ตอนที่ 1 หอใน

หอพักในของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในยามค่ำคืนยังมีเสียงเพลงเปิดดังจยแผ่นดินแทบสั่นไหวมาจากห้องพักชั้นบนสุด ทุกคนต่างก็เอือมระอาเต็มทีแต่ก็ไท่มีใครกล้าฟ้องอาจารย์กันสีกคน เพราะหากใครมีเรื่องกับเจ้าของห้องนี้ล่ะก็ เขากัดไม่ปล่อยเป็นแน่

ซึ่งเจ้าของห้องที่หมายถึง เขาคือ ‘บลู’ หนุ่มนักศึกษาปีสองคณะวิศวโยธาเลือดร้อน ปากสุนัขนิสัยเสีย ด่าไม่เลือกแม้กระทั่งผู้หญิงเด็กคนแก่ เพราะถือว่าพ่อแม่ของตนถือหุ้นหลักของมหาวิทยาลัยอยู่ จึงไม่มีใครกล้าหืออือกับเขาสักคนแม้แต่อาจารย์เองก็ตามและไม่มีผู้หญิงคนไหนมาจับจองหัวใจเขาสักที ทั้งยังมีเรื่องชกต่อยอยู่บ่อยครั้งแต่สุดท้ายเขาก็รอดตัวไปได้ทุกครั้ง ส่วนคนที่ซวยน่ะ..ก็เป็นคู่อริของเขาไป

ในหอพักสี่เหลี่ยมมีชายหนุ่มปีสองคณะเดียวกัน เป็นทั้งเพื่อนร่วมห้องและร่วมแก๊ง เป็นเพราะนิสัยเหมือนกันจึงอยู่ร่วมกันได้ เขาทั้งสี่แอบเอาแอลกอฮอล์มาดื่มกินในหอพักของมหาวิทยาลัยเป็นประจำ แต่ก็ไม่มีใครกล้าฟ้องอาจารย์สักที เพราะหากฟ้องไปนอกจากเจ้าตัวที่กัดไม่ปล่อย ยังต้องมีปัญหากับพ่อแม่เขาไม่จบไม่สิ้นอีกด้วย

“เฮ้ยยยยยไอ้บลู~ มา ๆ กูรินให้เพื่อนร๊ากกก~” เพื่อนชายคนหนึ่งในกลุ่มก้มตัวลงหยิบขวดเหล้ามารินให้หัวโจกอย่าบลู ที่กำลังเต้นตามจังหวะเพลงอย่างเมามันส์ ไม่นึกถึงเพื่อนร่วมหอที่อยู่ชั้นล่างเลยว่าจะหนวกหูขนาดไหน

“ขอบคุณคร้าบบเพื่อนน” เจ้าหนุ่มยื่นแก้วให่เพื่อนรินให้ ขณะอีกสองคนที่เหลือที่ยังคงอยู่ในชุดเสื้อช็อปสีน้ำตาลเข้มเริ่มประคองตัวเองไปไหวด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์จึงล้มตัวลงนอนกับพื้นทันที

“อ้าววเห้ยย ไอ้กากเอ้ยย!ยอมแพ้ซะแล้วเหรอพวกมึง”

“เอออออ~”

บลูพูดขณะในมือถือแก้วแอลกอฮอล์พลางใช้เท้าเขี่ยเพื่อนทั้งสองไปมา ทั้งที่ตัวเองก็เซไปมาแทบยืนไม่ไหว เสียงเพลงจังหวะมันส์ก็ยังคงดังสนั่นอยู่อย่างนั้น

“โอ๊ยย~ กูก็ยอมว่ะ นอนก่อนนะมึง เก็บ..ของ ด้วยย…~”

“อ่าวเห้ยไอ้ซัน!!ให้กูเก็บตลอดเลยนะพวกมึง!”

ซันพูดจบก็ล้มตัวลงนอนบนพื้นเช่นเดียวกัน ปล่อยให้คนคอแข็งอย่างบลูต้องอยู่เก็บกวาดห้องอีกตามเคย ไหนจะยังต้องจัดการเคลียร์พื้นที่เจ้าพวกนั้นที่นอนเกลื่อนกลาดอีก

วันหนึ่ง ณ ตึกคณะรัฐศาสตร์เต็มไปด้วยหนุ่มสาวใบหน้าตึงเครียด นักศึกษาชั้นปีที่สองในคลาสเรียนต่างก็ขะมักเขม้นฟังอาจารย์สอนเกี่ยวกับการปกครองอย่างตั้งใจ ด้านหน้าคลาสเรียน คือ ‘เดฟ’ หนุ่มมาดขรึมหน้านิ่งทุกสถานการณ์ รักษาฟอร์มแต่ก็เอาใจเก่ง รู้ใจผู้หญิงไปเสียทุกเรื่อง จึงทำให้แฟนสาวอย่าง ‘เจีย’ หลงหัวปักหัวปำ

เจียเธอเป็นนักศึกษาปี2เช่นกัน แต่เรียนอยู่คณะนิเทศศาสตร์ ทั้งสองเป็นแฟนกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมจนบัดนี้แล้วก็ยังรักหวานชื่นเช่นเดิม หากแต่ว่าตั้งแต่เข้ามหา’ ลัยมาด้วยกัน หญิงสาวก็มีเพื่อนผู้ชายเยอะขึ้น ทั้งรุ่นพี่รุ่นเดียวกัน ถึงอย่างนั้นเดฟก็ยังคงเชื่อใจแฟนสาวอยู่ดี ว่าไม่สามารถมีมครทำให้เธอเปลี่ยนใจไปจากเขาได้

วันนี้เป็นอีกวันที่เจียชวนเขาไปที่หอพักของเธอหลังเลิกเรียน เธอไปหอพักเขาไม่ได้เพราะเป็นหอในชาบย แม้หญิงสาวจะบอกให้เขาย้ายมาอยู่ด้วยกันหลายต่อหลายครั้ง แต่หนุ่มผํ้หยิ่งในศักดิ์ศรีก็ไม่ยอมใจอ่อนเสียที เหตุเพราะพ่อแม่ของเจ้าหนุ่มเคยพูดไว้ หากเขาบ้ายไปอยู่หอนอกเมื่อไหร่ ท่านทั้งสองจะซื้อรถให้เพื่อเดินทางไปเรียน เดฟไม่อยากได้และไม่อยากรบกวน อาศัยอยู่ในหอในของมหา’ ลัยก็ดีอยู่แล้ว จะได้ไม่ต้องตื่นเช้าเพื่อรีบเข้าเรียนให้ทันเวลา อีกทั้งเดินไม่กี่ก้าวก็ถึงตึกเรียนแล้ว

“เธอ คืนนี้ค้างที่นี่ซักคืนสิ” แฟนสาวเข้ามานั่งบนตักอันแข็งแกร่งของชายหนุ่มที่กำลังนั่งหยิบคุกกี้กินอย่างอร่อยอยู่บนโซฟา เธอโอบรอบต้นคอเขาก่อนจะเอียงใบหน้าเข้าไปพูดเสียงออดอ้อน

เดฟในชุดนักศึกษาปลดกระดุมเม็ดบนสองเม็ดรูปร่างอย่างนักกีฬา ได้ยินเช่นนั้นก็วางคุกกี้ที่กัดไปครึ่งชิ้นลงบนจานก่อนจะหันมาโอบเอวแฟนสาวตัวบอบบางที่นั่งอยู่บนตักทันที

“วันนี้เดฟต้องทำงานพรีเซนต์กับเพื่อนน่ะสิ ไว้วันอื่นนะ” เขาตอบกลับน้ำเสียงนุ่มลึก พบางส่งสสยตาหวานเยิ้มสบตาแฟนสาวที่นั่งอยู่บนตัก กับคนอื่นเขาจะนิ่งเงียบไม่ค่อยพูดจาอย่างไรก็ตาม แต่เมื่ออยู่กับแฟนสาวที่คบหากันมาเกือบห้าปีแล้วล่ะก็ เขาจะกลายเป็นลูกแมวเหมียวไปเลยล่ะ

เจียในชุดนักศึกษารัดรูปปล่อยชายเสื้อออกได้ยินเช่นนั้นก็ตั้งหน้างอนรีบผละตัวลงจากตักแฟนหนุ่มเป็นนั่งข้างเขาแทน “อีกละ เราจะไปหอเธอก็ไม่ได้อีก ย้ายออกมาอยูาด้วยกันไม่ได้เหรอ”

“อดทนอีกหน่อยนะ ปีหน้าเราก็ฝึกงานด้วยกันไง จะได้อยู่ด้วยกันแล้ว” ชายหนุ่มขยับตัวเข้าไปโอบกอดคนขี้งอน ทำทีเป็นพูดเสียงหวานให้เธอหายงอน

“ตั้งปีหน้า…”

“นะ ๆ ไม่รักเดฟแล้วเหรอ…” เขาขยับเข้าไปพูดข้างหูอีกคนเสียงกึ่งกระซิบ ครั้นเมื่อเจียหันใบหน้ามาสบตามองต่ำไปยังริมฝีปากมุมโค้งนั้นก็ห้ามใจไม่ได้จริง ๆ ทั้งสองค่อย ๆ โน้มตัวเข้าหาริมฝีปากบนล่างนั้นพร้อมกันก่อนจะมอบจุมพิษอันแสนดูดดื่ม

ชายหนุ่มผลักร่างบางลงนอนนาบบนโซฟาอย่างนุ่มนวล ลูบไล้ผิวกายเธอด้วยความคะนึงหาก่อนจะค่อย ๆ ปลดกระดุมชุดรักศึกษารัดรูปนั้นทีละเม็ดจนเผยให้เห็นเนินอกขาวนวล เขาถอนจุมพิษจากริมฝีปากอวบอิ่มมาเป็นจูบไล้ซอกคอลงไปเรื่อย ๆ

ทั้งคู่มอบความรักให้แก่กันเช่นนี้เสมอทุกครั้งที่อยู่กันสองต่อสอง แต่ทว่าสำหรับเจียแล้ว เธอไม่ได้ต้องการแค่นั้น เธอการใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันกับแฟนหนุ่มแต่เขาก็เอาแต่หยิ่งในศักดิ์ศรีกับคนที่บ้านเหลือเกิน ครั้นเวลาคิดถึงเขาขึ้นมา จะไปหาก็ไม่ได้อีก เธอต้องเป็นฝ่ายรอให้เขามาหาเพียงฝ่ายเดียว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***