ตอนที่ 2 พบโสม

นางลู่เป็นห่วงมากกลัวว่านางจะได้รับอันตราย นางอยู่กับลูกชายกันแค่สองคนมานาน ลูกชายก็ไม่ค่อยอยู่บ้าน มักจะออกไปล่าสัตว์แล้วนำไปขายในเมืองกว่าจะกลับมาก็เย็นแล้ว นางปักผ้าอยู่บ้านอย่างเงียบเหงามาตลอด เมื่อมีเด็กสาวมาอยู่เพิ่มขึ้นทำให้นางมีความสุขไม่มากน้อย ถึงแม้จะไม่รู้ที่มาที่ไป นางก็ไม่อยากจะถามขอแค่นางอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนคุยบ้าง นางก็ดีใจมากแล้ว นางและลูกชายมาซื้อที่ปลูกบ้านอยู่ที่เชิงเขาแห่งนี้ ที่ตรงนี้ราคาถูกที่สุด จึงห่างไกลผู้คนมาก นางลู่จึงไม่มีเพื่อนบ้านเลย

“ท่านน้าตอนข้าหลับไหลอยู่นั้น ข้าฝันทุกวัน ว่าเดินไปตรงนั้นตรงนี้ วันนี้ข้าก็เลยลองเดินไปดูที่หนึ่งพบบางอย่างเข้าน่ะ”

เว่ยเว่ยก้มมองเห็ดในมือ ทุกคนก็มองตาม

“เห็ด เจ้าเก็บมาทำไมน่ะ”

ลู่เหวินเหยียนถามด้วยความสงสัย เห็ดชนิดนี้มีมากในป่า แต่ก็ไม่มีใครเก็บมาปรุงอาหาร

“นี่คือเห็ดเป๋าฮื้อ เห็ดเป๋าฮื้อมีประโยชมากเลยนะ ช่วยกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด ช่วยปรับสภาพความดันโลหิต ป้องกันโรคมะเร็ง ช่วยยับยั้งการเจริญเติบโตของเนื้อร้าย ป้องกันโรคหวัด เพิ่มการไหลเวียนของโลหิต ช่วยรักษาโรคกระเพาะช่วยป้องกันโรคท้องผูกมีส่วนช่วยลดการอักเสบ ประโยชทางยามีมากมาย แต่เราเอามาปรุงอาหารอร่อยมากๆ”

“เว่ยเว่ยในฝันเจ้าไปเก็บสิ่งนี้เหรอ”

“เปล่าๆ ในฝันแต่ละที่ไม่รู้ว่ามีสิ่งใด เดินๆ ไปแล้วก็หยุดมอง ที่เหลือข้าก็หาเอาเองว่ามันมีสิ่งใด”

เว่ยเว่ยรู้สึกแปลกใจทุกวันลู่เวินเหยียนจะออกไปล่าสัตว์แล้ว กว่าจะกลับก็ค่ำมืด แต่วันนี้เขากลับยังอยู่ที่นี่

“พี่เหยียนวันนี้ท่านไม่ไปล่าสัตว์เหรอ”

“ไปแต่พี่ลืมของจึงกลับมา เห็นท่านแม่กระวนกระวายตามหาเจ้าพอดี”

“ท่านน้า ข้าขอโทษที่ไปไหนโดยไม่บอกกล่าว”

เว่ยเว่ยทำเสียงอ่อนน่าสงสาร

“ช่างเถอะๆ คราวหน้าจะไปไหนให้บอกน้า หรือไม่ก็ให้เหยียนเหยียนพาเจ้าไป ห้ามไปคนเดียวอีก”

“ข้าทราบแล้วเจ้าค่ะ งั้นวันนี้พี่เหยียนก็ว่างแล้วใช่หรือไม่ ไปกับข้าดีกว่าวันนี้ท่านต้องได้เงินมากกว่าไปล่าสัตว์อีกเป็นแน่"

“ได้ ไหนๆ ก็สายแล้วไปตอนนี้คงจะไม่ได้อะไร ไปดูกับเจ้าสักหน่อยก็ได้”

“พี่เหยียนเตรีอมอุปกรณ์ขุดสมุนไพรไปด้วย เผื่อข้าด้วย”

“ได้ รอเดี๋ยวนะ ท่านแม่ท่านอยู่บ้านนะ เดี๋ยวข้ากลับมา”

ลู่เวินเหยียนเตรียมตระกร้าใบเล็กใส่หลังให้เว่ยเว่ย เขาถือตระกร้าใบใหญ่ใส่หลังไปพร้อมกับอุปกรณ์ขุดทั้งหมด

"ไปกันเถอะ"

เว่ยเว่ยพาลู่เหวินเหยียนมายังที่มีโสมและถั่งเช่า ลู่เหวินเหยียนเห็นก็ตกตะลึงตาค้าง นี่มันโสม โสมซานชีป่าหัวใหญ่ เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีสิ่งนี้อยู่ที่นี่

“พี่เหยียนอย่ามัวตะลึงรีบขุดเถอะ ข้าจะขุดถั่งเช่า ท่านขุดโสมเสร็จแล้วก็มาช่วยข้าขุดถั่งเช่าให้ได้มากที่สุด”

ลู่เหวินเหยียนขุดโสมบริเวณนั้นอย่างระมัดระวังจนหมดมีทั้งหมด 5 ต้น แล้วรีบมาช่วยเว่ยเว่ยขุดสิ่งที่นางเรียกว่าถั่งเช่า

“เว่ยเว่ยเจ้าสิ่งนี้คืออะไรหรือ”

“มันคือหญ้าหนอน หน้าหนาวเป็นหนอนหน้าร้อนเป็นหญ้า หากเราไม่เก็บไปในตอนนี้ มันจะกลายเป็นหนอนในหน้าหนาว ใช้ประโยชอะไรไม่ได้เลย”

“เอาไปทำอะไร”

ลู่เหวินเหยียนไม่รู้จัก และไม่เคยได้ยินชื่อชนิดนี้

“ประโยชมากมาย เช่นกัน ส่วนใหญ่จะเหมาะสำหรับผู้ที่มีปัญหาสุขภาพ โรคตับ ไต ความดัน ไขมันสูง อาการภูมิแพ้ ผู้ที่มีภาวะเครียดสะสม ปวดหัว นอนน้อย ที่สำคัญเลย ยังมีส่วนช่วยบำรุงท่านชาย อึดสู้ เหมือนเป็นวัยรุ่นอีกครั้งด้วยนะ”

เว่ยเว่ยร่ายยาวได้อย่างหน้าตาเฉย ส่วนอีกคนหน้าแดงแป้ด เว่ยเว่ยตั้งอกตั้งใจขุดถั่งเช่าก็ไม่ทันได้สังเกตุ หน้าของลู่เหวินหยียน

ลู่เหวินเหยียนไม่กล้าถามอะไรอีก นางให้ขุดก็ขุดจนบ่ายคล้อยทั้งสองยังไม่ได้กินข้าว จึงหยุดการขุดไว้เพียงเท่านี้

“พี่เหยียนพอแค่นี้ก่อนเถอะ ข้าหิวข้าวเรากลับไปบ้านกันก่อนเถอะ วันหน้าค่อยมาขุดอีก พรุ่งนี้พี่ค่อยเอาโสมไปขายในเมือง”

“พี่จะเข้าเมืองวันนี้เลยเจ้ากลับบ้านก่อน ข้าจะไปส่งเจ้าที่บ้าน เหลือกับข้าวไว้ให้พี่ด้วยแล้วพี่จะรีบกลับมา”

“อื้ม พี่เหยียน ดอกโสมซานชีข้าเห็นมันมีต้นละดอก ท่านเด็ดดอกแยกขายนะ”

“ได้ๆ ไปกันเถอะ”

เว่ยเว่ยให้ลู่เหวินเหยียนเก็บใบไม้ทับต้นโสมไว้ นางก็เอาใบไม้มาทับถั่งเช่าแล้วเก็บเห็ดวางทับอักที แล้วก็พากันเดินกลับบ้าน

“วันนี้ข้าจะทำเมนูเห็ดให้ทุกคนกินนะ”

“เจ้าทำกับข้าวเป็นด้วยรึ”

“เป็นสิ แต่จะอร่อยหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง”

“หึหึ..เจ้าทำอะไรข้าก็กินได้ทั้งนั้นแหละ”

“แล้วอย่ามาบ่นที่หลังก็แล้วกัน อ่อ พี่เหยียนขากลับพี่ซื้อเมล็ดพืชมาให้ข้าด้วยนะ เน้นๆ เมล็ดทานตะวัน”

“ได้สิ”

ลู่เหวินเหยี่ยนมาส่งเว่ยเว่ยถึงที่บ้าน แล้วเปลี่ยนย้ายโสมมาใส่ตระกร้าใบเล็กของเว่ยเว่ยโดยถั่งเช่าอยู่ล่างสุดแล้วเอาใบไม้มาวางขั้น เอาโสมวางลงในชั้นที่สองแล้วเอาใบไม้วางทับอีกชั้นส่วนดอกใว้ด้านบนสุดเอาใบไม้ห่อประคองดอกไม่ให้ช้ำเสียหาย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***