บ้านท้ายซอยกับขาที่หายไป...

สวัสดีครับผมชื่อกร ผมได้ย้ายบ้านมาที่ต่างจังหวัดเพราะด้วยความที่ผมชอบบรรยากาศแบบต่างจังหวัดมาก ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกสงบอย่างบอกไม่ถูก

ในวันแรกที่ผมย้ายมาที่บ้านท้ายซอยนั่น ผมได้ทักทายเพื่อนบ้านที่อยู่ซอยแถวนั้น

และผมได้เจอลุงคนหนึ่งยืนอยู่หน้าบ้าน ผมจึงเดินไปทักทายลุงแก

ลุงแกก็แนะนำตัวเองว่าลุงแกชื่อชัยอายุ50ปี

พอเราทักทายกันเสร็จลุงแกได้ถามว่าบ้านผมอยู่แถวใหน

ผมก็บอกไปว่าบ้านอยู่ตรงใหน

พอลุงแกรู้ก็ดูมีท่าทีตกใจมาก จนผมอดสงสัยไม่ได้แต่ผมก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป

และผมได้ไปทักทายคนอื่นๆตามปกติ

แต่ทุกครั้งที่ผมบอกว่าบ้านอยู่ตรงไหน ทุกคนกลับตกใจเหมือนกับลุงคนนั้น

ซึ่งทำให้ผมสงสัยหนักกว่าเดิมอีกว่ามันเป็นเพราะอะไร

พอตกดึกในขณะที่ผมกำลังจะเคลิ้มหลับดี ตอนนั้นผมปิดประตูอยู่

ถ้าจำไม่ผิดตอนนั้นน่าจะราวๆสักเที่ยงคืนได้มั้ง ตอนนั้นอยู่ดีๆก็มีเสียง

"ครืดๆ"

เหมือนอะไรบางอย่างตัวใหญ่ๆกำลังคลานอยู่แล้วมันก็มาหยุดตรงหน้าประตูห้องนอนผม

แล้วหลังจากนั้นเสียงก็เงียบไป

ด้วยความกลัวผมเลยรีบลุกขึ้นมานั่งกอดเข่าหลบอยู่มุมห้อง

ร่างกายผมสั่นอย่างไม่อาจควบคุมตนเองได้แม้สักนิด

เมื่อทุกอย่างเงียบไปผมเลยค่อยๆไปเปิดประตูดูว่าสิ่งๆนั้นคืออะไรและมันไปรึยัง

ผมเปิดประตูออกไปและค่อยๆชะโงกหน้าออกไปดู

แต่ผมไม่เห็นสิ่งใดนอกจากความมืดทำให้ผมถอนหายใจโล่งออกมา

"เอาล่ะดูเหมือนจะไม่มีอะไรสินะ"

พอผมพูดเสร็จก็รู้สึกหน้ามืดคล้ายจะเป็นลมแล้วตอนนั้นผมก็รู้สึกเหมือนว่ามีอะไรบางอย่างกำลังใช้มือลูบไล้ไปที่ขาผมอยู่

หัวใจผมเต้นอย่างไม่เป็นจังหวะและผมได้ล้มลงไป

ตุบ!

ซึ่งก่อนที่ผมจะหมดสติไปก็ได้มีเสียงบางอย่างลอยเข้ามาในหูของผมและ "สิ่งๆนั้น" ได้เอ่ยขึ้นว่า

"ขาข้าอยู่ใหน"

เป็นเสียงที่ช่างน่าขนลุกจริงๆผมคิดว่าอย่างนั้นนะ

หลังจากที่ผมคิดเสร็จภาพก็ตัดไป...

ผมค่อยๆลืมตาและพบว่าผมได้ตื่นขึ้นที่หน้าห้องนอนตัวเอง

ผมสำรวจไปรอบๆ

ผมได้มองไปที่ขาตัวเองและพบว่าขาตัวเองมีรอยมือและรอยกัดของบางสิ่งบางอย่างเข้าที่ขาผม

แต่ผมกลับไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดและไม่มีความรู้สึกใดๆจากขาเลย

หลังจากนั้นผมก็ได้เอาเรื่องนี้ไปถามลุงชัย

ลุงชัยแกก็ได้เล่าเรื่องที่ตรงนั้นให้ผมฟัง

ถ้าให้ผมสรุปง่ายๆ ให้ก็คือเพราะตรงนั้นมีผีอยู่ผู้คนเลยไม่กล้าอยู่กัน

พอฟังเสร็จผมเลยตัดสินใจย้ายไปอยู่ที่บ้านแม่แทนก่อน

ส่วนสาเหตุคุณคงไม่ต้องเดาหรอกเนอะ

ผมเลยได้เก็บของที่จำเตรียมย้ายไปบ้านแม่ผม

ในตอนนั้นขณะที่ผมขับรถอยู่ดีๆขาผมก็หายไปอย่างกระทันหัน

สิ่งรอบข้างค่อยๆเลือนหายไปในความมืด

และผมก็โผล่มาใน "สถานที่ที่หนึ่ง" มันช่างมืดมิดเหลือเกินแต่กลับให้ความรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก...

ตัดไปที่ลุงชัย

"เอ้อลืมไปบอกไอเด็กหนุ่มนั้นเลยเกี่ยวกับบ้านหลังนั้น"

หลังจากนั้นลุงชัยก็ได้ไปที่บ้านกรแล้วก็เคาะประตูที่บ้านของกรอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่มีการตอบกลับ

ลุงชัยก็เลยพังประตูเข้าไปด้วยความที่เป็นห่วงว่ากรจะเป็นอะไรไป

ปัง!

เสียงกระแทกประตูดังขึ้น

ทันทีที่ลุงชัยพังประตูได้แกก็ตกใจจนถอยหลังล้มลงไป

ตุบ!

ลุงขับได้ตะโกนร้องออกมาด้วยความตกใจ เพราะภาพที่อยู่ตรงหน้าของลุงชัยคือร่างไร้วิญญาญของกรที่ขาได้หายไปทั้งสองข้าง....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***