รักร้ายนายเพื่อนสนิท สับสน

ต้นกล้า

ใบกลับบ้านกัน

ใบไม้

แป๊บนึงนะมึง

ใบไม้

กูยังพิมพ์งานไม่เสร็จเลยอ่ะ

ตั้งแต่วันนั้นที่ผมใจเต้นแรงตอนอยู่กับต้น

ความรู้สึกของผมก็มีอะไรบางอย่างผิดปกติ

มันต่างไปจากเดิม

เพียงแต่ผมเลือกที่จะมองข้ามไปและใช้ชีวิตอย่างทุกวัน

แต่เหมือน...

ต้นกล้า

มาเดี๋ยวช่วย

ใบไม้

มึง!

ต้นกล้า

อยู่นิ่งๆซิ ขยับเมาส์ไม่ถนัด

แต่เหมือนมันจะไม่ได้ง่ายอย่างนั้น

ตึกตัก ตึกตัก

ผมนั่งตัวแข็งทื่อหน้าคอมพิวเตอร์ในห้องสมุด

คนที่อยู่ด้านหลังโน้มตัวลงมาจนแก้มเราสองคนแทบจะชิดกัน

มื้อหนาของเขาถ้าทำบนมือขวาของผม

ผมพยายามดึงมือออกให้เขาบังคับเม้าส์ได้เต็มที่

แต่ดูจากน้ำหนักมือที่กดลงมา เหมือนเขาจะไม่อยากให้ผมทำแบบนั้น

ความรู้สึกใบหน้าร้อนผ่าวและหัวใจที่เต้นรัวๆ บอกให้ผมนั่งนิ่งๆตัวแข็งทื่อต่อไป

ต้นกล้า

โทษทีนะ

ต้นกล้า

อึดอัดนิดนึง

ต้นกล้า

แต่เดี๋ยวก็เสร็จแล้วล่ะ

ใบไม้

อืม

ห้องสมุดยามเย็นที่ไม่ค่อยมีใครผ่านไปผ่านมาหรือใช้บริการ

พระอาทิตย์สีส้มที่กำลังจะลับขอบฟ้าส่องแสงสลัว

ฝ่ามือและคนที่คุ้นเคย

ไม่รู้ว่าหมอทุกคนที่เรียนแพทย์เก่งคณิตกันหรือเปล่า

แต่สำหรับต้นกล้า

เขาค่อนข้างเก่งมากในทุกเรื่อง

ต้นกล้า

เสร็จแล้ว

ใบไม้

ขอบใจ

ใบไม้

อะ

ใบไม้

เพราะเขาดึงมือออกผมก็รีบลุกขึ้นยืน

ก็เลยแอบหน้ามืดเซล้มไปข้างๆอย่างห้ามไม่อยู่

หมับ!

ต้นกล้า

ระวังหน่อย

ใบไม้

...

ต้นกล้าประคองกอดผม มือซ้ายจับไหล่ มือขวารวบเอว

ไม่รู้ทำไมผมถึงรู้สึกว่า

ทุกจุดที่มือของเขาไปสัมผัสโดน เหมือนกับกำลังจะโดนความร้อนของเขาเผาไหม้

นี่ทักใครมาเห็นภาพนี้เข้า

หน้าแดงๆของผมก็คงจะฟ้องไปหมดแล้ว ว่าคิดอะไรอยู่

แต่ก็ยังดีที่ต้นกล้าไม่ค่อยสนใจเรื่องแบบนี้ อย่างมากเขาก็คงแค่คิดว่าผมหน้ามืด

หรือไม่สบาย

คงไม่คิดหรอกว่าผม...

ต้นกล้า

เป็นอะไร

ต้นกล้า

เขินหรอ

เปรี้ยง!

เหมือนผมโดนสายฟ้าฟาดตอนกลางวันแสกๆ

ใบไม้

ระ...รู้ได้ไง

ต้นกล้า

หึๆ

ผมพยายามขืนตัวออกจากการรัดกุมของเขา

แต่ไม่รู้ว่าเพื่อนผมคนนี้มันกลายร่างไปเป็นปลาหมึกตั้งแต่ตอนไหน

มือจะติดหนึบรัดแน่นไปไหนเนี่ย

ใบไม้

ปล่อยได้แล้ว

ต้นกล้า

ฟู่~

ตึกตักตึกตักตึกตัก

ลมร้อนๆออกจากปากของคนด้านหลังที่ตัวสูงกว่าผมเกือบ 10 ซม ไม่บอกก็รู้ว่าจงใจโน้มตัวลงมาเป่าเข้าที่หลังใบหู

ผมสะดุ้งอยู่รีบกระโดดดึ๋งๆออกห่าง

แต่ก็นั่นแหละครับออกได้ที่ไหน

ใบไม้

ปล่อย

ใบไม้

อื้อ

ต้นกล้า

ฮ่าๆๆ

เอ๊ะเหมือนผมได้ยินเสียงหัวเราะ

ผมเกี้ยวหน้าหันไปมอง

ต้นกล้า อมยิ้มอยู่!

ใบไม้

มึง...

ไม่อยากจะเชื่อเลย

ที่ผ่านมาผมมองว่าเขาค่อนข้างจะไร้อารมณ์ ถึงขนาดคิดว่าชาตินี้ก็คงไม่มีทางเห็นรอยยิ้มของเขา

อันนี้นอกจากจะเห็นรอยยิ้มแล้ว

อยากได้ยินเสียงหัวเราะของเขาอีก

ดูใบหน้านั่นสิ แค่เขายิ้มออกมาก็ดูอ่อนโยนเหมือนผมที่กำลังนั่งดูเจ้านายส่งรอยยิ้มให้สัตว์เลี้ยงตัวหนึ่ง

ที่ผ่านมาไม่สิต้องต่อจากปัจจุบัน

อะไรทำให้เขายิ้มได้กันนะ

ทั้งที่คุณน้าแม่ของต้นกล้าก็ออกจะน่ารัก ไม่รู้ต้นกล้ามีปมอะไรหรือเปล่า เขาถึงไม่ชอบแสดงออก

แต่ต่อไปนี้ผมอยากจะให้เขายิ้มเยอะๆจังเลย

ตึกตักตึกตักตึกตัก

ใบไม้

หล่อจัง

ต้นกล้า

ว่าไงนะ

หา?

ใบไม้

นี่

ต้นกล้า

ฮึม

ใบไม้

ถ้ามึงกอดกูแล้ว...

ใบไม้

มึงยิ้มได้

ใบไม้

กูก็อยากให้มึงกอดกูบ่อยๆนะ

ต้นกล้า

...

ต้นกล้า

ใบ

ต้นกล้า

คือว่า

ใบไม้

...

อาทิ

อ้าว ต้น!

เสียงหวานๆดังมาจากข้างหลังของเราสองคน

อาทิ สาวที่ผมแอบชอบกำลังถือหนังสือ 2-3 เล่มที่เพิ่งยืมมามองมาที่ต้นกล้าที่ยังคงจับผมไม่ปล่อย

แล้วถ้าผมอ่านสายตานี้ไม่ผิด

อาทิกำลังบอกให้ผม...ถอยให้ห่างจากต้นกล้าซะ

หรือว่า...

อาทิจะชอบต้นกล้า!

.......

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ