รักในวันลา รำคาญ

. . . . . . . .

เพล้ง!

(เสียงแก้วแตก)

ซัน(พระเอก)

น่ารำคาญ!

โอเลี้ยง(นายเอก)

อึก...//นํ้าตาคลอ

ซัน(พระเอก)

กูจะไปไหนก็เรื่องของกู

ซัน(พระเอก)

อย่าเสือก อย่าเสร่อ!

ซัน(พระเอก)

มึงเข้าใจไหม

โอเลี้ยง(นายเอก)

//เงียบ

ซัน(พระเอก)

กูถาม ว่าเข้าใจไหม!

โอเลี้ยง(นายเอก)

อะ..อื้อ...ขะ..เข้าใจ

ซัน(พระเอก)

เออ!!

ซัน(พระเอก)

//เดินออกจากห้อง

ปั้ง!

(เสียงประตู)

โอเลี้ยง(นายเอก)

!!//สะดุ้ง

โอเลี้ยง(นายเอก)

//นั่งเก็บเศษแก้ว

โอเลี้ยง(นายเอก)

อ๊ะ!

โอเลี้ยง(นายเอก)

(เจ็บชะมัด)

โอเลี้ยง(นายเอก)

//เอาเศษแก้วไปทิ้ง

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

(เสียงเคาะประตู)

โอเลี้ยง(นายเอก)

หื้ม ใครมาอีกล่ะเนี่ย

โอเลี้ยง(นายเอก)

//เดินไปเปิดประตู

โอเลี้ยง(นายเอก)

อ้าว

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ไงงง

โอเลี้ยง(นายเอก)

ไนท์

โอเลี้ยง(นายเอก)

มาไงล่ะเนี่ย

โอเลี้ยง(นายเอก)

เข้ามาก่อนสิ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

คิดถึง เลยมาหา

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

เอาของกินมาฝากด้วยนะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

แล้วไอซันไปไหนอ่ะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ไม่อยู่หรอ

โอเลี้ยง(นายเอก)

ซันพึ่งออกไปเอง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

อ้าว

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ไอนี่ไม่อยู่ห้องเลย

โอเลี้ยง(นายเอก)

นานๆทีซันถึงจะกลับห้องน่ะ

โอเลี้ยง(นายเอก)

ชั่งเขาเถอะ

โอเลี้ยง(นายเอก)

เขาอาจจะไม่ว่าง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ไม่ว่างห่าไร

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

เห็นไปแดกเหล้าที่บาร์อยู่เลย

โอเลี้ยง(นายเอก)

หรอ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มันไม่ได้บอกหรอ

โอเลี้ยง(นายเอก)

//ส่ายหน้า

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

เอิ่ม...//ทำตัวไม่ถูก

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ชั่งมันๆ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

เดี๋ยวเอาจานมาใส่ของกินให้

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ไปนั่งไป

โอเลี้ยง(นายเอก)

อื้อ//เดินไปนั่ง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มาแล้ว

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

อ่ะนี่

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

น่ากินไหม

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ของชอบมึงเลย

โอเลี้ยง(นายเอก)

ขอบใจนะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ขอบจงขอบใจอะไร

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

กินไปเถอะ

โอเลี้ยง(นายเอก)

อึก..//นํ้าตาไหล

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

เห้ยๆ//ตกใจทำไรไม่ถูก

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ร้องทำไม

โอเลี้ยง(นายเอก)

ก็ไนท์ใจดีกับเรานี่

โอเลี้ยง(นายเอก)

จำได้ว่าเราชอบอะไร

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ก็เพื่อนกัน อย่าคิดมากดิ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

อ่ะกิน//ตักป้อน

โอเลี้ยง(นายเอก)

อึก..//กิน

โอเลี้ยง(นายเอก)

อึก...//สะอื้นเบาๆ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

(เชี่ย ชิบหาย)

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

(เอาไงดีวะเนี่ย)

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

(กูยิ่งปลอบไม่เก่ง)

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

อย่าร้องเลย

โอเลี้ยง(นายเอก)

เราทำ..อึก...ไนท์อึดอัดหรอ//รีบเช็ดนํ้าตา

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ปะ..ป่าว

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

คือกูแค่ตกใจ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ที่อยู่ดีๆมึงก็ร้อง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มึงมีอะไรจะระบายไหม

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ถึงกูปลอบไม่เก่งแต่กูพร้อมรับฟังทุกอย่าง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มึงทะเลาะอะไรกับไอซัน

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ถึงขั้นเลือดตกยางออกเลย

โอเลี้ยง(นายเอก)

แผลที่นิ้วน่ะหรอ

โอเลี้ยง(นายเอก)

แก้วบาดเฉยๆ

โอเลี้ยง(นายเอก)

พอดีเราไม่ระวังเอง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มึงอย่ามาโกหกกู

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ถ้าไอซันไม่ปา มันก็ไม่แตกให้มึงเก็บหรอก

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

อีกอย่างมึงไม่ใช่คนที่ซุ่มซ่าม

โอเลี้ยง(นายเอก)

//เงียบ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ถ้ามึงไม่อยากพูดกูก็ไม่ไม่ว่าอะไรมึงหรอก

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

แต่กูเป็นห่วงมึง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ถ้ามึงมีอะไรมึงก็พูดได้

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ทักหากูได้

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

แชทกูมึงก็มี

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ทักมาได้ตลอด

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ตอนนี้มึงยังไม่อยากพูด กูเข้าใจ

โอเลี้ยง(นายเอก)

เราแค่ถามซันว่าจะไปไหนซันก็ปาแก้วใส่

โอเลี้ยง(นายเอก)

บอกเราว่า อย่าเสือกอย่าเสร่อ รำคาญอะไรประมาณนี้

โอเลี้ยง(นายเอก)

แล้วก็เดินออกไป

โอเลี้ยง(นายเอก)

เราไม่รู้ว่าซันไปไหน

โอเลี้ยง(นายเอก)

ซันออกไปบ่อยมาก

โอเลี้ยง(นายเอก)

เราแค่อยากรู้

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

(ไอเหี้ยซัน ไอเพื่อนเวร)

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

(ควย เลวชิบหายทิ้งเมียไปนัวร์สาว)

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มึงอย่าไปสนใจมันเลย ไอเหี้ยเนี่ย

โอเลี้ยง(นายเอก)

แต่เราเป็นห่วงซัน

โอเลี้ยง(นายเอก)

เรากลัวซันเป็นอะไรไป

โอเลี้ยง(นายเอก)

เรา...มีแค่ซันเป็นที่พึ่ง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มึงยังมีกู

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ไม่ได้มีมันคนเดียว

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

กูก็เพื่อนมึง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มีไรก็บอกกูเข้าใจไหม

โอเลี้ยง(นายเอก)

อื้อเข้าใจแล้ว

โอเลี้ยง(นายเอก)

ขอบใจนะ

โอเลี้ยง(นายเอก)

//ยิ้ม

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

เออ ไม่ต้องขอบใจ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

กูเต็มใจ

โอเลี้ยง(นายเอก)

คือพรุ่งนี้เรียนเสร็จไนท์พาเราไปหาหมอหน่อยได้ไหม

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ได้ดิ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มึงไม่สบายตรงไหน

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

แผลมึงเจ็บมากเลยหรอ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

เจ็บเยอะไหม

โอเลี้ยง(นายเอก)

ไนท์ใจเย็นๆ

โอเลี้ยง(นายเอก)

คือเราไม่ได้เจ็บจากข้างนอก

โอเลี้ยง(นายเอก)

เราเจ็บจากข้างใน

โอเลี้ยง(นายเอก)

เราเคยไปปรึกษาหมอมาก่อน

โอเลี้ยง(นายเอก)

หมอบอกว่าเราเข้าข่ายเป็นซึมเศร้า

โอเลี้ยง(นายเอก)

จากอาการเครียดสะสม เก็บกดอะไรประมาณนี้

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

เห้ย!

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ละไอซันมันรู้ยัง

โอเลี้ยง(นายเอก)

//ส่ายหน้า

โอเลี้ยง(นายเอก)

ไม่อยากบอกซัน

โอเลี้ยง(นายเอก)

เราบอกไนท์ก่อน

โอเลี้ยง(นายเอก)

แต่ไนท์ห้ามบอกซันนะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

โอเค กูไม่บอก

โอเลี้ยง(นายเอก)

สัญญาเกี่ยวก้อย

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

อ่ะๆ

ทั้งสองเกี่ยวก้อยทำสัญญากัน

โอเลี้ยง(นายเอก)

//ยิ้ม

โอเลี้ยง(นายเอก)

ขอบใจนะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ขยันขอบใจกูเหลือเกิน

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

เปลี่ยนคำว่าขอบใจเป็นเลี้ยงหนมกูดีกว่า

โอเลี้ยง(นายเอก)

ไว้โอกาสหน้าแล้วกันนะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

โอเค กูรอเลย

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

เออ นี่กูจะกลับบ้านละนะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มีไรก็ทักกูมาได้นะ

โอเลี้ยง(นายเอก)

โอเค

โอเลี้ยง(นายเอก)

ให้เราไปส่งไหม

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ไม่ต้องๆ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มึงนั่งแดกขนมไปเถอะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ไปละ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

บายๆ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

//เดินออกไป

ปั้ง!

(เสียงประตู)

โอเลี้ยง(นายเอก)

เห้อ~

โอเลี้ยง(นายเอก)

//เก็บจานขนม

โอเลี้ยง(นายเอก)

(วันนี้ซันก็คงไม่กลับ)

โอเลี้ยง(นายเอก)

(ไปนอนแช่นํ้าดีกว่าเรา)

. . . .

(ภาพประกอบเท่านั้น)

โอเลี้ยง(นายเอก)

อ้าาา~~

โอเลี้ยง(นายเอก)

สบายตัวจัง

โอเลี้ยง(นายเอก)

เห้อ~~

โอเลี้ยง(นายเอก)

อึก...

โอเลี้ยง(นายเอก)

ซันคนเดิมไปไหนนะ

โอเลี้ยง(นายเอก)

ทำไม...อึก..ทำไมเปลี่ยนไปขนาดนี้กัน

โอเลี้ยง(นายเอก)

//ร้องไห้

ผ่านไปสักพักโอเลี้ยงก็ขึ้นจากอ่างแล้วล้างหน้าล้างตาเปลี่ยนชุด

(ภาพประกอบเท่านั้น)

โอเลี้ยงเปิดประตูเข้าห้องของตัวเองและล้มตัวลงนอน ด้วยติตใจที่อ่อนล้าเหลือทน

(ภาพประกอบเท่านั้น)

. . . .

วันนี้ซันก็ยังคงไม่กลับมาที่ห้องอีกเช่นเคย เขาไปค้างบ้านเพื่อนของเขา ปล่อยให้โอเลี้ยงอยู่ห้องคนเดียว

เขาเป็นอย่างงี้มานานมากแล้ว ตั้งแต่ที่คบกับโอเลี้ยงได้1ปี เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป

จนเข้าปีที่3ที่ทั้งสองได้คบกัน โอเลี้ยงก็ทนมาอยู่อย่างนี้ ไม่ว่าซันจะทำอะไรกับโอเลี้ยง โอเลี้ยงก็ไม่เคยโต้ตอบ เงียบทุกครั้งไป

โอเลี้ยงต้องนอนฝันร้ายในทุกๆคืน จนโอเลี้ยงเกิดความเครียดสะสม และกลายเป็นผู้ที่เข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้า

. . . . . . .

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ