะเธอเด็ก...เลยทำให้ลุงหวั่นไหว
แค่ซักผ้า…ทำไมต้องใจเต้น
บ่ายวันหยุด พายเดินออกมาหลังบ้านพร้อมตะกร้าเสื้อผ้าในมือ เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงผ้าสบาย ๆ ทำให้เจ้าตัวดูเป็นเด็กมัธยมปลายธรรมดา ๆ คนหนึ่ง แต่ภาพนั้นกลับทำให้คนที่นั่งจิบกาแฟอยู่ใกล้ ๆ ต้องหยุดมอง
ลุงแทน(พระเอก)
(ในใจ) เด็กอะไร…ใส่เสื้อยับ ๆ กับผ้าก็อตยังดูน่ารักได้เนี่ย
พาย(นายเอก)
พี่แทนครับ เครื่องซักผ้าอยู่ไหนเหรอครับ?
ลุงแทน(พระเอก)
อยู่ข้างหลังบ้านเลย เดินตามเสียงน้ำได้เลย…เดี๋ยวพี่พาไป
ลุงแทนวางแก้วกาแฟ เดินนำเด็กหนุ่มไปที่มุมซักผ้าใต้หลังคาไม้ เงาแดดลอดผ่านใบไม้ทำให้แสงที่ตกลงมาอ่อนนุ่มเหมือนฉากในหนัง
ลุงแทน(พระเอก)
“พี่ตั้งอุณหภูมิไว้แบบออโต้แล้ว แค่แยกผ้าขาวกับสี แล้วก็ใส่น้ำยาตามนี้”
(หยิบขวดขึ้นมาโชว์)
พาย(นายเอก)
(ขมวดคิ้วมองวิธีการใส่น้ำยา) “โห…เท่ดีแฮะ เหมือนวิทยาศาสตร์เลยครับ”
ลุงแทน(พระเอก)
(หัวเราะ) “ก็ต้องรู้ไว้บ้าง เดี๋ยวอยู่บ้านคนเดียวจะทำไม่เป็น”
พาย(นายเอก)
ผมไม่ได้อยู่คนเดียวนะ…
คำพูดนั้นหลุดออกมาเบา ๆ โดยที่เจ้าตัวก็ไม่รู้ว่าเผลอยิ้มอยู่
ลุงแทน(พระเอก)
(ชะงักเล็กน้อย)
(ในใจ) ทำไมคำพูดธรรมดาแบบนั้นมันถึง…อบอุ่นขนาดนี้วะ
ขณะที่พายก้มลงหยิบผ้า ลมเย็น ๆ ก็พัดผ่าน พร้อมเสื้อตัวหนึ่งปลิวหล่นลงตรงเท้าลุงแทนพอดี
ลุงแทนก้มลงจะหยิบ แต่พายก็ย่อตัวลงพร้อมกัน
มือของทั้งสองชนกันเบา ๆ ก่อนที่ต่างฝ่ายจะเงยหน้ามาเจอสายตากันพอดี
พาย(นายเอก)
(รีบเบือนหน้าหนี) “ขอโทษครับ…”
ลุงแทน(พระเอก)
(กลั้นยิ้ม) “ไม่เป็นไร…แต่ระวังด้วยนะ มองพี่แบบนั้นอีก เดี๋ยวใจเต้น”
พาย(นายเอก)
(หันขวับ) “พี่แทน!”
ลุงแทน(พระเอก)
(แกล้งทำหน้าจริงจัง) “ก็พี่เตือนไปแล้วข้อห้าของกฎบ้านไง ห้ามน่ารักเกินสามครั้งต่อวัน”
พาย(นายเอก)
ถ้างั้น…ผมต้องล้างจานทั้งอาทิตย์เลยแหง…
ลุงแทน(พระเอก)
(พูดเบา ๆ ขณะหยิบเสื้อยื่นให้)
“ไม่ต้องล้างหรอก…ถ้าใจพี่มันเต้นเอง พี่ก็ยอมรับเองแหละ…”
เสียงเครื่องซักผ้าเริ่มทำงาน เสียงน้ำไหลและกลิ่นแดดจาง ๆ ผสมกับกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่ม
บรรยากาศมันเงียบ แต่หัวใจกลับดังอย่างไม่ปกติ
เด็กหนุ่มมองไปที่เสื้อผ้าที่หมุนในเครื่อง...แต่ใจกลับหมุนวนไปที่คำพูดของลุงแทนมากกว่า
เย็นวันนั้น หลังจากผ้าแห้ง พายก็ออกไปเก็บผ้าเงียบ ๆ คนเดียว
แต่พอหันกลับมา…ก็เห็นลุงแทนยืนพิงกรอบประตู ยิ้มอยู่เงียบ ๆ
ลุงแทน(พระเอก)
วันนี้ใจเต้นกี่รอบแล้วครับคุณพาย?
พาย(นายเอก)
(เบือนหน้าหนี มองฟ้าแล้วตอบเบา ๆ)
“…น่าจะพอ ๆ กับรอบปั่นของเครื่องซักผ้านั่นแหละครับ”
Comments