เช้าวันเสาร์ที่อากาศเย็นสบาย ฉันกับฝ้ายเดินเคียงข้างกันบนทางเดินของสวนลุมพินี แสงแดดอ่อนๆ สาดส่องผ่านต้นไม้ใหญ่ เสียงนกร้องแว่วอยู่ไกลๆ ฉันรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
ฝ้ายยิ้มให้ฉัน รอยยิ้มที่เคยเป็นความทรงจำกลับกลายมาเป็นความจริงตรงหน้า "ดีจังที่ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง"
"ใช่ เราไม่ได้มาที่นี่นานมากแล้ว" ฉันตอบพลางมองไปรอบๆ ความทรงจำในอดีตหวนกลับมา ทั้งเสียงหัวเราะและช่วงเวลาที่เราเคยแบ่งปัน
---
เรานั่งลงที่ม้านั่งใต้ร่มไม้ ฝ้ายหยิบขนมปังจากกระเป๋าออกมา "ยังจำได้ไหม เราเคยมาให้อาหารปลาแถวนี้?"
"จำได้สิ ตอนนั้นเธอเถียงกับลุงคนหนึ่งเพราะเขาบอกว่าเราปาเศษขนมปังมั่วๆ" ฉันหัวเราะเบาๆ
ฝ้ายหัวเราะตาม "ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ แต่ลุงแกดูจริงจังมากเลย"
บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความผ่อนคลาย ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจที่เคยด้านชากลับมามีชีวิตอีกครั้ง
---
ฝ้ายจู่ๆ ก็เงียบลง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "นนท์... เธอเคยคิดไหมว่าถ้าเราหายจากกันไปแบบนี้อีกครั้ง เธอจะทำยังไง?"
คำถามของเธอทำให้ฉันนิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนจะตอบด้วยความหนักแน่น "ฉันจะไม่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นอีก เพราะครั้งนี้ฉันจะจับมือเธอไว้แน่นกว่าครั้งไหนๆ"
ฝ้ายมองฉันด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความซาบซึ้ง "ฉันสัญญาว่าครั้งนี้ฉันจะไม่หนีไปไหนอีก"
เราจับมือกันแน่น ฉันรู้ว่านี่คือคำมั่นสัญญาที่ไม่ต้องใช้คำพูดมากมาย
---
เวลาผ่านไปจนแดดเริ่มแรงขึ้น ฝ้ายเสนอว่าเราควรกลับบ้าน
"แล้ววันนี้อยากไปทำอะไรต่อ?" ฉันถามเมื่อเราก้าวออกจากสวน
ฝ้ายยิ้มบางๆ "ฉันอยากไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านที่เธอชอบ จำได้ไหมร้านเล็กๆ ตรงตรอกนั้น?"
"จำได้สิ ฉันชอบน้ำซุปของร้านนั้นมาก"
"ดี งั้นไปกันเลย!" ฝ้ายจับมือฉันแล้วลากไปด้วยความร่าเริง
---
เสียงหัวเราะของฝ้ายดังเคล้ากับเสียงจราจรของกรุงเทพฯ ฉันรู้แล้วว่าชีวิตที่เคยว่างเปล่ากำลังกลับมาเต็มไปด้วยความสุขอีกครั้ง
บางทีความรักก็เหมือนทางเดินในสวนลุมพินี แม้จะมีต้นไม้ใหญ่บดบังแสงแดดไปบ้าง แต่ถ้าเราจับมือกันไว้ เราก็จะเดินผ่านไปได้เสมอ
ครั้งนี้ฉันเชื่อมั่นว่าทางเดินที่มีฝ้ายเคียงข้างจะไม่มีวันแยกจากกันอีก
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 10
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments