รักในวันลา ไข้ขึ้น

(ต่อจากตอนที่แล้ว)

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

//เดินไปเปิดประตู

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

อ้าว

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

พวกมึง

เซนซัทและเมฆเดินเข้ามาข้างในและเห็นโอเลี้ยงที่กำลังนั่งสะอื้น

ทั้งสองหันมองหน้ากันอย่างงงๆ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มันน่าจะทะเลาะกับไอซัน

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

เหี้ยร้องหนักเลย

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

เออจริง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ไปนั่งก่อนไป

โอเลี้ยง(นายเอก)

//มองเซนซัทกับเมฆ

โอเลี้ยง(นายเอก)

อะ..อ้าว

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

ตามึงบวมละนะ รู้ตัวไหม

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

//เดินไปนั่งข้างๆ

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

//เอาของกินไปวาง

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

//เดินมานั่ง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

//นั่งข้างๆโอเลี้ยง

โอเลี้ยง(นายเอก)

......

โอเลี้ยง(นายเอก)

มีอะไรรึเปล่า//เช็ดน้ำตา

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

ตอนแรกพวกกูจะมาหาไอซัน

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

ละมันไปไหน

โอเลี้ยง(นายเอก)

ออกไปกับเด็ก..

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

[กูว่าคนที่มันเอาด้วยเมื่อคืนแน่เลย]

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

[ชัวร์]

โอเลี้ยง(นายเอก)

เมื่อคืนหรอ

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

//สะดุ้ง

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

(ชิบหาย)

โอเลี้ยง(นายเอก)

เขาได้กันแล้วหรอ

เมฆกับเซนซัทหันมองหน้ากันอย่างอํ้าอึ้ง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

โอเลี้ยงถามพวกมึงก็ตอบดิ

โอเลี้ยง(นายเอก)

//มอง

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

เออใช่

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

กูถามมันแล้ว มันก็บอกแล้วไง

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

อือพวกกูเลยหนีออกมาก่อน

โอเลี้ยง(นายเอก)

หรอ//เสียงเบา

โอเลี้ยง(นายเอก)

อึก...

(ภาพประกอบเท่านั้น)

โอเลี้ยง(นายเอก)

//นํ้าตาไหลพราก

โอเลี้ยง(นายเอก)

อึก..ฮื่อๆๆ...ฮึก..อึก...ฮือออ...

โอเลี้ยง(นายเอก)

ฮื่อ...ฮื้อ....อึก..ฮื้อๆๆ

:ชิบหาย

ทั้งสามคนคิดในใจ

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

ยะ...อย่าร้องๆ//ตกใจ

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

หะ..เห้ยใจเย็นๆ//รีบลุกไปเอาทิชชู่

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

อ่ะ//ยื่นให้

โอเลี้ยง(นายเอก)

//รับมาเช็ด

โอเลี้ยง(นายเอก)

ฮื้ออๆๆ....อึก...ฮื่ออออ

โอเลี้ยง(นายเอก)

//สะอื้น

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

//ลุกมาลูบหลัง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

//ดึงโอเลี้ยงมากอด

(ภาพประกอบเท่านั้น)

โอเลี้ยง(นายเอก)

อึก..ฮื่อๆ...อื้อออ...ฮื่ออ

โอเลี้ยง(นายเอก)

//กอดไนท์

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

//ลูบหัวโอเลี้ยง

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

//มองทำไรไม่ถูก

ไม่นานโอเลี้ยงก็ร้องไห้จนหลับ

(ภาพประกอบเท่านั้น)

ทั้งสามคนถอนหายใจอย่างโล่งที่โอเลี้ยงหยุดร้องไห้

โอเลี้ยงร้องไห้น่าสงสารมาก

ทำเอาทั้งสามเห็นใจอย่างมาก

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

เดี๋ยวกูไปเอาผ้าห่มมาห่มให้มันก่อน

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

//พยักหน้า

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

//มอง

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

โครตน่าสงสารเลยว่ะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

อือจริง

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

//เดินออกมาพร้อมผ้าห่ม

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

//เอาไปห่มให้โอเลี้ยง

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

ขนาดนอนยังร้อง

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

//เอื้อมมือไปเช็ดคราบนํ้าตา

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

มันทะเลาะกันหนักขนาดไหนวะ

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

แม่งถึงขั้นโอเลี้ยงร้อง

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

เออนั่นดิ

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

ไม่ใช่พาไอเหี้ยทิวอะไรนั่นเข้ามาหรอกนะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

กูว่าใช่

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

เหี้ยเอาเรื่องเลย

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

//พยักหน้าเห็นด้วย

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

จริง

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

เหมือนตัวมันจะร้อนๆนะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

หรอวะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

//เอามือไปทาบหน้าผาก

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ร้อนจัด

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

เดี๋ยวกูมา

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

ไปไหน

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ไปซื้อยาลดไข้กับเจลลดไข้

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

งั้นเดี๋ยวพวกกูเฝ้ามันนะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

โอเค//เดินออกจาห้องไป

. . . . .

ไม่นานไนท์ก็เข้ามาในห้องพร้อมกับถุงยาในมือ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มีข้าวไหม

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

มีๆพวกกูซื้อมาอยู่

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

วันนี้กูคงต้องเฝ้ามัน

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

กูอยู่ด้วย

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

กูด้วย

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ตามใจพวกมึง

โอเลี้ยง(นายเอก)

อึก...ซันไม่ไปได้ไหม

โอเลี้ยง(นายเอก)

อึก..ฮื่อ..เราขอโทษนะ.อึก....ซัน..อึก

โอเลี้ยง(นายเอก)

ยะ..อย่า..ทิ้ง..ฮึก..เรา..ไป..นะ.....อึก

โอเลี้ยงละเมอร้องไห้ อย่างกับฝันร้ายทำเอาเพื่อนๆถึงกับทำตัวไม่ถูก

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

เหี้ย//ตกใจ

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

//ลูบหัว

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

ไม่เป็นไรนะ นิ่งนะๆ

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

คนเก่ง

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

//ลูบหัวปลอบ

(ภาพประกอบเท่านั้น)

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ปลอบคนเก่งนะมึงเนี่ย

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มีประโยชน์

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

ขอบคุณสำหรับคำชม

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

สงสารมันอ่ะ

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

กูจะร้องตาม

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

เอาเถอะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

คอยช่วยมันก็พอ

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

มันมีอะไรมากกว่านั้นรึเปล่า//หันมองไนท์

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

อะไรคือมากกว่านั้น

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

//มองกดดัน

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

นั่นดิ

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

ไม่งั้นมันไม่ร้องขนาดนี้หรอก

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

อ่าๆ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

กูจะบอกพวกมึงให้นะ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

แต่มึงอย่าไปบอกใคร

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

รู้กันแค่นี้พอ

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

อ่าห้ะ

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

อื้อๆ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

มันเป็นโรคซึมเศร้าขั้นรุนแรง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

หมอให้ยามันมากินเป็นกำ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ตอนแรกมันบอกแค่ไปปรึกษา แต่อาการมันแย่ลง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

กูเห็นมันทะเลาะกับไอซันบ่อย

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

อ๋อ

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

กูเห็นแต่ไหนแต่ไรแล้ว

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

แต่ไม่คิดว่าไอซันมันจะทำตัวเหี้ยขนาดนี้

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

ทำให้ไอโอเลี้ยงมันเป็นซึมเศร้าเลย

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

เออ

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

โครตเหี้ยอ่ะ

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

ไอเหี้ยซันมันไม่เห็นโลงไม่หลั่งนํ้าตาหรอก

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ก็จริงของมึง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

สักวันมันต้องมานั่งเสียใจแน่

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

//พยักหน้า

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

อย่าไปบอกใครนะพวกมึง

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

เออๆ

เซนซัท(เพื่อนพระเอก)

ไม่บอกหรอก

. . . . . . .

ผ่านไปสักพักโอเลี้ยงก็ตื่น

โอเลี้ยง(นายเอก)

อื้ออ//งัวเงีย

โอเลี้ยง(นายเอก)

(รู้สึกว่าหัวมันหนักจัง)

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

อ้าวตื่นละหรอ

เมฆ(เพื่อนพระเอก)

มากินข้าวกินยา

โอเลี้ยง(นายเอก)

กินข้าวกินยา//ทำหน้างง

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

ก็มึงไม่สบาย//เดินเข้ามา

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

อ่ะนี่//ยื่นเจลลดไข้ให้

โอเลี้ยง(นายเอก)

//กำลังจะรับ

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

//ชักคืน

ไนท์(เพื่อนพระเอก)

กูติดให้//แกะแผ่นเจลแล้วติดให้

(ภาพประกอบเท่านั้น)

โอเลี้ยง(นายเอก)

ขะ..ขอบคุณนะ

โอเลี้ยง(นายเอก)

//ยิ้ม

. . . . . . .

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ