ผู้ดูแลบ้านคนใหม่ 2/1

คาร์ไลล์เข้ามาทำงานที่บริษัทดีทีโลจิสติกส์ได้เกือบสามปีแล้ว

หลังจากที่เขาเรียนจบปริญญาตรีสาขาการบริหารธุรกิจเมื่อตอนอายุเพียงสิบเก้าปี อัลฟ่าหนุ่มก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในบ้านตระกูลแบล็ก เขาไม่ยอมเข้าไปทำงานที่บริษัทของตระกูล ทั้งที่เรียนจบมาด้วยผลการเรียนดีเลิศ ยิ่งไม่คิดจะเข้ามาเหยียบที่บริษัทนี้ ถ้าผู้เป็นปู่ไม่ขอร้องให้ลองเข้ามาช่วยงาน

ดเวย์น เคลย์ตัน เกลี้ยกล่อมให้เขาเข้ามาทำงานที่บริษัทขนส่งแห่งนี้ตอนที่คาร์ไลล์อายุยี่สิบปี เหตุผลของดเวย์นก็คือ หุ้นทั้งหมดที่อีกฝ่ายมีจะยกให้เป็นของเขาครึ่งหนึ่ง จึงอยากให้เขามาเรียนรู้การบริหารไว้บ้างเพื่ออนาคต ทั้งยังบอกว่าเขาคงจะไม่ได้รับสืบทอดบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่ของตระกูลแบล็ก เนื่องจากคุณตาของเขายังมีลูกชายแท้ ๆ วัยไล่เลี่ยกับคาร์ไลล์อยู่อีกคนซึ่งก็คือ อลัน แบล็ก ที่ตอนนั้นกำลังเตรียมตัวรับช่วงต่อ

คาร์ไลล์ไม่แก้ไขความเข้าใจผิดเรื่องที่ใครจะมองว่า เขาเอาแต่นั่งกินนอนกินใช้ชีวิตสุขสบายไปวัน ๆ โดยไม่ทำงานทำการอะไร เพราะความมั่งคั่งของตระกูลแบล็กที่กลับมาผงาดอย่างยิ่งใหญ่จนถึงขนาดที่ว่า แม้เขาจะเอาแต่เที่ยวเล่นผลาญเงินไปวัน ๆ ก็ยังมีเหลือกินเหลือใช้ไปอีกหลายชาติ มีเพียงแค่คนในครอบครัวและผู้เกี่ยวข้องคนสำคัญเท่านั้นที่รู้ว่าช่วงที่เก็บตัวอยู่ในบ้านตระกูลแบล็กชายหนุ่มไม่ได้อยู่เฉย ๆ

แม้ความจริงจะไม่ได้อยากมาข้องเกี่ยวกับคนตระกูลเคลย์ตันอีก แต่ในเมื่อผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นปู่อุตส่าห์ลงทุนยอมบากหน้ามาขอร้องด้วยตัวเองทั้งที่ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันมาเกือบยี่สิบปี ถ้าเขาไม่รู้ว่าภายใต้เหตุผลที่อีกฝ่ายแสดงความเป็นห่วงเป็นใยและหวังดีนั้นมีอะไรแอบแฝงอยู่ก็โง่งมเต็มที

แต่เพราะชายหนุ่มยังอยากเห็นใครหลาย ๆ คนเต้นผางในเรื่องที่ ดเวย์น เคลย์ตัน บอกว่าจะยกหุ้นให้กับเขาครึ่งหนึ่ง คาร์ไลล์จึงยอมเหยียบเท้าเข้าบริษัทดีทีโลจิสติกส์อย่างเสียไม่ได้ ทั้งที่ไม่ได้อยากได้มันเลยสักนิดก็ตาม

อัลฟ่าหนุ่มเข้ามาในบริษัทวันแรกในฐานะผู้จัดการฝ่ายการตลาดที่พึ่งว่างลงด้วยวัยเพียงยี่สิบปี เพราะผู้จัดการคนเก่าลาออกไปทำงานกับบริษัทอื่นที่มั่นคงและดูมีอนาคตมากกว่าบริษัทที่ใกล้ล้มละลายเพราะการบริหารที่ล้มเหลวเช่นนี้

แม้ว่าคาร์ไลล์จะถูกพวกคนเก่าและคนแก่บางคนที่คิดว่าตัวเองควรจะได้ตำแหน่งนี้มากกว่าเขาคัดค้านด้วยเหตุผลที่ว่ามาถึงตำแหน่งนี้เพียงเพราะเป็นหลานนอกสกุลของประธานใหญ่ แต่เวลาผ่านไปเพียงแค่สามเดือน คาร์ไลล์ก็ใช้ความสามารถของตัวเองตบหน้าทุกคนที่เคยคัดค้าน อัลฟ่าหนุ่มตระกูลแบล็กพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นแล้วว่าเขาคู่ควร

บริษัทที่ใกล้ตายค่อย ๆ ฟื้นตัวอย่างต่อเนื่อง คนแก่ ๆ พวกนั้นจึงไม่มีใครกล้าสอดปากอีก เพราะพวกเขาก็ไม่มั่นใจเหมือนกันว่าตัวเองจะทำได้ดีเท่าเด็กหนุ่มคนนี้หรือไม่ ที่อยากได้ตำแหน่งตอนนั้นก็ใช่ว่าจะมีความสามารถมากมายอะไร เพียงแค่หวังกอบโกยให้ได้มากที่สุดในวินาทีสุดท้ายก็เท่านั้น

อัลฟ่าหนุ่มตระกูลแบล็กรับตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายการตลาดได้เพียงปีเดียว บริษัทที่ทำท่าจะว่าล้มมิล้มแหล่ก็กลับมาผงาดในวงการธุรกิจขนส่งอีกครั้งจนชื่อเสียงของคาร์ไลล์ แบล็ก ดังไปทั่วโลกและเป็นที่จับตามองของกลุ่มชนชั้นสูง

จนเมื่อปลายปีที่แล้วดเวย์น เคลย์ตัน ก็ประกาศว่าจะเกษียณตัวเอง และให้ดีแลน เคลย์ตัน ลูกชายคนเดียวขึ้นมารับตำแหน่งประธานบริษัท โดยมีเงื่อนไขเดียวที่ลูกชายของเขาจะรับสืบทอดบริษัทได้ก็คือต้องยกให้คาร์ไลล์ขยับขึ้นมารั้งตำแหน่งรองประธานเพียงเท่านั้น ช่างเป็นคนใจกว้างเสียเหลือเกิน แต่ทว่าเจ้าตัวก็ยังไม่ยอมโอนหุ้นที่เคยรับปากว่าจะให้เขาแม้เวลาจะผ่านมาเกือบสามปีแล้วก็ตาม

เรื่องนี้ถูกคัดค้านจากดีแลน ผู้ชายที่ได้ชื่อว่า ‘เคย’ เป็นพ่อของเขา ด้วยเหตุผลที่ว่าคาร์ไลล์ไม่ได้ใช้นามสกุลเคลย์ตัน

แต่คำคัดค้านเขาในเรื่องการรับตำแหน่งรองประธานของดีแลนไม่เป็นผล เพราะดเวย์น เคลย์ตัน บอกว่าด้วยผลงานที่โดดเด่นของเขา และแม้จะไม่ได้ใช้นามสกุลเคลย์ตันแต่สายเลือดอีกครึ่งหนึ่งในตัวเขาก็ใช่ ราวกับจะย้ำถึงความสัมพันธ์ที่ต่อให้คาร์ไลล์อยากเปลี่ยนแปลงแค่ไหนก็ทำไม่ได้ เพื่อให้เขาเห็นว่าอีกฝ่ายมีเมตตาต่อเขามากมายขนาดไหน

ดีแลนและมิเคลล่าจึงต้องยอมรับคำตัดสินอย่างไม่เต็มใจ แม้ว่าอยากเก็บตำแหน่งสำคัญในบริษัทไว้ให้กับลูกชายสุดที่รักของตัวเองที่กำลังจะเรียนจบในไม่ช้ามากเพียงใดก็ตาม เพราะไม่อย่างนั้นดเวย์นขู่ว่าจะยกตำแหน่งประธานบริษัทให้กับพี่น้องตระกูลเคลย์ตันคนอื่นของเจ้าตัว

ทั้งที่ดีแลน มิเคลล่า และดาร์เรนคงพากันอิจฉาจนตัวสั่น แต่ทำไมคาร์ไลล์จะไม่รู้ว่าเขาถูกแต่งตั้งขึ้นเป็นรองประธานเพราะอะไร

คนภายนอกอาจจะมองว่าดเวย์นใจกว้างและมีเมตตา กระทั่งหลานชายนอกตระกูลที่ตัดขาดไม่ได้เกี่ยวข้องกันมานานแล้วก็ยังยกตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงให้เพราะเห็นถึงความสามารถของเขา

แต่ความจริงแล้วจิ้งจอกเฒ่านั่นยกคาร์ไลล์ขึ้นมาเพราะเบื้องหลังของเขาที่มีตระกูลแบล็กต่างหาก เพราะหากอีกฝ่ายจริงใจต่อเขาจริง ๆ หุ้นที่บอกว่าจะยกให้ครึ่งหนึ่งคงไม่ยืดเยื้อมาจนเกือบสามปีก็ยังไม่ยอมให้สักที จากหุ้นที่แทบไม่มีค่าอะไรจนถึงตอนนี้ราคาสูงลิบ หากคนเห็นแก่ตัวแบบนั้นกล้ายกให้เขาก็คงเลอะเลือนเต็มทีแล้ว

หลังจากขึ้นตำแหน่งรองประธานแล้ว คาร์ไลล์ยิ่งเนื้อหอมมากกว่าเดิม นอกจากเขามีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลาสง่างามเป็นเลิศแล้ว อัลฟ่าหนุ่มยังมีความรู้ความสามารถที่เรียกได้ว่าอัจฉริยะ เขาขึ้นรับตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงด้วยวัยเพียงแค่ยี่สิบสองปี และนามสกุลเบื้องหลังของอัลฟ่าหนุ่มยังเป็นแรงดึงดูดชั้นดีให้หลาย ๆ ตระกูลอยากสนิทสนมเกี่ยวดอง

นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาไม่ค่อยชอบออกงานสังคมสักเท่าไหร่นัก และรับนัดพบลูกค้าสำคัญเท่าที่จำเป็น เพราะเบื่อหน่ายที่คนเหล่านั้นมักจะมีลูกหลานหน้าตางดงามไม่ว่าจะเพศรองใดติดสอยห้อยตามมาด้วยเสมอ และยิ่งหากบางคนเป็นโอเมก้าก็ยิ่งไม่รู้จักรักษามารยาททางสังคมของพวกมีฟีโรโมน ปล่อยฟีโรโมนเรียกคู่ล่อลวงเขาอยู่แทบจะตลอดเวลา ไม่รู้หรือไงว่ามันเหม็นจนชวนให้คลื่นไส้สะอิดสะเอียน

วันนี้เป็นวันประชุมผู้บริหารประจำเดือน แม้จะไม่อยากเห็นหน้าใครบางคนขนาดไหน แต่ด้วยตำแหน่งรองประธานบริษัท คาร์ไลล์ก็จำเป็นต้องเข้าประชุมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

และก็เป็นอย่างที่เขาคาดไว้ วันนี้นอกจากมีการประชุมสรุปปัญหาต่าง ๆ รวมไปถึงยอดของรายได้กำไรขาดทุนต่อเดือนของบริษัท และแผนการดำเนินงานในเดือนต่อไปแล้ว ยังมีการแนะนำพนักงานใหม่ผู้สูงส่งอีกด้วย

พนักงานใหม่คนนั้นก็ไม่ใช่ใครเลยนอกจาก ดาร์เรน เคลย์ตัน ลูกชายอัลฟ่าหัวแก้วหัวแหวนของดีแลนและมิเคลล่า เคลย์ตัน นั่นเอง

ดาร์เรน อายุยี่สิบสองปี พึ่งเรียนจบสาขาบริหารธุรกิจจากหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศนี้ ถ้าจะว่ากันตามจริงอีกฝ่ายก็เป็นรุ่นน้องเขานั่นแหละนะ

ในวันที่ดาร์เรนเข้าเรียนชั้นปีที่หนึ่ง คาร์ไลล์ก็เรียนจบชั้นปีที่สี่พอดี ทั้งที่เขาและอีกฝ่ายอายุห่างกันเพียงแค่ไม่ถึงปีด้วยซ้ำ นี่คือเหตุผลหนึ่งที่น้องชายต่างแม่พยายามแข่งขันเพื่อเอาชนะเขาในทุกเรื่อง เพราะไม่อยากถูกเอาไปเปรียบเทียบกับคาร์ไลล์แล้วเป็นฝ่ายพ่ายแพ้

ลำพังแค่ตัวเองเป็นลูกชู้ก็คงจะอับอายขายหน้าแย่แล้ว ถึงชู้ที่ว่านั่นจะปีนป่ายเหยียบแม่เขาลงไปจนได้กอดทะเบียนสมรสของดีแลน เคลย์ตัน ไปแล้วก็ตาม

คนมาทีหลังลักกินขโมยกินต้องหน้าด้านไร้ยางอายแค่ไหนกันถึงยังยืนเชิดหน้าออกงานสังคมได้อย่างไม่รู้สึกรู้สา แถมยังดูจะภาคภูมิใจด้วยซ้ำที่แย่งสามีของคนอื่นมาได้ ครอบครัวฮันเตอร์ก็ช่างสนับสนุนให้ลูกสาวเป็นชู้กับสามีชาวบ้าน

แต่เรื่องนี้จะโทษผู้หญิงฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ เพราะฝ่ายชายมักมากไม่รู้จักพอและยังให้ท้ายเชิดชูชู้รัก ดังนั้นเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาได้ก็ไม่แปลกแล้ว

แค่จะเรียนให้จบปริญญาตรีภายในสองปีเหมือนกับเขายังทำไม่ได้ และที่สำคัญนอกจากคนในตระกูลแบล็กและผู้เกี่ยวข้องบางคนในมหาวิทยาลัย ไม่มีใครรู้ว่าหลานชายตระกูลแบล็กเรียนจบด้วยปริญญาสองสาขาในเวลาเดียวกัน คาร์ไลล์จึงไม่คิดที่จะลดตัวลงไปแข่งขันกับอีกฝ่ายสักนิด เพราะดาร์เรนไม่คู่ควรที่จะเป็นคู่แข่งของเขาเลยแม้แต่น้อย

จะมีเรื่องที่อีกฝ่ายชนะเขาก็เพียงเรื่องเดียวเท่านั้นคือความรักที่ดีแลน เคลย์ตัน มอบให้ ซึ่งเขาไม่เคยได้รับ แต่คาร์ไลล์ไม่ได้รู้สึกเสียใจ เพราะเขามีอเลชา เควิน และอลัน ที่รักและหวังดีกับเขาอย่างสุดหัวใจ แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว ความรักจากคนที่ไม่ซื่อสัตย์ต่อเขาและแม่ ชายหนุ่มไม่ต้องการ

“ดาร์เรนจะเข้ามารับตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายการตลาด” สิ้นคำแนะนำของประธานบริษัท ผู้จัดการฝ่ายการตลาดคนปัจจุบันก็อดขมวดคิ้วเล็กน้อยไม่ได้ เด็กพึ่งเรียนจบใหม่ก็จะเข้ามาตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการเลยหรือ ต่อให้เป็นลูกชายท่านประธานก็เถอะนะ

“มีปัญหาอะไรหรือเปล่าคุณวิลสัน” เสียงของดีแลนดังขึ้นเมื่อเห็นท่าทางไม่ค่อยยินดีนักของผู้จัดการฝ่ายการตลาดของบริษัทดีทีโลจิสติกส์คนปัจจุบัน

“ตามที่ผมแจ้งไปว่าอยากได้ผู้ช่วยที่มีประสบการณ์อย่างน้อยสักสองปี ก็เลยไม่คิดว่าคุณจะให้คุณดาร์เรนมารับตำแหน่งนี้น่ะครับ” วิลสันกล่าวไปตามตรง

“ผมว่าก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนี่ครับ ก่อนหน้าที่คุณวิลสันจะเข้ามาดำรงตำแหน่งนี้ ผู้จัดการฝ่ายการตลาดคนเก่าก็เข้ามาในบริษัทในฐานะเด็กใหม่ไร้ประสบการณ์เหมือนกัน” ดาร์เรนพูดพลางเหลือบสายตาไปมองพี่ชายต่างสายเลือดที่เขาไม่เคยคิดจะนับญาติและรังเกียจชิงชังเสียยิ่งกว่าสิ่งใด

“ต่างกันก็ตรงที่ฉันเข้ามาในฐานะผู้จัดการ ไม่ใช่ผู้ช่วยผู้จัดการ และฉันก็ทำหน้าที่ได้ดีเสียด้วย ไม่อย่างนั้นคงไม่เหลือบริษัทที่จะล้มไม่ล้มแหล่ในวันนั้นไว้ให้นายเดินเข้ามาเชิดหน้าชูคอในวันนี้” คาร์ไลล์ตอบโต้ด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำเย็นชาและวาจาเชือดเฉือนอย่างไม่รักษาน้ำใจ

ในเหตุผลข้อนี้ก็ไม่มีใครโต้แย้งได้แม้กระทั่งดีแลน เพราะทุกอย่างที่คาร์ไลล์พูดคือความจริง

บุตรชายคนโตที่ตอนนี้กลับกลายเป็นคนอื่นไปแล้วทำในเรื่องที่แม้แต่พ่อของเขาหรือตัวเขาเองก็ไม่สามารถทำได้ แต่ยังไงเขายังต้องออกหน้าปกป้องลูกชายที่ตัวเองรัก เพราะไม่อยากให้ดาร์เรนรู้สึกเสียหน้ามากไปกว่านี้

“จะทะเลาะกันไปทำไมกับเรื่องแค่นี้ คาร์ไลล์ก็พูดดี ๆ กับน้องหน่อย”

“ถ้าอย่างนั้นก็บอกลูกชายสุดที่รักของคุณให้เก็บปากอยู่ในที่ของตัวเองดี ๆ อย่าปากยื่นปากยาวออกมาหาเรื่องกัดคนอื่นให้โดนฟาดกลับจนหน้าหงาย และเรื่องสำคัญอีกอย่างที่อยากให้คุณจดจำให้ขึ้นใจคือ ผมไม่มีทั้งน้องชายและพ่อ คุณเป็นใครถึงได้คิดว่าตัวเองมีสิทธิ์มาสั่งผมให้พูดอย่างไรกับใคร คนไหนควรจะพูดดีด้วยผมคิดเองได้ อีกอย่างเราไม่ได้สนิทชิดเชื้อจนสามารถเรียกชื่อกันได้ กรุณาเรียกผมว่าแบล็ก” คนเดียวที่คาร์ไลล์คิดจะไว้หน้าอยู่สักเล็กน้อยยามอยู่ต่อหน้าคนอื่นก็คือดเวย์น เคลย์ตัน ในเมื่อคนผู้นั้นไม่ได้นั่งอยู่ในห้องนี้ด้วย เขาก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจใครหน้าไหนทั้งสิ้น

จบคำพูดตัดญาติยาวเหยียดนั่น บรรยากาศในห้องก็ยิ่งอึมครึมมากขึ้นกว่าเดิมอีกหลายเท่า

คาร์ไลล์เอนหลังนั่งพิงพนักเก้าอี้ด้วยท่าทางผ่อนคลาย มือสองประสานบนตักด้วยมาดผู้นำสมกับที่เป็นอัลฟ่าเลือดบริสุทธิ์

หลังจากถูกคำพูดเหล่านั้นกระแทกหน้าเข้าไป ดาร์เรนได้แต่กำฝ่ามือแน่นด้วยความโมโห ในหัวทั้งสาปแช่งด่าทอและคิดวุ่นวายหาวิธีกำจัดอีกฝ่ายไปให้พ้นทาง

ส่วนดีแลนนั้นกลืนไม่เข้าคายไม่ออก แม้อีกฝ่ายจะขึ้นชื่อว่าเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา แต่คนที่ไม่เคยคิดจะรักถนอมดูแลเด็กคนนี้ตั้งแต่ยังอยู่ในท้องก็คือเขาเองไม่ใช่หรือ ลูกที่ตั้งแต่เกิดมาเขาอุ้มนับครั้งได้ด้วยนิ้วมือข้างเดียวยังเหลือ แต่ละครั้งก็อุ้มด้วยความจำเป็นทั้งนั้น ไม่มีครั้งไหนที่เต็มใจจะเข้าหา

จนตอนนี้คาร์ไลล์อายุยี่สิบสามปีเข้าไปแล้ว ตัดขาดจากตระกูลเคลย์ตันไปตั้งแต่ยังแบเบาะ ทั้งยังใช้นามสกุลของฝั่งแม่ตั้งแต่เกิด เขาที่ไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูตั้งแต่อีกฝ่ายเกิดมาจะไปอ้างสิทธิ์ในตัวชายหนุ่มได้อย่างไร จะไปชี้นิ้วสั่งอะไรอัลฟ่าเลือดบริสุทธิ์คนนี้ได้

ส่วนบอร์ดบริหารที่เหลือในห้องต่างก็ได้แต่รับชมความสนุกกันอยู่เงียบ ๆ อดคิดในใจไม่ได้ว่า หากในอดีตดีแลนยอมยื่นมือให้ความช่วยเหลือตระกูลแบล็กสักหน่อย ตอนนี้ตระกูลเคลย์ตันอาจจะได้รับผลตอบแทนเกื้อกูลผลักดันให้ยิ่งใหญ่และร่ำรวยจนติดอันดับต้น ๆ ของประเทศตามหลังตระกูลแบล็กแล้วก็เป็นได้ แต่ถึงจะไม่ติดอันดับก็ไม่มีทางตกต่ำจะล้มมิล้มแหล่อย่างเมื่อสามปีก่อนอย่างแน่นอน

และถ้าหากไม่มีคาร์ไลล์เข้ามาช่วย ตอนนี้พวกเขาทุกคนอาจจะไม่ได้ทำงานอยู่ที่แล้ว เพราะมันคงไม่เหลืออะไรแล้วนอกจากภาระหนี้สิน

นี่อะไร พอบ้านของฝั่งภรรยาประสบปัญหาทางธุรกิจ นอกจากดีแลนไม่คิดจะช่วยเหลือแล้วยังพาโอเมก้าตระกูลฮันเตอร์ที่แอบลักลอบเป็นชู้อยู่กินกันจนตั้งท้องลูกชายอายุไล่เลี่ยกับลูกเมียหลวงเข้าบ้านอย่างออกหน้าออกตา ทั้งรักทั้งหลงปรนเปรอเมียน้อยและลูกชู้จนละเลยผู้เป็นภรรยาที่ตบแต่งเข้าตระกูลมาอย่างถูกต้อง

วันที่สามีพาชู้เข้าบ้านและประกาศว่าจะรับเป็นภรรยารอง อเลชาก็ตัดสินใจเซ็นใบหย่าอย่างเด็ดเดี่ยว เลี้ยงดูทั้งลูกชายแบเบาะและน้องชายด้วยตัวเอง เพราะตอนนั้นแอนเดรียน่าแม่ของเธอพึ่งเสียชีวิตไปไม่นานเนื่องจากสุขภาพไม่สู้ดี ทั้งยังตั้งครรภ์อลันตอนอายุมากแล้ว ส่วนเควินพ่อของเธอต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำเพื่อพยุงบริษัทของตระกูลแบล็กที่กำลังย่ำแย่

ที่น่ารังเกียจก็คือหลังจากเซ็นใบหย่ากับภรรยาในช่วงเช้า ดีแลนก็จดทะเบียนสมรสกับชู้รักตระกูลฮันเตอร์ที่กำลังมีชื่อเสียงรุ่งโรจน์ในบ่ายวันเดียวกัน ไม่หลงเหลือความรักความอาวรณ์ให้อัลฟ่าสาวตระกูลแบล็กเลยสักนิด ซึ่งเรื่องนี้เป็นที่วิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวางในตอนนั้น ทว่าตระกูลเคลย์ตันและฮันเตอร์กลับไม่ได้รู้สึกละอายใจเลยแม้แต่น้อย ยังคงควงคู่ออกงานสังคมอย่างสง่าผ่าเผย

ในตอนนี้ตระกูลแบล็กกลับมาผงาดอีกครั้ง การที่ผู้นำตระกูลแบล็กไม่คิดกำจัดตระกูลเคลย์ตันทิ้งโทษฐานทอดทิ้งลูกสาวคนเดียวและหลานชายของเขา ไหนจะตระกูลฮันเตอร์ที่ปล่อยให้ลูกสาวเข้ามาทำให้ครอบครัวของอเลชาแตกแยกก็ถือว่ามีเมตตามากแล้ว เพราะถ้าเกิดจะทำขึ้นมาจริง ๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องยากเย็นเลยสักนิด

และถ้าตอนนี้ถามทุกคนว่าระหว่างคาร์ไลล์กับดาร์เรน ใครจะทำให้อนาคตของบริษัทดีทีโลจิสติกส์รุ่งโรจน์ได้มากกว่ากัน ร้อยทั้งร้อยตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่าคาร์ไลล์ แบล็ก อย่างแน่นอน

ไม่รู้ว่าดีแลนจะรู้สึกเสียดายที่ทิ้งขว้างผลผลิตอันดีเยี่ยมของตัวเองขึ้นมาบ้างไหม เพราะแม้กระทั่งเขาเองเมื่ออยู่ในบริษัทยังต้องเชื่อฟังคำพูดและข้อคิดเห็นจากสมองอันฉลาดปราดเปรื่องของคาร์ไลล์ แม้ว่าตัวเองจะเป็นประธานบริษัทก็ตาม

จะเพราะอะไรล่ะถ้าไม่ใช่ว่าหลานชายตระกูลแบล็กคนนี้เป็นอัลฟ่าเลือดบริสุทธิ์ที่มีสติปัญญาล้ำเลิศไม่เป็นรองใคร และเพราะความอัจฉริยะของเขานี่แหละที่ทำให้บริษัทดีทีโลจิสติกส์ยังคงอยู่จนถึงปัจจุบัน แถมยังมีทีท่าว่าจะเติบโตยิ่งใหญ่กว่าในอดีตเสียอีก

“คุณวิลสันสรุปมาเลยครับว่าตกลงหรือเปล่า” เมื่อเห็นว่าทุกคนในห้องเอาแต่เงียบกันหมด คาร์ไลล์ที่ดูเหมือนว่าจะเป็นคนที่สบาย ๆ ที่สุดในห้องประชุมจึงเป็นฝ่ายถามผู้จัดการฝ่ายการตลาดเสียงเรียบ เพราะเขาอยากให้ประชุมในครั้งนี้จบลงเต็มทีแล้ว

“ลองดูก็ได้ครับ เพราะยังไงก็ไม่มีใครทำงานเป็นมาตั้งแต่เกิด ถ้าไม่เริ่มต้นก็คงไม่มีประสบการณ์” น้ำเสียงที่ดังออกมาจากปากของวิลสันคล้ายว่าจะทดท้ออยู่นิด ๆ

“มีเรื่องอะไรอีกไหมครับ วันนี้ผมมีธุระต่อ คงอยู่เย็นมากไม่ได้” เมื่อวิลสันตอบรับผู้ร่วมงานคนใหม่แล้ว คาร์ไลล์ก็รีบถามอีกครั้งเพื่อสรุปจบ เพราะเขาไม่อยากจะหายใจร่วมกับพ่อลูกตระกูลเคลย์ตันในห้องนี้นานเกินไปนัก

เมื่อเห็นว่าทุกคนในห้องไม่มีอะไรจะเสนอแนะ และดีแลนก็ยังรู้สึกย่ำแย่กับสถานการณ์ก่อนหน้านี้อยู่บ้าง อัลฟ่าสูงวัยตระกูลเคลย์ตันจึงตัดสินใจกล่าวปิดประชุม และคนแรกที่ลุกเดินออกจากห้องก็คือคาร์ไลล์

“คุณลอร่าวันนี้ผมไม่มีอะไรสำคัญแล้วใช่ไหม” หลังจากกลับมาถึงห้องทำงานของตัวเอง คาร์ไลล์ก็ถามเลขานุการเบต้าสาวสวยที่นั่งอยู่หน้าห้อง

“ไม่มีค่ะคุณแบล็ก พรุ่งนี้มีนัดทานข้าวกับคุณดเวย์นตอนเที่ยงที่ร้าน...ค่ะ” คาร์ไลล์เพียงพยักหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงเข้าใจ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป

วันนี้คุณตานัดเขาไปทานข้าวเย็นที่บ้านเพื่อคุยเรื่องคนทำความสะอาดบ้านคนเดิมที่พึ่งลาพักไป เพราะเธอถึงวัยเกษียณแล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***