ความผูกพันที่ไม่มีทางหลีกหนี

_________

สองวันหลังจากเหตุการณ์ข่าวที่มหาวิทยาลัย

ข่าวการปรากฏตัวของภาคิน อัครเดช มาเฟียระดับโลกที่ถูกจับภาพร่วมกับนักศึกษาแพทย์หนุ่มอย่างศวิน อัศวิน กลายเป็นกระแสข่าวใหญ่ทันทีในโลกออนไลน์ แม้ว่าจะไม่มีการเผยแพร่ข้อมูลที่ชัดเจนเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของทั้งสอง แต่ภาพที่หลุดออกมาในคืนนั้นก็ทำให้ชื่อของศวินกลายเป็นที่รู้จักอย่างกะทันหัน

ถึงแม้เขาจะพยายามปฏิเสธและทำตัวปกติ แต่ความจริงที่ว่าเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับมาเฟียระดับโลกกลับทำให้ชีวิตประจำวันของเขาเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง

พีทเพื่อนสนิทของศวินเป็นคนแรกที่เข้าใจสถานการณ์นี้ และเขาพยายามเตือนศวินหลายครั้ง

"ศวิน นายต้องตัดขาดจากภาคินให้ได้!" พีทพูดเสียงเครียดขณะนั่งอยู่ในห้องพักของโรงพยาบาล "นายรู้มั้ยว่าเขาคือใคร?"

ศวินนั่งเงียบไม่ตอบ เขารู้ดีว่าเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงจากภาคินได้ง่าย ๆ เพราะรู้สึกเหมือนตัวเองตกเป็นเป้าหมายแล้ว

"นายรู้หรือเปล่าว่าเขาเป็นมาเฟียที่มีอำนาจมากแค่ไหน? เขาไม่ใช่แค่คนธรรมดา" พีทย้ำ

"ผมไม่สนหรอกว่าคนอื่นจะพูดยังไง" ศวินพูดเสียงเรียบ "เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตผมคืนหนึ่ง และผมก็ทำหน้าที่ของตัวเองที่โรงพยาบาล"

"อย่ามาเถียงกับฉัน! นายจะไปตกอยู่ในวงจรของเขาหรือเปล่า?" พีทเสียงดัง

"ผมไม่ได้ตั้งใจจะตกลงไปในวงจรนี้ แต่... เขาเป็นคนที่ไม่ปล่อยให้ใครหลุดมือได้ง่าย ๆ"

พีทมองไปที่ศวินและเห็นแววเหนื่อยล้าในดวงตาของเขา "แล้วนายจะทำยังไง?"

ศวินคิดหนัก ก่อนจะตอบอย่างสงบ "ผมไม่มีทางหนีเขาได้หรอก เพราะเขาทำให้ผมรู้สึก... ว่าผมไม่สามารถหันหลังให้เขาได้"

พีทถอนหายใจหนัก ๆ และเงียบไปพักหนึ่ง

---

ที่สำนักงานของภาคิน

ภาคินยังคงทำงานตามปกติในออฟฟิศหรูของเขาที่ตั้งอยู่บนชั้นสูงสุดของตึกระฟ้าใจกลางเมือง คนของเขาทุกคนต่างเดินไปมาด้วยความรวดเร็ว ราวกับว่าคนทั้งโลกกำลังหมุนรอบตัวของเขา

แต่ภาคินกลับนั่งอยู่ในห้องทำงานที่เรียบหรูแห่งนี้ด้วยท่าทางผ่อนคลาย เหมือนทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเขามีแต่ความสะดวกสบายไปหมด

"คุณภาคินครับ... ข่าวการปรากฏตัวของคุณกับหมอศวินมันค่อนข้างเป็นกระแสในตอนนี้ครับ"

หนึ่งในลูกน้องของเขาเดินเข้ามารายงาน

ภาคินเพียงแค่ยิ้มและหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบ "ไม่เป็นไร ให้มันเป็นข่าวไป" เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ "ใครที่อยากรู้อยากเห็นก็ปล่อยให้พวกเขาคิดไปเถอะ"

ลูกน้องของเขาก้มหน้าลงอย่างเคารพ "แต่ท่านครับ... หมอศวิน..."

"อะไร?" ภาคินเงยหน้าขึ้นจากเอกสารในมือ

"หมอศวินดูจะไม่ค่อยพอใจกับการที่ข่าวหลุดออกไปเท่าไหร่ เขาดูจะพยายามหลีกเลี่ยงท่าน"

ภาคินยิ้มเย็น "ให้เขาหลีกหนีไปเถอะ ชีวิตของหมอศวินมันก็แค่ชั่วคราวสำหรับฉัน เท่านั้นแหละ"

คำพูดของภาคินเหมือนจะปิดฉากเรื่องราวทั้งหมด แต่ว่าภายในใจของเขาเองกลับไม่ใช่เช่นนั้น

จริง ๆ แล้ว... เขากำลังสนใจศวินมากขึ้นเรื่อย ๆ

และความรู้สึกนี้... ไม่ใช่แค่เพราะศวินมีนิสัยที่ดื้อรั้นและยากจะควบคุม แต่ยังเป็นเพราะบางสิ่งในตัวของศวินที่เขาไม่อาจมองข้ามได้

---

คืนเดียวกันนั้น

ศวินกลับถึงบ้านในตอนค่ำ เขาเปิดประตูบ้านและก้าวเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่เงียบสงบ ก่อนที่โทรศัพท์ของเขาจะสั่นขึ้น

หมายเลขที่โทรเข้ามาคือหมายเลขที่เขาคุ้นเคยดี

ภาคิน

ศวินคิดอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะกดรับสาย

"ครับ?"

"ศวิน..." เสียงทุ้มของภาคินดังขึ้นมาจากปลายสาย "ฉันจะไปที่บ้านนายคืนนี้"

"คุณไม่คิดว่าจะน่ารำคาญไปหน่อยเหรอ?" ศวินถามเสียงแข็ง

"ไม่หรอก เพราะถ้าฉันอยากรำคาญนาย ก็แค่หันไปหาได้ทุกเมื่อ" เสียงของภาคินหนักแน่น "ฉันจะไปถึงที่บ้านประมาณ 30 นาที ฉันมีเรื่องต้องคุยกับนาย"

ศวินรู้สึกอึดอัด เขารู้ว่าเขาหลีกเลี่ยงไม่ได้

"มาเถอะ" ศวินพูดเสียงเบา ก่อนจะวางสาย

---

เมื่อถึงเวลาที่ภาคินมาถึงบ้านของศวิน เขาก็เดินเข้ามาในบ้านทันที โดยไม่ต้องให้ศวินเชิญเข้า

"บ้านของนาย... ก็ไม่เลว" ภาคินมองไปรอบ ๆ และนั่งลงที่โซฟาอย่างไม่รีบร้อน

"ถ้าคุณมาที่นี่ก็มีสิ่งที่ต้องพูดอะไรบางอย่างใช่ไหมครับ?" ศวินพูดเสียงแข็ง

ภาคินยิ้ม "ใช่ มีหลายเรื่องที่ต้องคุยกัน"

ศวินไม่พูดอะไร เขานั่งลงตรงข้ามกับภาคินและรอดูว่าผู้ชายคนนี้จะพูดอะไรต่อไป

"สิ่งที่ฉันจะพูดคือ..." ภาคินหยุดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะสบตากับศวินตรง ๆ "ฉันต้องการให้นายเป็นคนของฉัน"

ศวินขมวดคิ้ว "คุณหมายความว่าอะไร?"

"ฉันหมายความว่า... ฉันต้องการให้นายอยู่ข้างฉัน" ภาคินพูดชัดเจน "ไม่ใช่แค่ทางกายภาพ แต่ทางอารมณ์และความคิดของนายด้วย"

ศวินรู้สึกถึงแรงกดดันที่มีมากมายจากคำพูดของภาคิน เขาเคยคิดว่าภาคินอาจจะเป็นแค่คนที่มีอำนาจ แต่คำพูดเหล่านี้ทำให้เขารู้สึกว่า... อะไรบางอย่างกำลังเปลี่ยนแปลงในชีวิตเขา

"คุณ... อย่ามาพูดแบบนี้" ศวินพูดเสียงแผ่ว "ผมไม่ใช่คนที่จะตกหลุมพรางของคุณได้ง่าย ๆ"

ภาคินยิ้มกว้างขึ้น "ฉันหวังว่านายจะพูดแบบนี้ไปเรื่อย ๆ จนกว่าความจริงจะทำให้นายเห็นว่า... ไม่ว่ายังไง นายก็หนีฉันไม่พ้น"

ศวินมองไปที่ภาคินด้วยความไม่พอใจ แต่ในใจเขากลับรู้สึกว่า...

การที่ภาคินพูดแบบนี้... มันอาจจะมีความหมายที่ลึกซึ้งกว่าที่เขาคิด

( โปรดติดตามตอนต่อไป )

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***