หลานอ๋อง เฉินเวินอวี่

หลังจากที่เยว่หานได้ฟังแบบนั้นก็ทำเอาอึ้งไปซักพักพร้อมมองหน้าของสองคนสนิทกับอีกหนึ่งคนป่วยสลับกันไปมาอยู่หลายครั้งจนถิงถิงต้องสะกิดเยว่หานเพื่อเตือนสติ เยว่หานจึงค่อยๆตั้งสติและหันไปทักทายสองคนนั้น

"ขออภัยท่านทั้งสอง ข้าแซ่ตงนามเยว่หาน"พูดจบก็พยักหน้าให้ทั้งสองคนเล็กน้อยก่อนที่จะถามเรื่องที่สงสัยออกไป

"ข้าขอเสียมารยาทถามได้หรือไม่ว่าเหตุใดพวกท่านถึงตกอยู่ในสถานะการเช่นนี้" เยว่หานเอ่ยถามออกไปเพียงเท่านั้นก่อนจะหันไปมองทางหลางอ๋องที่นอนไม่ได้สติอยู่จนเยว่หานนึกบางอย่างได้

"คารวะคุณชายตงข้าลู่เซียนส่วนเขาชื่ออวี้ฟางเรื่องนี้ข้าเองก็บอกไม่ได้มากเนื่องจากท่านอ๋องได้กำชับเอาไว้ว่าห้ามบอกเรื่องนี้กับคนนอก ข้าบอกได้เพียงว่าระหว่างทางมาที่เมืองนี้มีคนดักซุ่มโจมตีพวกข้าขอรับ"

เยว่หานเมื่อได้รับคำตอบที่ต้องการแล้วจึงบอกให้ถิงถงมาดูแลหลานอ๋องต่อพร้อมบอกอาการเบื้องต้นที่เขาได้ตรวจไปบ้างแล้วซึ่งอาการของหลานอ๋องเองก็นับว่าเจ็บสาหัสมากที่เดียวเพราะบาดแผลทางร่างกายเองก็ค่อยข้างเยอะอยู่พอสมควรและยังถูกพิษอีกซึ่งพิษนี้็ได้รับการยืนยันแล้วว่ามันคือ พิษหมื่นอัคคี

เป็นพิษที่ค่อนข้างหายากเลยทีเดียว ส่วนยาแก้พิษวัตถุดิบที่หายากที่สุดคือ หญ้าเหมันต์กลืนกลาย ที่มันหายากเพราะต้องไปหาในป่าลึกในช่วงกลางฤดูหนาวเท่านั้นและมันจะขึ้นเฉพาะตอนกลางคืนเท่านั้นแต่ถ้าใครมาเจอมันตอนกลางวันก็จะต้องรอตอนกลางคืนก่อนเท่านั้นเพราะตอนกลางวันมันจะไม่มีสพรรพคุณทางยาใดๆทั้งสิ้น

แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นพวกคนชนชั้นสูงก็ยังชอบที่จะเก็บมันไว้ในถุงเฉียนคุนแล้วเก็บไว้กับตัวอยู่ดีโดยเฉพาะกับคนที่มีคนหมายจะเอาชีวิตอยู่เยอะอย่างหลานอ๋อง ส่วนวัตถุดิบอย่างอื่นที่หาไม่ยากเช่น ดอกกล้วยไม้หยก

หญ้าเกล็ดนํ้าค้าง ใบเซียนสวรรค์สี่แฉก ถิงถิงก็พอจะมีอยู่บ้าง

"ในเมื่อวัตถุดิบในการทำยาแก้พิษได้ครบแล้วเช่นนั้นข้าจะออกไปเก็บกวาดมือสังหารที่ยังกระจายตัวอยู่ในป่าแล้วกันนะ"พูดจบแล้วก็เดินออกจากถํ้าไปด้วยท่าทางสบายๆ

"ข้าไปกับท่านคุณชายตง"นํ้าเสียงเรียบเฉยของอวี้ฟางเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินตามเยว่หานไป

"คุณชายระวังตัวด้วยนะเจ้า"

"ได้"พอตกปากรับคำเสร็จเยว่หานและอวี้ฟางก็วิ่งหายเข้าไปในป่าทางทิศเหนือของถํ้า

ตอนนี้เป็นช่วงเช้ามืดพอดีกับที่เยว่หานและอวี้ฟางจัดการมือสังหารกลุ่มสุดท้ายเสร็จพอดีและกำลังเดินทางกลับไปที่ถํ้าระหว่างทางอวี้ฟางก็ได้รู้ว่าเยว่หานถึงจะดูเป็นเกอมากกว่าบุรุษแต่วรยุทรกลับสูงกว่าเขามากและยังเลือดเย็นมากอีกด้วย

อวี้ฟางคิดในใจ เหตุใดข้าถึงมีความคิดแปลกๆว่าคุณชายตงคนนี้ชั่งเหมาะสมกับท่านอ๋องเหลือเกิน หากในอนาคตตำแหน่งหวางเฟยคือคุณชายตงบางทีเขาอาจจะไม่ขัดข้อง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

มอบของขวัญเสร็จก็ออกเดินทางได้