บทที่ 5 ลางมรณา

"นี้มันห้องลับนิ"

"ใช่เมย์เเม่ไม่ได้บอกพวกเราเลยว่ามันมี"

"เดื่ยวนะเหมือนมันเป็นคุกนะ" เมย์มองรอบๆ

"ทุกคนหยุด จำได้ไหมที่เราเคยบอกไว้อ่ะ ไม่ว่าจะทำไรห้ามให้ไฟดับเด็ดขาดโดยเฉพาะที่ไม่สมควรจะอยู่เพราะมันอาจจะเป็นอันตรายมา"

"เดื่ยวนะทำไมไฟมันค่อยกระพิบเเล้วรีบออกเถอะ"

"อืมก่อนที่อันตรายจะมา"

"คงไม่น่ามีศพเเล้วล่ะ"

"ไม่ต้องหาเเล้วล่ะโม"

"ไปก่อนเถอะ ฉันเรื่มรู้สึกลางไม่ดีเเล้วอ่ะ"

"เชี้ย ประตูล็อค"

"ไฟเเม่งกระพริบเเล้วอะซิ"

"โอ้ เชิ้ยเเล้วไง"

"บอสค่ะ"

"เธอมาช่วยได้ทันพอดีเลยนะมิลค์"

"อะไรหรอค่ะ ฉันหาพวกคุณอยู่"

"เปล่าๆ เเล้วว่าเเต่มีอะไรหรอ"

"เพื่อนบอสมาเเล้วค่ะ"

"โอเคเดื่ยวไปนะ"

"ค่อยยังชั่วหน่อย"

"หรอมันจะเป็นลางไรหรือเปล่า"

"ไม่หรอกมิน"

"อืมๆ"

"ทำไมฉันคิดว่าเป็นลางอ่ะ หรือใครบางคนในนี้จะต้องมีคนตาย"

"ไม่หรอกไม่น่าเป็นไปได้อ่ะ"

"ฉันเเค่คิดไปอย่างนั้นเเหละ"

"พรุ่งนี้ค่อยว่ากันล่ะกันไปกินข้าวกันก่อนดีกว่า"

"อืม"

จากนั้นเมย์ก็ได้ไปหาเพลง

"เธอเป็นไรหรือเปล่าทำหน้าเหมือนคนเจอผีนะ"

"เปล่าๆไม่มีอะไรหรอก"

"อืมๆ"

เช้าวันต่อมา

"วันนี้ภาสอยู่อีกเเล้วหรอ"

"ค่ะบอส"

"โอเคๆ ถ้างั้นเดื่ยวมาล่ะกันนะ...อัญป่ะ"

"เดื่ยวก่อนซิ"

"มีอะไรหรอริน"

"ฉันอยู่โรงเเรมมาหลายวัน ยังไม่ได้ไปไหนเลย ไปเที่ยวด้วยได้ไหมล่ะ"

"อืม ได้ซิ"

"ถ้างั้นเเกจะไปไหนอ่ะ ออใช่ฉันไปกับวิ นะ"

"อืมๆ

"ฉันว่าจะไปคฤหาสน์ใหญ่นะ ก็คือคฤหาสน์ประจำตระกูลเราอ่ะ"

"อืมๆ"

"เเละก็น่าจะมาดูโครงการบริษัทอ่ะบ้านเดี่ยวเเละก็น่าจะไปเที่ยวนั้นเเหละ"

"ป่ะ"

"ณิไปคฤหาสน์ด่อนนะ"

"ค่ะ"

จากนั้นเเต่ละคนก็มาถึงคฤหาสน์

"ไม่ได้มาที่นี้นานเลย สิงห์ไม่เจอกันนานเลยนะ"

"ครับพอคุณเเยกย้ายก็ไม่ค่อยมาบ้านกันเลย"

"ป่ะเข้ากัน"

"ที่นี้ไม่มีใครอยู่นอกจากผู้ดูเเล เเละยามนานล่ะ ฉีรก็ไม่ได้เข้ามาเลย"

"เเล้วเเกมาที่นี้ อย่าลอกนะว่ามาหาไรอ่ะ"

"เเกจับทางได้ตลอดเลยนะตั้งเเต่มัธยมล่ะ"

"เเม่เเละพี่มายก็เคยใช้ห้องลับตรงนี้"

จากนั้นประตูลับก็เปิดออก

"ช่วยกันหา ไดอารี่ของไพร เเละก็บันทึกครอบครัวมา"

"นี้ไงเจอล่ะ"

"หยิบไว้เเละก็ป่ะ ไปดูบ้านกัน"

จากพวกเขาก็ได้ออกจากคฤหาสน์พัฒนกุล ก่อนที่จะขับรถไปโครงการบ้าน

"ที่นี้ใช่ไหมล่ะ"

"ใช่ๆ เพราะมินตอนนี้มาดูโครงการพอดี"

"อ้าว มามีไรหรอ"

"เเค่อยากจะดูโครงงานบ้านของเธออ่ะ"

"ได้ซิ ตามมาเลยเออก็ขอเเนะนำให้รู้จักคนนี้เขาคือฐิติวัฒน์ เป็นวิศวกร"

"สวัสดีครับคุณเมย์ใช่ไหมครับ"

"ใช่จ้า"

จากนั้นเมย์ก็เดินรอบๆ เเละมองรอบๆ

"บ้านสวยดีนะ เเต่พื้นที่ดูเเปลกๆ อ่ะเหมือนสัดส่วนบ้านไม่เท่ากัน"

"ออใช่มันคือบ้านเหมือนเเค่คนละไซด์อ่ะ"

"ออ"

"อืม เราไปล่ะเจอกันที่โรงเเรมนะ"

"อืม บาย"

"งั้นป่ะไปไหนต่อดีล่ะ"

"เเล้วเเต่เเกเลย"

"อ่ะงั้นไปห้างป่ะหละ"

"ได้ซิ"

จากนั้นมั้งหมดก็ได้ไปยังห้าง

"มา..มาถึงล่ะ"

"เดื่ยวนะพี่ใช่ห้างที่พี่จะมาติดต่อป่ะ"

"ใช่ๆ"

"เดื่ยวเดินไปหาเจ้าของก่อน..อ่ะนั้นไง"

"ไงก้อย"

"อ้าวไง ว่าเเต่เมื่อวานให้ผู้ช่วยมาติดต่อใช่ไหมล่ะ"

"ใช่ๆ ว่าเเต่เตรียมจะลงร้านให้ตอนไหนอ่ะ"

"น่าจะซักพักนะ เพราะผลิตภัณฑ์ Brandname เธอกับร้านน้องเธอคงต้องใช้เวลาสร้างอยู่นะ"

"อืมๆถ้าเสร็จเเล้วก็โทรมาได้นะ"

"จ้า ว่าเเต่มาทำไรหรอ"

"มาเดินเล่นอ่ะ"

"อืมๆ"

ในเวลาเดียวกันที่โรงพยาบาล

"คุณมายค่ะ รู้ยังว่าจะมีหมอมาใหม่อีกอ่ะ"

"หรอฉันยังไม่รู้เลยนะเเล้วใครอนุมัติอ่ะ"

"คุณธนาค่ะ"

"โอเคอิงค์"

"ธนาคุณจ้างหมอมาใหม่หรอ"

"ใช่ครับ ออเขาอยู่นั้นเเล้วไง"

"สวัสดีครับคุณเมธาชา คุณธนา ผม นพ.พิษณุ โมยาสิทธิ์ เป็นหมอผู้เชี่ยวชาญด้านนิติเวช"

"คุณเป็นหมอนิติเวชหนอ"

"ใช่ครับ"

"อืม โอเคล่ะ ธนานี้คือเเผนกนิติเวชตั้งเเต่เมื่อไหร"

"ไม่นานมากนะ"

"เป็นความคิดที่ดีมากเลย"

จากนั้นเมย์ก็ได้เดิยห้างเสร็จเเละกำลังจะกลับโรงเเรม

"เเปปนะเมย์นิดโทรมาอ่ะ"

"อืมๆ"

"ฮัลโหล มีไรหรือเปล่า"

"เธอหายไปหรอ หายไปเลย"

"คือฉันอยู่กับเพื่อนอ่ะ ที่ต่างจังหวัดอ่ะ"

"อืมๆ ถ้ากลับเเล้วโทนหาฉันด้วยนะ"

"อืมๆ"   รินวางสายไปเเละกลับโรงเเรม

"คุณภาสกลับกรุงเทพไปเเล้วหรอ

"ใช่ค่ะ"

"โอเคงั้นฉันอยู่ต่อไป"

...

"วิเดื่ยวฉันมานะ"

"โอเค"

จากนั้นรินเดินลงไปยังร้านกาเเฟ

"ไงคุณชัช"

"ไงครับคุณริน"

"คุณอายุเท่าไหรหรอนี้เเค่สงสัยนะ"

"ผมอายุ 25 ครับ เเล้วคุณล่ะครับ"

"ออ ฉันเพื่ง 23 เองคุณเป็นพี่ตั้งหลายปี"

"คุณเด็กก็ผมนี่เอง"

"ค่ะ ว่าเเต่คุณมีเเฟนยังค่ะ"

"ยังครับ เเละก็ไม่เคยมีด้วย"

"ออค่ะ"

"ที่ชัชหาไปคุยกับเพื่อนเมย์นี่เอง"

"อะไรหรอพี่ดา"

"เธอดูเพื่อนเธอซิ"

"ไม่เเปลกใจเลย"

"หึๆ"

จากนั้นก็มีเเขกคนนึงเดินมา

"คุณได้จองไว้ไหมค่ะ"

"จองครับชื่อชัยวัฒน์"

"ออ โอเคค่ะ ห้องคุณอยู่ชั้น 3 นะคะ"

"ครับ"

ในคืนนั้นเอง

"เดื่ยวนะ ทำไมมันรถตำรวจมาอีกเเล้วอ่ะ"

"บอสอยู่ไหมค่ะ บอส"

"มีอะไรหรอมิลค์"

"คือว่ามีตำรวจอยู่หน้าโรงเเรมอ่ะคะ"

"พี่มายงั้นเดื่ยวเราลงไปก่อนนะ"

"จ้าๆ"

"คุณตำรวจมีไรหรอค่ะ"

"ผมขอสอบสวนคุณเพราะมีคนตายอยู่"

"ห่ะ มีคนตาย?"

สถานีตำรวจ

"คุณเมย์เมื่อคืนคุยอยู่ไหน"

"ฉันก็อยู่โรงเเรมนี่เเหละค่ะ ว่าเเต่คุณเจอศพที่ไหนล่ะ"

"ในห้องพักของเขา..ว่าเเต่คุณมีคนที่สงสัยไหมล่ะ"

"ไม่มีนะคะ"

"การฆาตกรรมที่โรงเเรมนี้อีกเเเล้วหรอ"

"ใช่ครับ ท่านภาณุ"

"เราคงต้องลองไปพักดูเเล้วล่ะวุธ"

"คงงั้น"

ติดตามบทที่ 6 ได้ต่อพรุ่งนี้น้า ขอบคุณที่อ่านจนจบ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***