ตอนที่ 3: ความจริงที่เปิดเผย

เช้าวันใหม่มาถึง ลู่เจี้ยน และ ซูเหม่ยหลิน ยังใช้เวลาร่วมกันอย่างมีความสุข ความรักของทั้งสองเหมือนดอกไม้ที่เบ่งบานในใจ ลู่เจี้ยนเริ่มคิดถึงอนาคตที่เขาจะสามารถอยู่กับเหม่ยหลินได้ตลอดไปโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับตำแหน่งหรือภาระหน้าที่

แต่ความเงียบสงบนี้ก็ถูกทำลายลงในเช้าวันหนึ่ง ขณะที่ลู่เจี้ยนและเหม่ยหลินกำลังเดินเล่นในป่าที่เคยเป็นที่หลบซ่อนของเขา เสียงฝีเท้าดังเข้ามาใกล้ พร้อมกับเสียงของทหารหลายคนที่เรียกหาชื่อของลู่เจี้ยน

"ท่านชาย! ท่านชาย! ท่านอยู่ที่ไหน?" เสียงของนายทหารคนหนึ่งดังขึ้น

ลู่เจี้ยนหันมองไปรอบๆ ด้วยความตื่นตกใจ "พวกเขาตามข้ามาจนเจอจนได้..." เขาพึมพำกับตัวเอง

เหม่ยหลินมองหน้าลู่เจี้ยนด้วยความสงสัย "ใครกันที่มาตามหาเจ้า? ท่านกำลังซ่อนอะไรจากข้า?" นางถามด้วยความกังวล

ลู่เจี้ยนรู้ว่าเขาไม่สามารถปิดบังความจริงต่อไปได้อีกแล้ว เขาหันมามองเหม่ยหลินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเศร้า "ข้าต้องบอกเจ้าเรื่องหนึ่ง... ข้าไม่ใช่แค่ชายธรรมดา ข้าคือองค์รัชทายาทลู่เจี้ยน แห่งราชวงศ์ที่ถูกตามล่าหมายจะสังหาร เพื่อชิงตำแหน่งของข้า" เขาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

เหม่ยหลินตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ นางไม่คิดว่าชายที่นางได้ช่วยเหลือและรักจะเป็นถึงองค์รัชทายาท ความคิดนับร้อยประเดประดังเข้ามาในหัวของนาง

"ท่านเป็นองค์รัชทายาทหรือ? แล้วความรักของเราจะเป็นไปได้อย่างไร?" นางถามเสียงเบาหวิวด้วยความสับสน

ลู่เจี้ยนจับมือเหม่ยหลินไว้แน่น "เหม่ยหลิน ข้ารักเจ้า และไม่ว่าข้าจะเป็นใคร ข้าต้องการอยู่กับเจ้า แต่ความจริงก็คือ ข้าต้องกลับไปเผชิญหน้ากับความรับผิดชอบของข้า ข้ารู้ดีว่ามันอาจเป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่กับเจ้าในฐานะองค์รัชทายาท แต่ข้าก็ไม่อยากเสียเจ้าไป" เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน

ก่อนที่เหม่ยหลินจะตอบ เสียงฝีเท้าก็ดังเข้ามาใกล้ขึ้นอีก ทหารในเครื่องแบบของราชสำนักเดินออกมาจากแนวป่า หลี่ฉาง ผู้เป็นหัวหน้าทหารโค้งคำนับให้ลู่เจี้ยนทันทีที่เห็น

"องค์รัชทายาท! พวกเราได้ตามหาท่านทุกหนทุกแห่ง! พระราชาตรัสสั่งให้พวกเรานำท่านกลับไปยังวังอย่างปลอดภัย!" หลี่ฉางรายงานด้วยความเคารพ

ลู่เจี้ยนหันกลับมามองเหม่ยหลินอย่างเสียใจ "เหม่ยหลิน ข้าจำเป็นต้องไป ข้าสัญญาว่าข้าจะหาทางกลับมาหาเจ้า ข้าไม่สามารถลืมเจ้าหรือความรักของเราได้" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

เหม่ยหลินน้ำตาคลอ แต่เธอยิ้มให้เขาอย่างเข้าใจ "ข้าเข้าใจท่านลู่เจี้ยน ข้าจะรอท่านไม่ว่าต้องใช้เวลานานเพียงใด ข้ารู้ว่าความรักของเรามีค่าและข้าจะเก็บรักษามันไว้ในใจ" นางพูดเบาๆ

ลู่เจี้ยนโอบกอดเหม่ยหลินไว้เป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะหันไปตามหลี่ฉางและทหารคนอื่นๆ กลับไปยังวัง การลาจากครั้งนี้เจ็บปวดมากที่สุดที่ทั้งสองเคยเผชิญ แต่ก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

เหม่ยหลินยืนมองดูลู่เจี้ยนหายลับไปกับทหาร นางรู้ว่าทางข้างหน้าจะไม่ง่าย แต่นางเชื่อในความรักของทั้งสอง และหวังว่าวันหนึ่งชะตากรรมจะเมตตาให้ทั้งสองได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***