เมื่อพิพัฒน์เปิดประตูในขณะที่เขากำลังงัวเงียและไม่ทันได้ระวังตัว ภูริก็ผลักดันร่างของพิทักษ์เข้าไปในห้องพร้อมกับผลักประตูปิดล็อคไว้ในทันที
“นาย ภู เข้ามาทำไมออกไปเดี๋ยวนี้เลย ไม่อย่างนั้นชั้น จะร้องให้คุณแม่กับคุณลุงช่วย… ช่วย..อุ๊บ อื้อ อือม”
ยังไม่ทันที่พิพัฒน์จะตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ ภูริก็ใช้มือปิดปากและจับแขนที่เล็กกว่าของพิพัฒน์ไขว้อยู่ด้านหลังล็อคไว้ไม่ให้ต่อสู้และขัดขืนได้ ลมหายใจร้อนๆของภูริที่เป่ารถลงใบหน้าในขณะที่ภูริกำลังก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของพิพัฒน์ทำให้พิพัฒน์รู้สึกหวาดกลัวจนลนลาน แต่ก็ไม่สามารถจะหลุดพ้นจากพันธนาการของภูริที่ตรึงรั้งพิพัฒน์ไว้อย่างแน่นหนาได้
“กูเคยบอกมึงแล้วว่า ถ้ามึงกับแม่ของมึงทำให้กูโกรธอีกกูจะหาวิธีทำให้มึงต้องเจ็บปวดและอับอายมากกว่าครั้งก่อนเป็นหลายร้อยเท่า”
“จะ….จะทำอะไร ยะ…อย่านะ”
“อย่า…อะไร ไม่ทันแล้วเพราะพรุ่งนี้กูก็ไปแล้ว เพราะมึงกับแม่ของมึงทำให้กูต้องจากบ้านหลังนี้ไปทำให้พ่อไม่รักกู มึงจะโกรธจะโทษกูไม่ได้นะต้องโทษมึงกับแม่ของมึงที่หาเรื่องใส่ตัวเอง เออจะบอกให้เอาบุญนะคืนนี้พ่อกูกับแม่มึงไม่ได้กลับบ้านเขานอนค้างกันที่โรงแรม เพราะฉะนั้นคืนนี้เป็นคืนของกู”
ภูริกระตุกดึงชุดนอนของพิพัฒน์จนกระดุมขาดกระเด็นไปคนละทิศละทาง ในขณะที่พิพัฒน์ก็ขัดขืนสุดกำลังเท่าที่มีแต่เพราะร่างของเขาถูกอีกฝ่ายค่อมทับไว้ในท่านอนคว่ำถูกรวบมือไว้ด้านหลังพิพัฒน์ได้โอกาสในขณะที่ภูริกำลังจัดการถอดเสื้อชุดนอนของพิพัฒน์ให้พ้นกายของเขา ได้ แต่ด้วยร่างกายที่เป็นรองอยู่มาก ทำให้พิพัฒน์ต้องถูกจับได้และโดนภูริรังแกอีกครั้ง แต่ครั้งนี้การกระทำของภูริทำให้พิพัฒน์รู้สึกสับสนเมื่อมือใหญ่ของภูริรวบตรึงมือทั้งสองของพิพัฒน์ไว้เหนือศีรษะพร้อมกับใช้ขาทั้งสองข้างหนีบขาของพิพัฒน์ที่กำลังจะขยับดิ้นหนีให้หลุดพ้นจากพันธนาการของภูริ ใบหน้าคมของภูริน้องลงมาก้มลงประกบภาพทับริมฝีปากของตัวเองลงบนริมฝีปากอยากได้รูปของอีกฝ่ายอย่างไม่รู้ตัว ว่ากำลังทำอะไรอยู่ แต่ทว่าหลายวันมานี้ ภูริเห็นแต่ภาพหลอนเป็นเรือนร่างของพิพัฒน์อยู่ตลอดผุดขึ้นมาในหัวของเขาจนทำให้เขาแทบจะเป็นบ้า เขาใช้ความโกรธแค้นที่มีต่อพิพัฒน์และแม่ของเขาเป็นข้ออ้างในการกระทำต่อพิพัฒน์ในครั้งนี้ ร่างกายสั่นสะเทือนจากการสะอื้นร้องไห้ของพิพัฒน์ เมื่อสิ้นหนทางที่จะต่อสู้ได้แล้วจึงได้แต่ร่ำร้องให้ภูริปล่อยเขา แต่ทว่า ผิวพรรณนวลเนียนขาวอมชมพูยามเมื่อพิพัฒน์ร้องไห้ยิ่งทำให้แก้มและปากเป็นสีชมพูเข้มขึ้นมันเย้ายวนชวนให้ภูริเตลิด ร่างกายและหัวใจของภูริไม่เป็นตัวของตัวเองอีกต่อไปแล้ว ความรู้สึกแบบนี้เขาเพิ่งรู้สึกกับพิพัฒน์เป็นคนแรก ภูริกอดกระชับร่างเปลือยของอีกฝ่ายให้แนบแน่นกว่าเดิมริมฝีปากและลิ้นของเขายังคงดูดชโลมไล้ควานหาความวาบหวามในโพรงปากของอีกฝ่ายที่พยายามขัดขืนไล่งับอยู่ตลอด แต่ไม่ทันความรวดเร็วเรียวลิ้นของภูริ เมื่อได้ชมชิมจนสมใจ ภูริก็กดฝังริมฝีปากและจมูกโด่งคมไล้ไปตามแก้ม ซอกคอ ไล่ลงมากล้ามเนื้อหน้าอกที่ นูนปูดขึ้นมาด้วยกล้ามเนื้อ หัวนมขนาดจิ๋วสีชมพู ช่างเย้ายวนจนทำให้ภูริต้องหยุดพรมดูด ดุ่น เล่นจนผู้ชายที่อยู่ใต้ร่างดิ้นกระสับกระส่าย
“อื๊อ…ภูริ ยะ…อย่า”
เสียงครางซ่านสยิวของพิพัฒน์ ทำให้ภูริเพิ่มความเสียดเสียว มากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า เขาเผลอปล่อยมือออกจากมือทั้งสองของพิพัฒน์ด้วยความรู้สึกแปลกๆที่มันเกิดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว จนไม่ทันได้ตั้งตัว พิพัฒน์เองก็เช่นกัน ความหวามหวิวที่เกิดขึ้น ทำให้พิพัฒน์รู้สึกสับสน เขาไม่สามารถขัดขืนภูริได้เลย สะโพกหยัดเกร็งแอ่นขึ้นมาเมื่อได้รับการสัมผัสจากโพรงปากอุ่นร้อนของภูริที่กำลังครอบครองขยับรังแกตัวตนของพิพัฒน์ประหนึ่งว่าตนเองเป็นเจ้าของมันเสียอย่างนั้น
“อื๊อ… ภู…ภู…ยะ…อย่า”
“อืม…ปากมึงคอยแต่ปฏิเสธแต่ร่างกายช่วงล่างกลับตอบสนอง กูจะทำให้มึงจำกูไปจนวันตาย”
โพรงปากอุ่นร้อนขยับขึ้นลงถี่ ๆ จนกระทั่งผู้ถูกกระทำรู้สึกถึงความกระสันซ่านด้วยแรงเสียดสีจากโพรงปากกับแท่งเนื้อสีอ่อนของพิพัฒน์ความเสียวแผ่วงกว้างขยายไปทั่วทุกอณูขุมขนจนขนลุกชัน พิพัฒน์กัดริมฝีปากแน่นเพื่อข่มอารมณ์ความต้องการภายในเรือนกายที่ปรารถนา การสัมผัสเล้าโลมของ ภูริ กล้ามเนื้อของพิพัฒน์กระตุกเกร็งก่อนที่ร่างกายของพิพัฒน์จะปลดปล่อยความสุขออกมาจนหมดแรง มือใหญ่ของภูริจับมือพี่เล็กกว่าของพิพัฒน์ไปสัมผัสตัวตนที่แข็งแกร่งของเขา ที่พร้อมจะซุกแทรกเข้าไปในร่องจีบสีสวยของพิพัฒน์อย่างเต็มที่ด้วยแรงปรารถนา
“มะ…ไม่นะ..นายกับ..อื๊อ…ชั้นเป็น…พี่น้องกัน”
“ใครบอกมึงว่าเราเป็นพี่น้องกัน มึงก็แค่ลูกติดแม่ ส่วนกูก็ลูกติดพ่อ กูไม่เคยนับว่ามึงเป็นน้องกู”
“อื๊อ..จะ…เจ็บ”
ความแข็งแกร่งของภูริเข้าไปสำรวจโพรงจีบที่คับแน่นจนเขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ในขณะที่พิพัฒน์ร้องด้วยความเจ็บแสบจนน้ำตาไหล ภูริก้มลงจูบลากลิ้นอุ่นชื้นไปที่ใบหน้า ติ่งหู และลำคอยาวขาวผ่องของพิพัฒน์เพื่อเรียกความเสียดเสียว ให้กลับมาอีกครั้ง ริมฝีปากชมพูอ้าเผยอรอเหมือนเรียกร้อง ขอจุมพิตจากภูริอีกครั้ง ริมฝีปากสีชมพูสิ่งเร้าที่เยายวนทำให้ภูริทัศน์ภาพริมฝีปากลงไปพร้อมกับแท่งลิ้นที่ซุกควานหาน้ำหวานในโพรงปากนุ่มของกันและกันจนยืดย้อย โรงกลีบเริ่มขมิบตอดรัดด้วยแรงกระสัน
“ ภู…ภู…ยะ…อย่าอือ”
“อย่าอะไรของมึง ปฏิเสธตอนนี้ไม่ทันแล้วกูกำลังเสียวและกำลังจะเสร็จแล้วด้วย”
“อือ…อาาา …อย่าช้า ขอแรง เร็ว กว่านี้”
ความปรารถนาของร่างกายยากเกินที่จะต้านทานได้ ทั้งสองเป็นครั้งแรกของกันและกัน หลังจากที่ธารแห่งรักของทั้งสองได้ปลดปล่อยออกมาจากร่างกาย พิพัฒน์นอนห่มผ้านิ่งตัวแข็งอยู่ที่เตียง สติสัมปชัญญะกลับมา ทำให้พิพัฒน์คิดว่า สิ่งที่เขาและภูริทำมันผิดมหันต์ ส่วนภูรินั้นก็ไม่ต่างกันกับพิพัฒน์เลยในขณะที่เขาจัดการสวมเสื้อผ้าของตัวเองจนเสร็จเรียบร้อยแล้วเขาก็ออกไปจากห้องของพิพัฒน์ โดยที่ไม่ได้กล่าวอะไรกับพิพัฒน์เลยแม้สักคำเดียว สิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งสองไม่สามารถให้คำตอบกับหัวใจของตัวเองได้ ภูริแค่ต้องการเข้ามาข่มขู่และคิดกลั่นแกล้งให้พิพัฒน์กลัวเพื่อเป็นการสั่งสอนครั้งสุดท้ายก่อนที่เขาจะบินไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่ภูริก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่า มันเกิดอะไรขึ้นกับหัวใจของเขา เพียงแค่เห็นหน้าของพิพัฒน์ในขณะที่พิพัฒน์เดินมาเปิดประตูให้เขาทำให้ภูรินึกทำสิ่งที่ไม่คาดคิดความสัมพันธ์ที่คลุมเครือนั้นทำให้ พิพัฒน์นอนไม่หลับทั้งคืนจนกระทั่งถึงเช้า เสียงรถขับออกจากบ้าน พิพัฒน์รีบลุกขึ้นมาแล้ววิ่งลงไปดูอย่างรวดเร็ว ภูริได้จากไปแล้ว จากไปโดยที่ไม่ได้ร่ำลา และไม่ได้บอกเหตุผลในสิ่งที่เขากระทำลงไปเมื่อคืนนี้ กฤษณะยังไม่กลับมาจากงานเลี้ยงเมื่อคืน ทำให้ภูริที่รอคอย ให้พ่อของเขาไปส่งที่สนามบินก่อนที่เขาจะไปอยู่ในแดนไกล แต่ทว่า กฤษณะก็ยังไม่มา มีเพียงแม่บ้านและลุงคนขับรถที่ไปส่งเขา
“พ่อคงไม่สนใจภู ขนาดวันนี้ภูจะไปแล้วพ่อยังไม่คิดจะไปส่ง”
“คุณผู้ชายอาจจะติดธุระก็ได้นะคะ คุณภูอย่าน้อยใจเลย เดี๋ยวคุณท่านทำธุระเสร็จแล้วก็คงจะโทรหา สมัยนี้การติดต่อสื่อสารง่ายจะตายอยู่คนละขั้วโลกก็ยังคุยกันได้ คุณภูไม่ เหงาแน่นอนค่ะ”
ในขณะที่พิพัฒน์กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ร่องรอยจากเหตุการณ์เมื่อคืนยังคงติดอยู่ที่ลำตัวและซอกคอ รอยจูบสีแดงฉ่ำ เต็มอยู่บนเรือนร่าง พิพัฒน์เผลอรู้สึกใจหาย ที่จะไม่ได้เจอหน้าของภูริอีกแล้ว
“ก็ดีแล้วจะได้ไม่ต้องอึดอัด ไม่อย่างนั้นคงมองหน้ากันไม่ติด ปกติก็มองหน้ากันไม่ค่อยจะติดอยู่แล้ว หวังว่าเมื่อนายกลับมานายจะเป็นคนที่ดีขึ้นนะ เราเป็นอะไรทำไมความรู้สึกเช่นนี้ถึงได้เกิดขึ้นกับเรา เราเป็นเกย์เหรอ เราชอบมีความสัมพันธ์กับผู้ชายอย่างนั้นเหรอ”
คำถามมากมายที่พิพัฒน์ยังคิดไม่ออกและเขาก็ไม่อยากจะคิดด้วย ความสัมพันธ์เพียงแค่คืนเดียวในครั้งนี้ พิพัฒน์ตั้งปณิธานไว้ว่า จะลืมมันเสียให้สิ้น วันและเวลาผ่านไปจนกระทั่งพิพัฒน์สอบติดมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯแต่พิพัฒน์ไม่เคยลืมความรู้สึกในคืนนั้นได้เลย ส่วนภูริ เขากลายเป็นเพลย์บอยเป็นเสือผู้หญิง เพื่อปกปิดซ่อนเร้นตัวตนที่แท้จริงของเขาเอาไว้ เนื่องจากเขาเองก็ไม่สามารถลืมความสัมพันธ์ของเขา กับพิพัฒน์ ได้เช่นกัน ภูริแอบส่องดูความเป็นไปการใช้ชีวิตประจำวันของพิพัฒน์จากสื่อโซเชียล ภูริรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นพิพัฒน์ถ่ายรูปกับเพื่อนผู้ชายคนอื่น บางรูปก็กอดคอใกล้ชิดกันกับเพื่อนผู้ชาย
“แรด…”
“ภูริ ทำไมว่าเคทอย่างนั้นล่ะคะ ? ชุดแบบนี้เคทก็ใส่เป็นประจำอยู่แล้ว”
ผู้สาวไทยเชื้อสายอเมริกันสุดเซ็กซี่ เธอกำลังจะออกไปงานเลี้ยงสังสรรค์กับเพื่อนจึงให้ภูริผู้ชายที่เธอกำลังคบอยู่ช่วยออกความคิดเห็นเรื่องชุดที่เธอกำลังสวมใส่ กระโปรงสั้นเหนือเขาขึ้นมาจนแทบจะเห็นอะไรต่อมิอะไรที่อยู่ภายในนั้นส่วนเสื้อที่เธอสวมใส่ก็ไม่ต่างอะไรจากชั้นในตัวเดียว แต่ภูริไม่ได้สนใจสิ่งที่เคทกระทำอยู่ แต่เพราะเธอดันมาถามได้ตรงจังหวะที่เขาไม่พอใจพิพัฒน์อยู่พอดี เคทจึงซวยไป
“คุณเป็นอะไรคะภู หงุดหงิดอะไรหรือ หรือว่าวันนี้เคท ไม่ได้อยู่บ้านกับคุณไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่ากับคุณคุณก็เลยหงุดหงิด ใช่แน่ ๆ ถ้าอย่างนั้นเคท จะทำให้คุณมีความสุขก่อนที่เคท จะออกไปสังสรรค์กับเพื่อน”
หญิงสาวลูบไล้เรียวนิ้วไปตามกล้ามเนื้อ ปลายนิ้วชี้ เกลี่ยที่หัวนมจิ๋วผ่าน เสื้อเชิ้ตของภูริซึ่งขณะนี้ร่างกายของเขาโตเต็มวัยจากวัยรุ่นเข้าสู่วัยหนุ่มแน่น หญิงสาวปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ดจนออกหมด เสื้อเชิ้ตของภูริถูกดึงออกไปขนทรายของเขา มือเล็กของเธอยังไม่พอใจเลื่อนลงมาปลดเข็มขัดราคาแพงของภูริออก กางเกงของเขาหลุดหล่นไปกองอยู่กับพื้น เหลือเพียงกางเกงในของผู้ชายที่มีลำเนื้อแข็งเด่นเป็นลำอยู่ข้างในด้วยแรงกระสัน เพียงแค่ได้เห็นรูปภาพของพี่พัฒน์ก็ทำให้ภูริมีความปรารถนาอันแรงกล้า สิ่งที่ต้องการจะลืมกลับผุดขึ้นมาจนร่างกายควบคุมด้วยความเร่าร้อน เขาหอมแก้มของเคท ก่อนที่จะจูบเธอ หญิงสาวตอบรับจูบของเขาด้วยความวาบหวิว ความสัมพันธ์ของคุณทั้งสองมิได้เกิดขึ้นจากความรักแต่มันเกิดขึ้นเพราะ ราคะ หญิงสาวลูกครึ่งคนนี้เป็นเพียงคู่ขาของภูริเพื่อปลดปล่อยความรู้สึกที่มันคิดถึงพิพัฒน์อยู่ตลอดเวลา เขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับพิพัฒน์ตลอดเวลาหลายปีที่เขาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองนี้ ในขณะที่ภูริกำลังจะทรงตัวตนเข้าร่างกายของหญิงสาวลูกครึ่งผมสีน้ำตาลอ่อนเขาก็ได้แต่คิดถึงใบหน้าของพิพัฒน์ อยู่ตลอดเวลา
“อื๊อ… ภู คะมัวคิดอะไรอยู่หรือคะเนี่ยกระแทกเสียจนเคทเจ็บมดลูกหมดแล้ว คุณไปโกรธใครมาถึงได้มาลงกับเคทแบบนี้”
“อือ…ผมอยากได้…ข้างหลังได้ไหม์”
“อุ๊ย…นั่นเป็นสิ่งที่ เคทชอบมากเลยค่ะ อ๊า…แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะคะช่วยใช้ลิ้นตรงนี้ให้ด้วยได้ไหม เมื่อสักครู่ภู เคทเจ็บจนหมดอารมณ์แล้ว น่ะสิ”
ภูริจับขาเรียวลากลงในท่าที่เขาถนัดพร้อมกับจรดฝังใบหน้า คมของเขาเข้าลงซอกกลางกายสาว แท่งลิ้น แทรกซอน ควงคว้านเข้าร่องหลืบแคบ เม็ดเสียวสีสดถูกบดขยี้ด้วยริมฝีปากและลิ้นอย่างรุนแรง เขาดูดดึง เพิ่มความกระสัน ให้กับผู้ถูกกระทำจนร้องคราง ร่างกายบิดม้วนเหมือนทรมานอย่างหนักหนาด้วยความเสียว ร่องหลืบเคทปลดปล่อยน้ำกระสันออกมา ในขณะที่เธอร้องครางสุดเสียงด้วยความเสียวสุดขีด
“อื๊อ..อาาา…ภู…ภูขา…ซีดดดด”
ปลายเท้าจิกเกร็งจนที่นอนยับยู่ ในขณะเดียวกันมือทั้งสองก็กำขยำศีรษะของภูริจนยุ่งเหยิง
“เคท…อยากกิน”
สายตาจับด้วงของหญิงสาวสุดเซ็กซี่จับจ้องไปที่แท่งกลางกายแข็งตั้งตรงรอการสัมผัสอย่างใจจดใจจ่อ โพรงปากนุ่มชื้นครอบขยับรูดสาวขึ้นลงสลับกับลากลิ้นเลียยาว ตามความใหญ่และยาวของแท่งร้อน และหยอกเย้าด้วยการระรัวลิ้นเล็กอย่างชำนาญ “อื๊๋อ…สะ…เสียว..พัฒ…”
“พัฒ…อะไรคะ?”
“อืม…ผมเสียวอยากให้พักสักแป๊บนึงแล้วค่อยเลียใหม่นะสิคุณใช้ลิ้นเก่งจนผมแทบคลั่งพอแล้วผมขอข้างหลังเลยได้ไหมล่ะ?”
เคทพยักหน้า หญิงสาวที่มีแต่ความเร่าร้อนและปรารถนาในเรื่องกามารมณ์และชอบความแปลกใหม่โดยเฉพาะข้างหลังความรู้สึกเสียดเสียวที่สตรีส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีตรงนั้นแต่เคท กลับชอบมากและเพราะสิ่งนี้ที่ทำให้ภูริชอบเธอเป็นพิเศษก้นขาวกระดกรอรับแท่งใหญ่ของเขา รูจีบสีสวยขยับงับอากาศแสดงให้เขารู้ว่าโพรงจีบพร้อมรับการกระแทกของภูริ แต่โดยดี ความใหญ่แทรกเข้าช่องจีบคับแน่น ในขณะที่เขาขยับกระแทกดันเข้าไปอย่างเร็วและเร่าร้อน ภาพความสัมพันธ์ในคืนวันเร่าร้อนปรากฏขึ้นทุกครั้งที่ภูริมีสัมพันธ์ กับเคท และผู้หญิงคนอื่นทุกคน ภูริเผลอครางชื่อของพิพัฒน์ออกมาอีกแล้ว เสียงครางกระเส่าลาดยาวก่อนที่เขาจะกระแทกแท่งเข้าร่องจีบบดบี้จนมิดสุดลำแท่งเนื้อ บั้นท้ายขยับเพื่อบดครึงแท่งร้อนในโพรงจีบรักอย่างกะสันก่อนที่จะปลดปล่อยอารมณ์ความสุขสมที่มันสั่งสมออกมาเป็น น้ำสีขาวขุ่นข้นจนเต็มร่องจีบสีชมพูสด
“ภูคะ…เคทคิดว่าเคทชอบภูมากเลยค่ะ แล้วภูล่ะคะ?”
“ผมก็ชอบเคทเหมือนกัน”
ภูริจูบเคทอีกครั้งเพื่อแสดงความรู้สึกที่จอมปลอมให้กับหญิงสาว สำหรับเคทเธอเป็นเพียงผู้หญิงที่คอยรองรับอารมณ์ในขณะที่ภูริมีความต้องการ และคิดถึงพิพัฒน์
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments