ไม่แสร้งโง่แล้วรึ

นางพยามไม่อ่อนตามอารมณ์ของเขาพยามพลักเขาออกแต่ผลก็คือบุรุษมีเลี้ยวแรงมากกว่าสตรีถึงนางฝึกยุทย์จนถึงระดับสูงสุดและที่สุดแล้วก็ตามนางก็แพ้เขาอยู่ดี

" อ่า...นี้ท่าน...มีสติหน่อยสิ " หลิวชิวชิง พยามเรียกสติของเขา

" อื้อ...ไม่ไหวแล้ว " กวงเฉิน เขาดึงทึ้งเสื้อผ้าของนางและตัวเองขาดวิ้นว่อนเลือเพียงผ้าพันอกละเสื้อเอี้ยมกางเกงชั้นในตัวเล็กจิ๋วเป็นปราการสุดท้ายในการป้งกันของนางเขาทำการฉีกมันออกมาจนเลือร่างเปลื่อยปล่าวผิวกายเนียนขาวสะอาดเขาไล่จูบไปส่วนต่างๆตามร่างกายตอนนี้เขาขาดสติเต็มที่แล้วเขาปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ

" อื้อ... " หลิวชิวชิง ร่างกายมันไม่ไปกับความคิดนางพยายามที่จะหยุดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้แต่ก็ไม่สำเร็จนางได้แต่หงุดหงิดใจที่ทำอะไรไม่ได้เลย

จนถึงเช้าวันใหม่มาเยือนร่างใหญ่กอดประคองร่างเล็กเอาไว้แนบกายแบบเนื้อแนบเนื้อร่างใหญ่ค่อยปัดผมที่ยุ่งเหยิงออกจากใบหน้าอันงดงามของคนร่างเล็กกว่าตนเล็กน้อยคนร่างเล็กก็เอามือมาปัดมือที่กำลังกวนการหลับนอนของตน

" อื้ออื้อ เจ้าเหมียวอย่ากวนข้าจะนอน " หลิวชิงชิง นางคิดว่าเจ้าแมวดำที่นางเลี้ยงเอาไว้มากวนการนอนของนาง

" หื้ม เจ้าล่ะซิแมวป่าตัวน้อยของข้าตื่นได้แล้วจะเที่ยงบ่ายแล้วนะจะขี้เซาไปถึงไหน " กวงเฉิน ปลุกนางเขากกนางทั้งคืนร่ายน้อยก็ไม่มีวี่แววว่าจะลืมตาขึ้นมา

" อย่ายุ่งกับข้านะเจ้าเหมียว อื้อ " หลิวชิงชิง นางตื่นแล้วแต่แสร้งทำเป็นขี้เซาเพราะจำเหตุการณ์เมื่อคืนได้สนิทตาไม่อาจลืมเลือนไปได้

" หืม ถ้าเจ้ายังไม่ลุกขึ้นข้าจะจับเจ้ากินตับอีกรอบนะหนึ่งสอง " กวงเฉิน กำลังจะก้มลงหอมแก้มและกระทำเช่นที่ตนพูดเอาไว้

" อ้าข้าตื่นแล้วท่านอย่าวู่วามเด็ดขาดเลยนะข้าจะไปตรวจงานแล้วท่านลุกขึ้นก่อนเถอะนะข้าจะได้ออกไปโดยไม่ข้ามร่างของท่านอย่างไรหล่ะแหะแหะ " หลิวชิงชิง ตาองค์ชายเจ้าเล่ห์อย่าคิดว่าข้าไม่รู้นะเจ้าไม่ได้โดนวางยาแต่เจ้ากินยาบ้านั่นต่างหากเล่ามีทั้งกลิ่นยาบ้านั่นลอยติดตัวเจ้ามาทำไมข้าจะไม่รู้

" อาชิงเจ้าจะให้ข้าลุกขึ้นก่อนจริงๆหรอ " กวงเฉิน ยิ้มตาหยีแผนการรวมรัดนางสำเร็จเป็นผลจะได้ไม่มีใครกล้ามายุ่งกับนางแย้วข้าวสารการเป็นข้าวสุกเรียบร้อยแล้วนางไม่สามารถหนีอุ้มมือมารอย่างเขาผู้นี้ไปได้อีกแล้ว

" อืมเชิญท่านลูกก่อนได้เลยข้าจะได้ลงจากเตียงได้สะดวกไง " หลิวชิงชิง ขืนข้าลุกก่อนเขาก็จะดึงร่างข้าเอาไว้พอดีนะซิแถมตอนนี้โป้กับทั้งคู่ขืนลุกก่อนติดกับเจ้าองค์จิ้งจอกในคาบองค์ชายผู้โง่ดมกันพอดีเสียความบริสุทธิ์ให้เขาไปแล้วก็ไม่ได้หมายความว่าข้าจะยอมเขาทุกข้อเสียเมื่อไหร่

" อาชิงได้ตามที่เจ้าขอ " กวงเฉิน เขาลุกขึ้นมาค่อมทับร่างหญิงสาวทันที

" เดี๋ยวๆ ไม่เหมือนที่พูดไว้นี้หว่าท่านจะลุกขึ้นมาคร่อมร่างข้าอย่างนี้ไม่ได้นะข้าจะลุกไปทำงานแล้วไม่มีเวลามาเล่นกับท่านแล้วปล่อยข้าไปเถอะ " หลิวชิงชิง ได้แต่อ้อนวอนขอให้เขาปล่อยตัวนางไปไม่อยากเล่นเกมส์พลิกผ้าห่มอีกแล้วแถมไอ้เจ้ามังกรนั้นของเขาโดนมาทั้งคืนนางรู้ฤทธิ์ของมันดีเลยเชียวตอนนี้มันผงาดขึ้นมาทักทายนางอีกแล้ว

" อาชิงพักวันหนึ่งไม่ได้หรือ " กวงเฉิน ไม่ว่าป่าวเขาเอามังกรถูไถขาของนางไปมาแถมยังเอาหน้ามาถูกับหน้าอกของนางที่มีขนาดพอดีมือไม่เล็กไม่ใหญ่เพื่ออ้อนน้อยจากนาง

" หึ่ ไม่ได้อ่ะวันนี้มีภารกิจสำคัญมากข้าพึ่งนึกได้ว่าข้าต้องลงไปจัดการด้วยตัวเองนะท่านปล่อยข้าไปเถอะเดี๋ยวข้าทำงานสาย " หลิงชิงชิง เอาเรื่องงานขึ้นมาอ้างทันทีเพื่อตนจะได้รอดพ้นจากความบ้ากามราคะของบุรุษตรงหน้า

" ไม่สนหล่ะเจ้าเมินสามีอย่างข้าวันนี้ต้องลงโทษ " กวงเฉิง จับกดร่างน้อยอีกครั้ง

" ม่ายน้านนนน " เสียงร้องลั่นหอผู้คนต่างก็พากันอุดหูบ้างก็ไม่สนใจสิ่งมีเกิดขึ้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***