หัวใจมาเฟีย ซ่อนรักกลางใจ
ep1
เอเอ(นางเอก)
"คุณภูคะ เอกสารที่ให้เซ็นเรียบร้อยแล้วคะ"
เสียงใสอันร่าเริงของหญิงสาวดังขึ้น
พร้อมรอยยิ้มกว้างที่มอบให้ชายตรงหน้า ผู้ชายที่ใครต่างหวาดกลัว
เพราะเขาคือ "ภูธัชชัยมาเฟียผู้เย็นชา"
เจ้าของธุรกิจเถื่อนที่ไม่มีใครกล้าขัดคำสั่ง
ภูธัชชัย(พระเอก/มาเฟีย)
"วางไว้ตรงนั้น"
โดยไม่แม้แต่จะเงยหน้ามามองเธอ
เอเอ(นางเอก)
ถอนหายใจเบา ๆ แต่ก็ยังคงยิ้มไว้เสมอ ไม่ใช่เพราะเธอไม่รู้ว่าเขาเย็นชาแค่ไหน แต่เพราะเธอ...รักเขา
ไม่มีใครรู้ ว่าครั้งหนึ่งเธอเคยมีคืนพิเศษกับเขา คืนที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ไม่เคยได้รับอีกเลย
และจากคืนนั้น... “ภูมิธัชชัย” ก็เกิดมา
ชายหนุ่มตัวเล็กที่มีดวงตาเหมือนมาเฟียไม่มีผิด เธอเก็บเด็กคนนี้ไว้เป็นความลับ...เพราะเขาไม่เคยต้องการครอบครัว
ภูมิธัชชัย(ลูกนางเอกและพระเอก)
“แม่~ วันนี้แม่ไปทำงานสายอีกแล้ว”
เสียงเล็ก ๆ ดังจากปลายสายวิดีโอคอลของเด็กชายวัย 4 ขวบ ดวงตากลมโตของเขาส่งแววฉลาดและซน
เอเอ(นางเอก)
“แม่ขอโทษนะครับคนเก่ง วันนี้แม่จะรีบกลับไปหาภูมิเร็ว ๆ เลย ดีไหม?”
ภูมิธัชชัย(ลูกนางเอกและพระเอก)
"ดีค้าบ~"
เสียงหัวเราะใสนั้นคือพลังเดียวที่ทำให้เธอยังยืนอยู่ได้ในโลกที่เต็มไปด้วยความโหดร้ายของมาเฟีย
แต่สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือ...เขา "ภูธัชชัย" ล่วงรู้ความลับนี้มานานแล้ว
และเขา...กำลังรอเวลาที่เหมาะสมจะทวงคืน "ลูก" และ... "หัวใจ" ของเธอ
ภูธัชชัย(พระเอก/มาเฟีย)
“ผู้หญิงคนนั้น...ซ่อนอะไรจากผมกันแน่”
เอ่ยเสียงเรียบ ขณะมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่มีภาพของเอเอกับเด็กชายตัวน้อยปรากฏอยู่
ภู(พระเอก/มาเฟีย)ยิ้มให้เด็กคนนั้นอย่างอบอุ่น ดวงตาคู่นั้น...เต็มไปด้วยความรัก
ภู(พระเอก/มาเฟีย)ให้ผู้ช่วยของเขาไปสืบ
เพราะอยากรู้เพิ่มเกียวกับเด็กคนนี้
นาทีต่อมา ไรบิลผู้ช่วยของพระเอกก็เอาเอกสารมาและดูมัน
ไรบิลผู้ช่วยของพระเอก
“ชื่อเด็กคือ ภูมิธัชชัย ลิ้มปัญญากุล อายุ 4 ขวบ
ครับ"
ภูธัชชัย(พระเอก/มาเฟีย)
ขอบใจไปได้ละ
ไรบิลผู้ช่วยของพระเอก
ครับ
"ธัชชัย..." ภูธัชชัยทวนชื่อเบา ๆ
เลือดในกายเขาเย็นวาบ ดวงตาเรียบนิ่งแต่ลึกลงไปมีพายุซ่อนอยู่
เขารู้...รู้ตั้งแต่เห็นเด็กครั้งแรก
รู้...ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกเขา
แต่เขาเลือกที่จะเงียบ...เพราะยังไม่พร้อม
ภูธัชชัย(พระเอก/มาเฟีย)
"เตรียมรถ ฉันจะไปดูด้วยตาตัวเอง
ไรบิลผู้ช่วยของพระเอก
ครับ
เสียงเย็นชาถูกเปล่งออกมา ก่อนชายหนุ่มจะลุกขึ้นด้วยท่าทางสง่างาม เยือกเย็น ราวกับราชาที่กำลังเดินสู่สนามรบ
เอเอ(นางเอก)
“ภูมิ! อย่าวิ่งเร็วลูก เดี๋ยวล้ม”
เอเอ(นางเอก)ร้องเรียกเด็กชายที่กำลังวิ่งเล่นในสวนของโรงเรียนอนุบาลเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง เขาหันมายิ้มให้เธอ รอยยิ้มสดใสที่ละลายหัวใจเธอได้เสมอ
ภูมิธัชชัย(ลูกนางเอกและพระเอก)
"แม่~ วันนี้ครูบอกว่าผมวาดรูปเก่งที่สุดในห้องเลยนะ!"
เอเอ(นางเอก)
"เก่งมากเลยครับภูมิของแม่!"
เธอรู้สึกได้ถึงสายตาใครบางคน
สายตาเย็นเยียบ จับจ้อง และ…คุ้นเคย
เธอหันกลับไปมอง และต้องชะงักทันที
ชื่อของเขาหลุดออกจากริมฝีปากแผ่วเบา ดวงตากลมโตเบิกกว้าง
ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำ ยืนมองเธออยู่เงียบ ๆ
ไม่พูด ไม่แสดงอารมณ์
แต่แววตาของเขา...สะกิดบางอย่างในใจเธอได้ทันที
เธอกอดลูกแน่นขึ้นอย่างเผลอตัว
เธอไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร แต่เธอรู้ว่า...ตั้งแต่นี้ ความลับจะไม่มีวันถูกซ่อนอีกต่อไป
Comments
Glenda
ใจเย็นๆ นะแอด แต่หน้าจริงรอไม่ไหวแล้ว!
2025-04-19
1