ยามาดะ ทาโร่

ทาโร่พากษ์

'น่ารัก'เป็นคำเดียวที่ ยามาดะ ทาโร่ คนนี้คิดวันนี้เขาไปโรงเรียนสายเพราะเพื่อนสนิทสมัยเด็กอย่าง โอซานะ นาจิมิ ไม่มาปลุกเหมือนทุกวันซึ้งแน่นอนว่ามันทำให้เขาโกรธมากแต่ก็ใจเย็นขึ้นมาได้เพราะว่าวันนี้วันพิธีปฐมนิเทศซึ่งเขาปีนี้เขาอยู่ปี 2 ไม่จำเป็นต้องไปก็ได้แต่โอซานะอยู่ปี 1 น่ะสิ

ระหว่างที่เขากำลังเดินออกจากซอยบ้านเขาก็อ่านหนังสือประวัติศาสตร์เล่มใหม่ไปด้วยทำให้มองทางข้างหน้าไม่ชัดแต่ก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขานักหรอกเพราะว่าเขาใช้เส้นทางนี้ในการเดินไปโรงเรียนทุกวันเป็นประจำเขาไม่ต้องมองทางก็ไปถึงโรงเรียนได้อย่างง่ายดายอยู่แล้ว

แต่ขณะกำลังเดินออกจากซอยที่คุ้นเคยก็ชนเข้ากับเด็กผู้ชายคนหนึ่งเขานี่แทบจะหน้าเหวอไปเลยทันทีสุดท้ายปากเขาก็เอ่ยขอโทษเด็กผู้ชายคนนั้นด้วยความตกใจและร้อนรนเป็นอย่างมากแต่ผู้ชายที่เขาชนเอาแต่ก้มหน้าเขาเลยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่าหรือมีแผลอะไรมั้ย

"อ..ขอโทษด้วยนะครับผมไม่มองทางเพราะมัวแต่อ่านหนังสืออยู่นะครับ"ผมนี้รีบแทบจะขอโทษเขายกใหญ่แทบจะไม่ทันและยื่นมือให้เขาจับเพื่อให้เขาลุกชึ้นมาได้

เขาพูดได้แต่ความซุ่มซ่ามของตัวเองที่อ่านหนังสือขณะเดินไปด้วยเขาอยากจะโทษตัวเองเหลือเกินที่ทำอะไรไม่คิดว่าจะชนใครไหมหรือใครชนเราไหมสุดท้ายเขาก็น่าจะถอนหายใจอยู่ภายในใจเท่านั้น

ส่วนเขาดูเหมือนจะลังเลนิดหน่อยว่าจะจับมือผมลุกขึ้นมาไหมแต่สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจได้เขาจึงจับมือผมและลุกขึ้นมาทันทีในขณะที่เขาจับมือผมหรือยืนขึ้นแล้วเขาก็ยังก้มหน้าอยู่ผมรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้สิ

"อ..ไม่เป็นอะไรครับผมเองก็รีบวิ่งมาไม่ดูทางเช่นกันครับ"เขาเงยหน้าขึ้นมองผมและส่งยิ้มให้ผมอย่างบริสุทธิ์ใจที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้และรอยยิ้มของเขาทำเอาผมชะงักงันไปครู่นึงด้วยความอึ้ง

ก็นะรอยยิ้มของเขามันสวยงามเจิดจ้าและน่ารักเหลือเกินเป็นรอยยิ้มที่สวยที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาเลยแหละช่างน่ารักสวยงามและเจิดจ้าทำเอาผมชะงักนิ่งอยู่กับที่ไปหลายนาทีเลยแหละนะครับ

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก

ผมรู้สึกว่าผมได้ยินเสียงหัวใจของผมมันเต้นด้วยล่ะเต้นแรงมากจนผมกลัวว่าหัวใจของผมจะหลุดออกมานอกร่างเสียอีกแล้วผมก็กลัวว่าเขาจะได้ยินเสียงหัวใจผมๆที่กำลังเต้นแรงมากๆไปให้กับรอยยิ้มของเขา

ส่วนเขาก็มองนาฬิกาข้อมือของตัวของเขาเองอยู่ครู่นึงก่อนจะรีบขอโทษขอโพยผมอีกครั้งและรีบวิ่งออกไปเลยทันทีดูเหมือนว่าเขาจะเป็นรุ่นน้องผมนะสังเกตจากเสื้อนักเรียนเอาน่ะและที่รีบวิ่งไปนั่นก็คงจะไปให้ทันพิธีปฐมนิเทศสินะ

"แล้วเจอกันครับ"ผมยิ้มออกมาอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนเป็นรอยยิ้มที่น่ากลัวและน่าสยดสยองเป็นที่สุดที่ชาตินี้ผมคงไม่คิดจะยิ้มแบบนี้แน่ๆออกมา

ผมวิ่งเหยาะๆตามเขามาในที่สุดผมก็เดินมาถึงโรงเรียนacademy high schoolสักทีผมเดินไปเช็คที่บอร์ดประกาศเราชื่อนักเรียนที่แยกชั้นปีแยกห้องกันผมอยู่ปี 2 ห้อง A โอซานะอยู่ปี 1 ห้อง A และผมก็เดินขึ้นห้องเรียนไป

"ทาโร่เป็นไงบ้าง..เราได้อยู่ห้องเดียวกันอีกแล้วนะ"เพื่อนของผม บูโด มาซึตะ เขามาทักทายผมอย่างร่าเริงตามแบบฉบับเจ้าตัวส่วนผมก็ได้แต่พยักหน้าขึ้นลงปล่อยให้คนข้างหน้าพล่ามไปเรื่อย

ส่วนผมนะหรอไม่สนใจที่จะฟังคนตรงหน้าพูดด้วยซ้ำเพราะว่าใจของผมนั้นกำลังเหม่อลอยคิดถึงคนที่เจอเมื่อเช้านี้อยู่คนที่มีรอยยิ้มที่แสนจะน่ารักบริสุทธิ์สวยงามและเจิดจ้าขนาดนั้นอยากพบอีกจังเลยนะ

'น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก'ในหัวสมองของผมคิดคำอื่นไม่ได้อีกแล้วอยากเจออีกจังอยากให้เขายิ้มให้ผมอีกจังรอยยิ้มที่เหมือนหยุดเวลาได้แบบนั้นรอยยิ้มที่เหมือนจะหยุดหัวใจผมได้แบบนั้น

ถ้าอยู่ใต้ร่างผมมันจะน่ารักขนาดไหนกันนะนายหนีผมไม่พ้นหรอกมาทำให้ผมหลงขนาดนี้ยังไงก็หนีผมพ้นหรอกรู้มััยผมเริ่มที่จะหลงใหลลุ่มหลงนายแล้วนะถ้านายยิ้มให้คนอื่นล่ะก็ผมจะควักลูกตาของพวกที่มันเห็นรอยยิ้มของนายออกมาให้หมดนายเป็นของผมคนเดียวเขาเป็นของผม

"อ..เฮ้..ไม่ชอบให้พูดถึงโอซานะก็ไม่บอก..ไม่เห็นต้องทำหน้าอย่างกับฆาตกรเลยนี้"ในขณะที่คิดก็ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำสีหน้าแบบไหนอยู่กันแน่จนบูโดที่เห็นผมทำสีหน้าแบบนั้นก็หน้าซีดขึ้นมาแล้วทักผมขึ้นมา

ผมที่เห็นแบบนั้นก็รีบปรับสีหน้าของตัวเองให้กลับมาเรียบนิ่งเหมือนอย่างเคยบูโดทำสีหน้าโล่งใจก่อนจะหันมาถามว่าเป็นอะไรแน่นอนว่าผมส่ายหน้าปฏิเสธไปบอกไปว่าไม่เป็นอะไรไม่มีอะไรแค่นั้น

...****************...

...ยามาดะ​ ทาโร่...

นิสัย:ใจดี​ อ่อนโยน​ แสนดี​ ชอบช่วยเหลือผู้อื่น​ ชอบอ่านหนังสือ​ตรงน้ำพุกลางสวน​ สดใส​ร่าเริง​ มีความเป็นผู้นำ​ จืดจาง​ ยันเดเระมากๆ เงียบๆ เงียบขรึม เคร่งขรึม​ เรียบร้อย

ชอบ:อายาโตะ​ ไอชิ​ แอบมอง​ สต็อกเกอร์​ ถ่ายรูป​ ฆ่าคน​ อ่านหนังสืิอ​ ที่สงบๆ

เกลียด:ผู้ชายและผู้หญิงที่เข้าใกล้้อายาโตะ​ ไอชิของเขา​ คนเสียงดัง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***