ตึกๆ เสียงฝีเท้าปริศาของ"บางสิ่งบางอย่าง"ได้เดินไปที่ตู้เกมแล้วมันก็ได้หยิบเหรียญขึ้นมาหยอดใส่ตู้เกม และได้พูดด้วยเสียงที่แหบแห้งและทุ้มต่ำว่า
"คิกๆๆๆ ได้เวลาเริ่มเล่นเกมแล้วล่ะ คิกๆๆ"
หลังจากที่เสียงหัวเราะนั้นสิ้นสุดลงภาพก็ได้ตัดไปที่ชายหนุ่มสองคนที่กำลังหยุดอยู่ที่หน้าร้านเกมที่ดูเก่าและทรุดโทรดแห่งหนึ่ง แล้วคนที่มาหยุดอยู่หน้าร้านเกมแห่งนี้ก็ได้เอ่ยขึ้นว่า
"ใช่ที่นี่แน่หรอว่ะไอดิน"
"เออใช่ที่แน่นอน"
แปปหนึ่งนะเหมือนผมลืมอะไรไปบางอย่างเลยอืม อ้อ! ใช่แล้วแนะนำตัวยังไงล่ะ สวัสดีครับผมชื่อแทน ส่วนเพื่อนผมชื่อดินพวกเราสองคนได้ยินข่าวลือมาว่าร้านเกมแห่งนี้ถ้าเราผ่านบททดสอบเกมในร้านนี้ได้พวกเราก็จะสามารถขอพรได้หนึ่งข้อ พวกคุณสงสัยหรอว่าพวกผมไปทำไม? ได้เดี๋ยวพวกผมจะบอกให้คุณฟังเอง คือพวกผมติดหนี้การพนันประมาณสิบล้านน่ะ ฟังประมาณนี้ก็คงรู้แล้วสินะเพราะผมไม่อยากเล่ายาวมาก เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยละกัน
หลังจากที่พวกผมได้เข้าไปที่ร้านเกมเสร็จพวกผมก็ได้หยิบมือถือเพื่ออ่านเนื้อหาวิธีเข้าไปเล่นเกมนั่น
วิธีที่1เดินไปหาตู้เกมสีแดง จะเป็นตู้เกมอันใหนก็ได้ขอแค่เป็นสีแดง
วิธีที่2หลังจากที่เจอตู้สีแดงแล้วก็ให้วาดวงเวทเป็นรูปดาวห้าแฉก
วิธีที่3ถ้าวาดเสร็จแล้วให้วางเทียนไว้ในวงแหวนตามจำนวนผู้เล่นแล้วจุดเทียน
วิธีที่4ท่องบทสวดคาถาตามที่ข้อความบอกไว้
วิธีที่5วิธีสุดท้ายให้ผู้เล่นทั้งหมดถือเทียนแล้วนับ1ถึง666ก่อนที่เทียนจะดับ
ทันทีที่พวกเราอ่านเสร็จพวกเราก็เริ่มทำตามที่ข้อความในนั้นบอกจนหมด
แต่มีเรื่องแปลกอยู่อย่างหนึ่งคือตู้พวกนั้นมีวงเวทรูปดาวห้าแฉกและมันดูคุ้นแปลกๆแต่ช่างมันเถอะ...
"เฮ้ยไอดินเราจะจริงๆหรอวะ"
"แล้วพวกเรามีทางเลือกหรอวะไม่ต้องพูดมากน่าทำเร็วๆเถอะ"
"...."
พอพวกเราพูดเสร็จพวกเราก็ได้เริ่มนับทันทีพร้อมกัน
"1"
"2"
"..."
"..."
"664"
"665"
"666"
ทันทีที่พวกเรานับเสร็จวงเวทนั้นก็ได้เปล่งแสงสีแดงแล้วทุกอย่างก็ดับไป
"คิกๆๆๆ ข้าชักรอไม่ไหวแล้วสิ"
ในขณะที่พวกเรากำลังนอนหมดสติอยู่ก็ได้มีเสียงที่ทุ้มต่ำและแหบแห้งดังขึ้น จนทำให้พวกเราสองคนทะดุ้งตื่นขึ้นมา
"ที่นี่มันที่ใหนกัน"
"ไม่รู้สิ"
ผมและแทนได้พูดขึ้นมาด้วยความสงสัยว่าที่นี่มันที่ใหนกัน และหลังจากที่พวกผมยังไม่ทันได้หายสงสัยก็ได้มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้น และนี่คือครั้งแรก(?)ที่พวกผมได้เจอเจ้า"ปีศาจ"นั่น และเจ้า"ปีศาจ"นั่นก็ได้อธิบายเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ว่าเป็นยังไงให้พวกเราฟัง หลังจากที่เจ้า"ปีศาจ"นั่นได้อธิบายเสร็จมันก็ได้พูดขึ้น
"คิกๆๆๆ ข้าอธิบายให้ฟังหมดแล้วเอาเป็นว่ามาเริ่มเกมแรกกันเถอะ"
ทันทีที่สิ้นสุดเสียงนั้นอยู่ดีๆพื้นที่ก็เปลี่ยนไปอย่างกระทันหันจนพวกเราตั้งตัวไม่ทันและล้มลงไป และพอพื้นที่เปลี่ยนเสร็จแล้วมันก็ได้พูดขึ้นว่า
"คิกๆๆ เกมแรกคือเกมกดปุ่มเปิดประตู กติกาก็ง่ายมากก็แค่ให้อีกคนหนึ่งกดปุ่มและอีกคนหนึ่งก็คอยกดปุ่มเปิดประตูให้อีกฝั่งเช่นกัน และมีเวลาเพียงแค่5นาทีเท่านั้นถ้าหมดก่อนพวกเจ้าจะต้องกลับไปจุดเริ่มต้นเอาล่ะข้าขออธิบายเพียงแต่เท่านี้มาเริ่มเล่นกันเลยเถอะ คิกๆๆๆ"
หลังจากที่มันพูดเสร็จเกมก็เริ่มทันทีโดยที่ไม่แม้แต่จะมีเวลาให้พวกเราคิดเลย และด้วยความที่ว่ามันมีเวลาจำกัดพวกเราเลยต้องรีบเล่นกัน
และก็มีด่านที่พวกเราต้องร่วมมือกันมากมายจนทำให้พวกเรารู้สึกว่าพวกเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นไปอีก
"เฮ้ยไอดิน"
"ว่าไงวะไอแทน"
"หลังจากที่พวกเราเล่นเกมบ้าๆนี่เสร็จและจ่ายหนี้หมดแล้วมึงจะทำอะไรต่อหรอว่ะ"
"อืม? กูไม่รู้ดิแล้วมึงอะ"
"กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ"
ในขณะที่ผมและเพื่อนของผมกำลังคุยกันอยู่ก็ได้มีเสียงๆหนึ่งแทรกเข้ามา
"คิกๆๆ พวกเจ้าน่าจะพักกันเพียงพอแล้วสินะงั้นเรามาเริ่มเกมสุดท้ายกันเลย คิกๆๆๆ"
เจ้า"ปีศาจ"นั่นมันดูตื่นเต้นผิกปกติมากๆ ตอนแรกพวกเราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก...
"คิกๆๆๆ เกมสุดท้ายน่าจะเป็นเกมที่ง่ายที่สุดแล้วล่ะ วิธีก็ง่ายมากพวกแกก็แค่ยิงฝ่ายตรงข้ามทิ้งซะ แต่ถ้าไม่ยอมก็จะมีความลับบางอย่างของพวกแกที่ไม่อยากให้ฝ่ายตรงข้ามได้รู้ มันจะหยุดก็ต่อเมื่อพวกแกยิงฝ่ายตรงข้ามทิ้ง คิกๆๆๆๆๆๆๆ"
ตอนนั้นผมรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมากเพราะกลัวว่ามันจะรู้ว่าผมแอบเป็นชู้กับเมียมันและผมก็เคยแอบใ้ช้ชื่อของมันเพื่อกู้หนี้นอกระบบเพื่อไปเล่นพนันโดยที่มันไม่รู้แล้วก็อีกมากมายจนผมจำไม่ได้ผมก็เลยหันไปหาไอ้แทน แต่ไอ้แทนมันก็มีท่าทีเหมือนผมเลย
"คิกๆๆๆพวกแกคงกระวนกระวายใจกันมากเลยสินะงั้นก็หยิบมันขึ้นมาและยิงฝ่ายตรงข้ามให้จบๆไปไงคิกๆๆๆๆๆ"
ทันทีที่เจ้า"ปีศาจ"นั่นพูดเสร็จมันก็ค่อยๆนับถอยหลังไปเรื่อยๆพอหมดเวลามันก็ค่อยๆเปิดเผยความลับของพวกเราทั้งสองคนไปเรื่อยๆ
จนทำให้ตอนนั้นพวกผมรู้สึกทั้งโมโหและผมรู้สึกว่าจิตใจของพวกผมก็ได้แตกสลายจนไม่เหลือชิ้นดีเลยล่ะ
ตอนนั้นผมและเพื่อนก็ต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อที่จะแย่งปืนมายิงอีกฝ่ายให้สิ้นชีพด้วยความที่โมโหเพราะหลังจากที่รู้ว่าอีกฝ่ายหักหลังตัวเองมาโดยตลอด
ทันทีที่ผมคว้าปืนได้ผมก็ได้หันปืนไปที่มันแะก็ยิงไอ้สารเลวนั่นโดยไม่ลังเลเพราะตอนนั้นความโกรธและความเกลียดชังมัไดบดบังผมไปหมดแล้วและมันก็ได้ถูกแทนที่ด้วยเสียงๆหนึ่ง ปัง! ปัง! ปัง!
หลังจากที่เสียงได้สิ้นสุดลงไปก็ได้มีความทรงจำบางอย่างหลั่งไหลขึ้นมา ใช่แล้วนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมและเพื่อนมาเล่นเกมนี้กัน และคำพูดที่ว่าถ้าผ่านจะได้พรหนึ่งข้ออะไรนั่นนะมันโกหกทั้งเพแล้วหลังจากนั้นทุกอย่างก็ดับไป...
"คิกๆๆๆ เกมนี้เล่นเท่าไหร่ก็ไม่มีวันเบื่อเลยแฮะ คิกๆๆๆๆ ไว้พบกันใหม่นะเจ้ามนุษย์ คิกๆๆๆๆ"
จบ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments