จุดเริ่มต้นของโชคชะตา

_______

เสียงไซเรนรถพยาบาลดังสนั่นไปทั่วบริเวณหน้าตึกโรงพยาบาลแห่งใหม่ที่เพิ่งเปิดตัวได้ไม่นาน พนักงานหลายคนแตกตื่นเมื่อร่างสูงสง่าของชายหนุ่มในชุดสูทสีดำถูกหามเข้ามาในสภาพที่เสื้อเชิ้ตสีขาวเปื้อนเลือดแดงฉาน

"บาดแผลฉกรรจ์ที่ชายโครงซ้าย! คนไข้เสียเลือดมาก รีบนำเข้าห้องฉุกเฉินด่วน!"

เสียงตะโกนสั่งการของแพทย์และพยาบาลดังระงม แพทย์ประจำเวรต่างรีบเข้ามาดูอาการของผู้บาดเจ็บ ชายหนุ่มที่กำลังนอนอยู่บนเตียงพยายามลืมตาขึ้น แม้สีหน้าจะยังเรียบนิ่ง แต่แววตาคมกริบสะท้อนถึงความเจ็บปวดที่พยายามปกปิดไว้

"คุณหมอศวิน! ห้องฉุกเฉินต้องการคุณด่วนค่ะ!"

ศวิน อัศวิน นักศึกษาแพทย์ปีหกผู้มากฝีมือ กำลังนั่งตรวจเคสผู้ป่วยอยู่ในห้องทำงาน เขาเงยหน้าขึ้นทันทีที่พยาบาลพรวดพราดเข้ามาเรียกด้วยน้ำเสียงร้อนรน

"คนไข้เป็นใคร?"

"เป็นแขกคนสำคัญที่มาตรวจเยี่ยมโรงพยาบาลค่ะ ถูกแทงที่ชายโครงและเสียเลือดมาก!"

ศวินไม่รอช้า คว้ากล่องอุปกรณ์ฉุกเฉินติดมือก่อนเร่งฝีเท้าตรงไปยังห้องฉุกเฉินทันที

---

ภายในห้องฉุกเฉิน ทีมแพทย์กำลังเร่งมือช่วยชีวิตผู้บาดเจ็บ ศวินเดินเข้าไปพร้อมกับสวมถุงมือผ่าตัด ดวงตาคู่คมกวาดมองร่างสูงที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง

"ชีพจรคงที่ แต่เสียเลือดมาก ต้องเย็บแผลทันที" ศวินกล่าวพลางหยิบอุปกรณ์มาเตรียมทำหัตถการ

มือเรียวของเขาเริ่มต้นทำงานอย่างแม่นยำ คมเข็มและไหมเย็บแผลขยับไปตามบาดแผลอย่างคล่องแคล่วโดยไม่เสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว

"คุณหมอศวินฝีมือเยี่ยมเหมือนเดิมเลยนะคะ" พยาบาลเอ่ยชม

ศวินไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่จดจ่ออยู่กับการเย็บแผล จนกระทั่งเสียงทุ้มต่ำของคนไข้เอ่ยขึ้น

"หมอ...ชื่ออะไร?"

ศวินชะงักเล็กน้อยเมื่อพบว่าชายหนุ่มที่นอนอยู่กำลังจ้องมองเขาด้วยสายตาแหลมคม

"ศวินครับ คุณอย่าพูดเยอะ พักผ่อนก่อน"

"ศวิน...เหรอ?" ชายหนุ่มทวนชื่อของเขาด้วยน้ำเสียงแฝงแววพึงพอใจ

ศวินไม่ได้สนใจมากนักและตั้งหน้าตั้งตาเย็บแผลต่อ แต่เขากลับรู้สึกถึงสายตาของอีกฝ่ายที่จ้องมองเขาอย่างไม่ลดละ

---

หลังจากเย็บแผลและดูแลอาการเสร็จ ศวินถอดถุงมือและล้างมือก่อนจะเตรียมเดินออกไป แต่เสียงของผู้ป่วยกลับหยุดเขาไว้

"ฉันชื่อภาคิน... จำไว้ด้วย"

ศวินเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

"พักผ่อนเถอะครับ คุณภาคิน"

ภาคินเหยียดยิ้มบาง ๆ มองตามร่างของศวินที่เดินออกจากห้องไป รอยยิ้มนั้นแฝงไว้ด้วยความสนใจที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับใครมาก่อน

---

หลังจากนั้นไม่กี่วัน ศวินยังคงใช้ชีวิตตามปกติ เขามีตารางเรียนหนักและต้องฝึกงานที่โรงพยาบาลทุกวัน เรื่องของผู้ป่วยที่ชื่อภาคินค่อย ๆ จางหายไปจากความคิดของเขา

แต่สำหรับภาคิน กลับไม่ใช่แบบนั้น

"ศวิน อัศวิน อายุ 24 ปี นักศึกษาแพทย์ปีหก ตัวท็อปของคณะ พ่อแม่เสียชีวิตจากโรคร้าย ปัจจุบันอาศัยอยู่กับคุณยาย"

ลูกน้องของภาคินรายงานข้อมูลทั้งหมดให้เขาฟัง หลังจากที่เขาสั่งให้ไปสืบประวัติของหมอหนุ่มที่ช่วยชีวิตเขาไว้

"เป็นคนที่น่าสนใจดีนี่" ภาคินพึมพำกับตัวเองก่อนเอนหลังพิงเก้าอี้ ดวงตาคมกริบเต็มไปด้วยแววสนุกสนาน

เขาไม่เคยให้ความสนใจกับใครมาก่อน แต่ศวินแตกต่างออกไป

---

วันต่อมา ศวินกำลังนั่งตรวจเอกสารอยู่ในห้องพักแพทย์ จู่ ๆ ก็มีพยาบาลเข้ามาบอกว่าเขามีแขกต้องการพบ

"ใครเหรอครับ?"

"เขาบอกว่าเป็นคุณภาคินค่ะ"

ศวินขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปดู และพบกับร่างสูงของภาคินยืนรออยู่ด้านนอก เขาอยู่ในชุดสูทสีดำ ดูภูมิฐานและทรงอำนาจจนทำให้คนรอบข้างหลีกทางให้โดยอัตโนมัติ

"มีอะไรหรือเปล่าครับ?" ศวินถามเสียงเรียบ

ภาคินมองเขาด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"ฉันอยากให้หมอมาเป็นแพทย์ส่วนตัวของฉัน"

ศวินชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ "ผมยังเป็นแค่แพทย์ฝึกหัดนะครับ ไม่เหมาะจะเป็นหมอประจำตัวใครหรอก"

"ฉันจ่ายให้ไม่อั้น"

"ขอโทษนะครับ ผมไม่รับข้อเสนอ"

ศวินตอบปฏิเสธทันทีโดยไม่ลังเล ภาคินเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยราวกับคาดไม่ถึง

"ไม่มีใครปฏิเสธฉันมาก่อน"

"งั้นผมคงเป็นคนแรก" ศวินยิ้มบาง ๆ ก่อนจะโค้งศีรษะให้เล็กน้อยแล้วเดินจากไป ทิ้งให้ภาคินยืนมองตามด้วยสายตาเป็นประกาย

ยิ่งถูกปฏิเสธ...เขาก็ยิ่งอยากได้

ภาคินไม่รู้เลยว่า การพบกันครั้งนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของโชคชะตาที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของทั้งสองคนไปตลอดกาล...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***